eitaa logo
محمد فرزانیان محمدی
13.6هزار دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
1.1هزار ویدیو
5 فایل
خبرنگار و سرپرست روزنامه کیهان ارسال اخبار ، انتقاد و پیشنهاد: @farzanyan
مشاهده در ایتا
دانلود
به نرده‌های کاخ سفید خدای مهربان بر درجات مرحوم علامه محمدتقی جعفری بیفزاید. جلسات پنج‌شنبه‌شب‌های استاد در منزل شخصی ایشان (خیابان زیبا، کوچه حاج قاضی) با استقبال جمع قابل توجهی از دانشجویان رو‌به‌رو بود. ایشان گاهی اوقات در شرح و تفسیر معارف اسلامی از لطیفه‌های ناب هم استفاده می‌کردند که علاوه‌بر نزدیک‌تر کردن ذهن مخاطب به فهم موضوع، ملاحت و نمک جلسات هم بود. تا آنجا که به ذهنم می‌رسد، استاد در یکی از جلسات و به مناسبتی از رساله علمی «یوهانس کپلر» ریاضی‌دان و ستاره‌شناس بلند‌آوازه آلمانی در قرن شانزدهم سخن به میان آوردند و از اعتقاد عمیق وی به خداوند متعال یاد کردند و سپس به برخی از محافل اومانیستی غرب اشاره کردند که با وجود تصریح کپلر به عقیده الهی خود، اعتقاد این دانشمند برجسته به خدای متعال را نفی می‌کردند. استاد در این خصوص به اشاره کردند که وصف‌الحال برخی از خودمان است. ایشان می‌گفتند؛ قطب یکی از فرقه‌ها مریدی داشت که شیفته و دلباخته قطب بود و از شدت علاقه‌ای که به قطب داشت، هرجا می‌نشست درباره دانش فراوان و کمالات و کرامات قطب داد سخن می‌داد ولی مردم که قطب را می‌شناختند، به تعریف و تمجیدهای او اهمیتی نمی‌دادند. مرید که از بی‌محلی مردم به تنگ آمده بود، فکری به خاطرش رسید و با خود گفت اگر این داستان را با مردم در میان بگذارم، برای کسب فیض از محضر قطب بر یکدیگر سبقت می‌گیرند و همه‌روزه جمعیت انبوهی در مجلس قطب به گوش می‌نشینند! با این تلقی به مسجد رفت و میان دو نماز ایستاد و گفت ایها‌الناس! بدانید و آگاه باشید که قطب ما خود می‌گوید در سیر و سلوک به «طی‌الارض» رسیده است و هر شب  از شرق زمین به غرب و از شمال به جنوب می‌رود و از اقصی نقاط دیدن می‌کند و صبح هنگام به خانه باز می‌گردد! نمازگزاران که از این ادعا عصبانی شده بودند نزد قطب رفتند و پرسیدند این چه ادعای باطلی است که بر زبان آورده‌ای؟! قطب گفت مرا چه به طی‌الارض؟ من فاصله خانه تا حمام را هم به سختی طی می‌کنم و چندبار می‌نشینم و برمی‌خیزم! نمازگزاران نزد مرید رفته و گفتند ‌ای‌کذاب چرا دروغ به این بزرگی گفته‌ای؟ خود قطب که انکار می‌کند! مرید گفت قطب غلط کرده و به گور پدرش خندیده که انکار می‌کند! این روزها در حالی که با بحران سخت و شدید هویت رو‌به‌روست و حمله چند روز پیش طرفداران ترامپ به نمونه‌ای مثال‌زدنی است که از اعتراض بخش بزرگی از مردم آمریکا به نظام حاکم بر این کشور حکایت می‌کند و در حالی که مقامات برجسته آمریکایی و اروپایی و بسیاری از استراتژیست‌های صاحب‌نام جهان، موقعیت آمریکا را روی قوس نزول ارزیابی می‌کنند، تا آنجا که برخی از آنها نظیر ریچارد ‌هاس، رئیس ‌شورای روابط خارجی آمریکا معتقدند که دوران آغاز شده است‌، مقامات رژیم صهیونیستی با وحشت از فروپاشی آمریکا در افق پیش‌روی سخن می‌گویند، فرانس ۲۴ می‌نویسد توطئه‌های آمریکا علیه سایر کشورها به سوی خودش کمانه کرده است، رؤسای جمهور پیشین آمریکا از کارتر تا جرج بوش و کلینتون و اوباما و اخیراً بایدن، شرایط کنونی آمریکا را باعث ارزیابی می‌کنند و تأسف می‌خورند که دیگر هیچ کشوری برای آمریکا تَره هم خُرد نمی‌کند و... در این حال و هوا، جماعتی از که زلف خود را به نرده‌های کاخ سفید گره زده و دخیل بسته‌اند، هنوز هم قربان صدقه دموکراسی آمریکا می‌روند و به افتخار مقامات آمریکایی کف می‌زنند و هورا می‌کشند! و این در حالی است که درک ماجرا دشوار نیست. به قول سعدی؛ گر از بسیط زمین عقل منعدم گردد به خود گمان نبرد هیچکس که نادانم https://rubika.ir/iran_authority http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
کیهان: به نظر شما عقل سیاسی بیشتر است یا ؟ ربیعی: این موضوع ربطی به ما ندارد سخنگوی دولت در پاسخ به سوال کیهان مبنی بر اینکه آیا عقل و درایت فردی مثل ترامپ در پذیرش شکست بیشتر بود یا نامزد شکست خورده انتخابات 88 ؟ گفت: این موضع شما ربطی به جایگاه سخنگویی دولت ندارد. علی ربیعی سخنگوی دولت روز گذشته (سه‌شنبه 23 دی) در نشست خبری هفتگی خود با خبرنگاران که به صورت برگزار شد، در واکنش به سوال خبرنگار کیهان مبنی بر اینکه «با توجه به تحولات اخیر آمریکا به‌خصوص بعد از اعلام نتایج انتخابات رئیس‌جمهوری این کشور که در نهایت منجر به پذیرش شکست از سوی ترامپ شد، به نظر حضرتعالی عقل و درایت سیاسی فردی مثل ترامپ بیشتر بود یا نامزد شکست خورده انتخابات سال 88 کشورمان»، پاسخی نداد و به بیان این جمله بسنده کرد که: «این موضع شما ارتباطی با جایگاه سخنگویی دولت ندارد زیرا قرار است من در این جایگاه به تبیین نقطه‌نظرات دولت درخصوص مهمترین اقدامات، تصمیمات و عملکردها بپردازم.» ربیعی در حال به چنین سوالی را در حیطه وظایف سخنگویی دولت ندانست که طی 7 سال گذشته یکی از و دولتمردان موضوع سران فتنه بوده است. نکته قابل تامل اینکه این سوال خبرنگار کیهان از قبل برای دفتر سخنگویی ارسال شده  بود و به صورت بداهه مطرح نشده بود. در جریان انتخابات سال 88 میرحسین موسوی در اقدامی عجیب در حالی که هنوز رای‌گیری پایان نیافته بود مدعی شد او انتخابات است. وی ضمن امتناع از پذیرش شکست با بیانیه‌های پی در پی طرفدارانش را به حضور در خیابانها فرامی‌خواند و این رفتار وی از سوی جریان مدعی اصلاح‌طلبی شد که نتیجه آن 8 ماه به آشوب کشاندن کشور و درگیری و جنگ خیابانی با خسارت مادی هنگفت، ده‌ها کشته و زخمی، وارد شدن خسارت سنگین به حیثیت کشور و اعمال تحریم‌های ظالمانه آمریکا و اروپا بود. در امریکا اما رئیس جمهور دیوانه و جنایتکار این کشور گرچه در ابتدا به  نتیجه انتخابات معترض شد و در ادامه حتی هوادارانش را به حضور در انتخابات فرا خواند اما در نهایت در انتخابات را پذیرفت و از همکاری برای انتقال قدرت سخن گفت و هوادارانش را به آرامش و بازگشت به خانه‌هایشان دعوت کرد  و حمله به این کشور را کرد. این در حالی است که موسوی و روز عاشورای سال 88 را مردمان خواند! گرچه دور از انتظار نبود که طرح چنین سوالی به مذاق حامیان فتنه و برخی رسانه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاح‌طلبی خوش نیاید، برخی خبرنگاران اصلاح‌طلب ضمن عصبانیت از طرح چنین سوالی به انتشار تحریف‌آمیز آن همراه با و در شبکه‌های اجتماعی پرداختند. https://rubika.ir/iran_authority http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
وطن فروشی و خیانت از این روشن‌تر؟ جریان مدعی اصلاح‌طلبی برای اینکه بار و آمریکا در برجام را سبک کنند و ضمنا مطالبه تضمین از سوی ایران را مخدوش نمایند، ادعا می‌کنند دولت آمریکا نه از طرف دولت بعدی و نه کنگره، نمی‌تواند درباره لغو تحریم‌ها و عدم تکرار خروج از توافق بدهد. ضمنا می‌گویند برجام، معاهده نیست و به تایید کنگره نرسیده، بنابراین دولت آمریکا، تعهد قانونی نسبت به برجام ندارد. این سخنان، تمام عیار است و نه تنها آمریکا و غربگرایان را نمی‌رهاند، بلکه می‌کند؛ نخست اینکه این ادبیات، تاکید بر «بی اختیار بودن» دولت آمریکاست. به بیان دیگر، دولت آمریکا ناتوان از مذاکره یا انجام تعهد است؛ و بنابراین، مذاکره و توافق با آن، بیهوده _بوده_ است. دوم؛ برجام، سند ضمیمه قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل است و دولت‌ها -از جمله آمریکا که پایه گذار شوراست- قانونا ملزم به مراعات برجام هستند. برجام، صرفا توافق دو یا چند دولت محسوب نمی‌شود. سوم؛ اگر قرار است با هر تغییر در یا کاخ سفید، مقامات آمریکایی، سردی و گرمی شان بشود، اصلا توافق و قول و قرار با دولت آمریکا چه معنا و ارزش و اعتباری دارد؟! مفهوم دیگر ادعای این است که اعتماد به وعده‌های دولت آمریکا و بستن توافق برجام، از ابتدا اشتباه بوده است. اگر دولت آمریکا نمی‌تواند تعهد (وعده)‌اش را تضمین کند، پس چرا اصرار دارند آمریکا را بدون اینکه برای لغو تحریم‌ها و عدم تکرار عهدشکنی تضمین و تعهد بدهد، به برجام برگردانند و دوباره امکان دسترسی به مکانیسم ماشه (امکان بازگرداندن خودکار تحریم‌های شورای امنیت) را به او بدهند؟ وطن فروشی و خیانت از این روشن‌تر؟ http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339