كوچیک‌تر از حالا كه بودم علاقه‌ي زيادي به جمع‌آوري برچسب و پوستر شهدا داشتم یه روز تو يكي از اين مراكز فرهنگي وقتي كه با وسواس خاصي عكس‌ها رو گلچين ميكردم لقب جديدي به چشمم خورد "جاويدالاثر" از بابام پرسيدم: اين شهيدِ چرا اولش اسمش اينه؟ جاويدالاثر يعني چي؟ گفت: اين حاج احمده! از اولين فرمانده‌هاي #سپاه كه رفتن #سوريه و از اونجام #لبنان ، شروع كردن تربيت نيرو .. توي همون رفت و اومدا، دشمن براشون كمين گذاشت و اسيرشون كرد.. همينجوري مي‌گفت و من بيشتر جذب اين شخصيت مي‌شدم از رفتارش .. از شخصيتش .. از اينكه چرا لبنان .. از هدفش .. از اون روز به بعد #حاج_احمد برام شد يه اسطوره! هر وقت مي‌رفتم عكس و پوستر بگيرم دنبال عكسش مي‌گشتم .. هميشه توي ذهنم موسسه فرهنگي كه عكس حاج احمد نداشت رو ملامت مي‌کردم .. . . سال‌ها مي‌گذشت و من توقعم از موسسات فرهنگي بيشتر مي‌شد!! اين‌كه چرا اين قهرمان انقدر مجهوله بين ما؟!؟ مگه مي‌شه يه همچين آدمي با يه همچين هدفي رو گم كنيم يجايي از تاريخ؟! هي بزرگتر مي‌شدم و با فكر به حاج احمد بيشتر غصه مي‌خوردم! حالا ديگه نه تنها خيلي از موسسات فرهنگي تمرکز خاصي روي مساله #متوسليان نداشتن، خيلي از رفقاش و نيروهاش حتى براشون #مساله_احمد ، عادي شده بود.. . . من سخنراني‌هاي #جعجع_كثيف * رو در مورد اون روز و اون حادثه دنبال مي‌كردم نوشته‌هاي #حميد_داوودآبادي رو مي‌خوندم حسرت و تمناهاي #سعيد_قاسمي براي پيدا شدن اسطوره رو مي‌ديدم ولي هنوز موسسات فرهنگي و رفقاي احمد، خاموش بودن .. من هيچ‌وقت مصلحت پشت اين سكوت رو نفهميدم .. ان شاءلله كه خير بوده.. * سمير جعجع: رهبر فالانژهاي حزب القوات اللبنانية! #امام_زمانم 🌹 کلیک کنید. 👇👇👇 انقلابیون ۵٧ (پولی نژاد سابق )