بر نیزه‌ها از دور می‌دیدم سرت را بابا! تو هم دیدی دو چشم دخترت را؟ چشمانم از داغ تو شد باغ شقایق در خون‌‌ رها وقتی که دیدم پیکرت را ای کاش جای آن همه شمشیر و نیزه یک بار می‌شد من ببوسم حنجرت را بابا تو که گفتی به ما از گوشواره همراه خود بردی چرا انگشترت را با ضرب سیلی تا که افتادم ز ناقه دیدم کبودی‌های چشم مادرت را یک روز بودم یاس باغ آرزویت حالا بیا با خود ببر نیلوفرت را

بنال ای دل نوا دارد رقیه به هر دردی دوا دارد رقیه مرض او را ز پا انداخت ،امّا مریضان را شفا دارد رقیه سه ساله کودک و این اوج عزّت؟ مدال مرحبا دارد رقیه بیا یا فاطمه اندر خرابه عزای بی ریا دارد رقیه بدور از دیدهٔ بیگانه امشب سخن با آشنا دارد رقیه ز دست ساربان و زجر و خولی به بابا شکوه ها دارد رقیه ز خونین چهره میبوسید و می گفت غم بی انتها دارد رقیه بیا ای یار پیشانی شکسته که با مهمان صفا دارد رقیه چه با جا آمدی ای جان جانان ببین جا در کجا دارد رقیه از آن روزی که افتادی به مقتل دل پر ماجرا دارد رقیه دلم در قتلگاه و جسمم اینجاست وطن در کربلا دارد رقیه بمیرم از چه لبهایت کبود است بگو محشر به پا دارد رقیه پدر بر چهره ام یک دم نظر کن رُخ زهرا نما دارد رقیه به جرم عاشقی جان بر لب آمد شکایت زاشقیا دارد رقیه خدا خواهد اگر ،می میرم امشب که هر شب این دعا دارد رقیه

هر که جان داد به جانانِ تو یا ثارالله می برد راه به سامانِ تو یا ثارالله بر سلاطینِ جهان ناز فروشد همه دم هرکه شد سائلِ دربار تو یا ثارالله روزِ محشر به تو سوگند پریشان نشود هر کسی گشته پریشانِ تو یا ثارالله *آقاجان چقدر یک سال انتظار کشیدیم تا محرمُ دیدیم ... اما به سرعت داره می گذره .. شب چهارمِ .. شبِ بچه های زینبِ ..* همۀ اهلِ جهان را به خدا رزق دهد تا ابد سفرۀ احسانِ تو یا ثارالله از ازل تا به ابد هر که به دنیا آمد همه هستند سر خانِ تو یا ثارالله نه فقط ماهِ مُحَرَّم همۀ سال شده چشم هایِ همه گریان تو یا ثارالله حاضرم گوشه ای از کربُبَلا جان بدهم جانمان باد به قربان تو یا ثارالله ..

دید دارم از خجالت سر، به زیر گفت ما را بین و سر بالا بگیر دید از غم تنگ گشته سینه ام پاک کرد از زنگ ها آیینه ام من دگر «او» گشته و خود نیستم آنکه همره با شما شد نیستم حُر نبوده حُر، به لطفش حُر شده بوده آب، آلوده اما، کُر شده دور شد جانم ز تن های شما کرد مِنهایم ز مَن های شما دید از پا تا به سر عیب ام به عین کرد، از پا تا به سر حُسنم حسین هر که بر این آستان باشد سرش عاقبت، بر خیر گردد آخرش هر مُحِبّی را که او محبوب شد گر بدی هم داشت آخر خوب شد دل ز هَر دلداده می گیرد حسین دست هر افتاده می گیرد حسین مَستِ چشمش جام عالم پُر کند دو جهان را یک نگاهش حر کند جُرم را بخشیده می گیرد کریم دیده را نادیده می گیرد کریم

زبانحال حُر ای پناه همه بر تو پنـــــــــــــــاه آوردم حرم و رو به تو با نـــــاله و آه آوردم خجلم از تو و از فـــــاطمه و از زینب اشک شرمندگی خـــــویش گواه آوردم نکند زینـــــــــب دل سوخته ات نفرینم که تو را این همه لشکر سر راه آوردم تو حسین هستی و من حُر گنه کار توأم به امید کرمت بــــــــــــــــار گناه آوردم من از اول دل اطفال تــــــو را سوزاندم من سر راه تو ای شـــــــــه سپاه آوردم کورم از خجلت عبـــاس و علی اکبر تو چشم بگشوده به حــــرف تو نگاه آوردم ای نجات همـــــــــــه من غم به درگاه تو ای طبیــــــــب همه من حال کباب آوردم روز من چون شب تاریک شده در نظرم تــــا کنم کسب ضیاء رو به تو ماه آوردم رو سیــاهان همه گویند حسین است شفیع ای شفیع همه من روی سیاه آوردم

آمدم بر آستانت سر نهم سامان بگیرم دل دهم دلبر بیابم جان دهم جانان بگیرم 🔸آمدم در کربلایت می کنم جان را فدایت بگذرم زین عمر فانی عمر جاویدان بگیرم آمدم پایت ببوسم تا مگر دستم بگیری آمدم دردم بگویم بس که من درمان بگیرم یا حسین ای آنکه سبط رحمة للعالمینی رحمتی کز تو جواز رحمت رحمان بگیرم از حضورت شرمسارم اینقدر امیدوارم کز عطایت می توانم بخشش عصیان بگیرم میهمان بودی تو بر من من به رویت راه بستم چون ندانستم نباید راه بر مهمان بگیرم آمدم با جان نثاری زینبت را شاد سازم تا که از زهرا به محشر سر خط غفران بگیرم دست رد بر سینه ام مگذار و بگذر از خطایم تا به راهت سینه را در معرض پیکان بگیرم

✅مسأله 1356- مسافر مي تواند در مسجد الحرام و مسجد پيغمبرصلي الله عليه و آله و سلّم و مسجد كوفه نمازش را تمام بخواند1، ولي اگر بخواهد در جايي كه اول جزء اين مساجد نبوده و بعد به اين مساجد اضافه شده نماز بخواند، احتياط مستحبّ آن است كه شكسته بخواند اگر چه اقوي، صحت تمام است2 و نيز مسافر مي تواند در حرم و رواق حضرت سيد الشهداء عليه السلام بلكه در مسجد متصل به حرم نماز را تمام بخواند 🔸 بهجت و اراكي، : و احتياط در اين است كه نماز را شكسته بخواند... 🔹 اراكي: مسافر مي تواند در حرم و رواق حضرت سيدالشهداء عليه السلام بلكه در تمام روضه مقدسه نماز را تمام بخواند. 🔸بهجت: مسافر مي تواند در حرم اصلي حضرت سيدالشهداء عليه السلام نماز را تمام بخواند ولي اگر در اين چهار مكان نماز او قضا شد، بنابراحتياط واجب بطور شكسته قضا نمايد اگر چه در همان مكان باشد. ***** 🔹گلپايگاني، صافي، نوري: مسأله- مسافر مي تواند در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلّم بلكه در شهر مكه و مدينه (نوري: در تمام شهر مكه و مدينه) و مسجد كوفه نماز را تمام بخواند. ولي اگر بخواهد در جايي كه اول جزء مسجد كوفه نبوده و بعد به اين مسجد اضافه شده نماز بخواند، احتياط واجب آن است كه شكسته بخواند و نيز مسافر مي تواند در حائر حضرت سيدالشهداء نماز را تمام بخواند ولي احتياط واجب آن است كه اگر دورتر از اطراف ضريح مقدس نماز بخواند، شكسته بجا آورد. 🔸سيستاني: مسأله – مسافر مي تواند در تمام شهر مكه و مدينه و كوفه و در حرم حضرت سيد الشهداء عليه السلام تا مقدار 5/11 متر تقريباً از اطراف قبر مقدس نمازش را تمام بخواند. 🔹فاضل: مسأله- مسافر مخير است در شهر مكه و شهر مدينه و مسجد كوفه نمازش را تمام بخواند و يا شكسته. و در اين سه مكان ، فرقي بين بناء اصلي و اوليه و آنچه بعد اضافه شده نمي باشد و نيز مسافر مي تواند در حرم و رواق حضرت سيدالشهداء عليه السلام، بلكه در مسجد متصل به حرم، نماز را تمام يا شكسته بخواند. 🔸وحید: مسأله- مسافر در شهر مکّه قدیم – که از عقبه مدنیّین است تا ذی طُوی- و مدینه زمان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و شهر کوفه و حرم حضرت سیدالشهدا علیه السلام، مخیر است نماز را شکسته یا تمام بخواند ، و تمام افضل است هر چند احوط آن است که در خارج از مسجد الحرام و مسجدالنبی صلی الله علیه وآله حتی ملحقات ان دو مسجد، بعد از زمان ائمه علیهم السلام و خارج مسجد کوفه ، و دورتر از اطراف ضریح مقدس، نماز را تمام بخواند. 🔹مكارم: مسأله- در چهار محلّ مسافر مخير است نماز را تمام يا شكسته بخواند: «شهر مکه » «شهر مدینه»(در این دو شهر تفاوتی بین شهر قدیم و جدید نیست) «مسجد كوفه» و «حرم سيّد الشهداء عليه السلام».و أفضل در اين موارد، نمازتمام است

✅ كسي كه مي داند مسافر است و بايد نماز را شكسته بخوانداگر فراموش كندو بدون توجه و به طور عادت تمام بخواند نمازش باطل است و نيز اگر حكم مسافر و سفر خود را فراموش كرده باشد در صورتي كه وقت داشته باشد ، نمازش را دوباره بخواند5، بلكه اگر وقت هم گذشته باشد بنابراحتياط واجب بايد قضا نمايد.👇 1- خوئي، تبريزي: اگر سهواً تمام بخواند (خوئي: و در اثناء وقت ملتفت شود) نمازش باطل است. [پايان مسأله] گلپايگاني، صافي: اگر غفلت کند و تمام بخواند چنانچه در وقت یادش بیاید نمازش باطل است وباید شکسته بخواند اگر در خارج وقت یادش بیاید قضا ندارد وحید: اگر سهوا تمام بخواند چنانچه در اثناء وقت ملتفت شود نمازش باطل است و اگر بعداز وقت ملتفت شود قضا بر او نیست.[پایان مسأله] 🔻سیستانی: اگر سهواً تمام بخواند، چنانچه در اثناء وقت ملتفت شود باید نماز را اعاده کند و اگر پس از گذشت وقت ملتفت شود باید بنابراحتیاط قضا نماید. مسأله 1359- مسافري كه نمي داند1 بايد نماز را شكسته بخواند اگر تمام بخواند نمازش صحيح است. 2-

اگر در نماز جماعت، امام در رکوع باشد و ما تکبیرة الاحرام بگوییم و قبل از اینکه به رکوع امام برسیم امام از رکوع بلند شود چه کار باید بکنیم؟ پرسش اگر به نماز جماعت برسیم و امام در رکوع باشد و ما تکبیرة الاحرام بگوییم و قبل از اینکه به رکوع امام برسیم امام از رکوع بلند شود چه کار باید بکنیم؟ نماز را بشکنیم یا فرادی بخوانیم؟ پاسخ اجمالی اگر مأموم؛ موقعى که امام در رکوع است اقتدا کند و پیش از آن که به اندازۀ رکوع خم شود، امام سر از رکوع بردارد، مى‌تواند نیت فرادا کند (و نمازش را ادامه دهد) یا صبر کند تا امام براى رکعت بعدی برخیزد[1] و مأموم آن را رکعت اول نماز خود حساب کند. ولى اگر برخاستن امام به قدرى طول بکشد که نگویند این شخص نماز جماعت مى‌خواند، باید نیت فرادا نماید.[2] پس مکلف باید دقت کند در چنین مواردی، نماز را قطع نکند و به یکی از این دو دستور عمل کند، اگر چه بنابر نظر برخی[3] از مراجع معظم، شکستن و قطع نماز برای رسیدن به رکعت بعدی جماعت، ایرادی ندارد.   [1]. حضرات آیات عظام: گلپایگانى، صافى: بنا بر احتیاط واجب باید بایستد تا امام براى رکعت بعد برخیزد.. خوئى، تبریزى: بنا بر احتیاط واجب باید قصد فرادا بنماید. سیستانى: مخیّر است نماز را فرادا تمام کند یا این که همراه امام به قصد قربت مطلقه به سجده رود و بعد در حال ایستادن تکبیر را به قصد اعمّ از تکبیرة الإحرام و ذکر مطلق تجدید کرده، نماز را به جماعت بخواند یا براى رسیدن به رکعت بعد نماز را قطع کند. بهجت: مى‌تواند نیّت فرادا کند یا مى‌تواند صبر کند تا در رکعت بعد، به امام ملحق شود؛ و در صورت ملحق شدن، تکبیر دیگر لازم نیست. مکارم: نیّت فرادا مى‌کند و نمازش صحیح است و اعاده ندارد. زنجانى: بنا بر احتیاط باید نماز را به صورت فرادا تمام کند. [2]. توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)، ج‌1، ص 779. [3]. حضرت آیت الله سیستانی

شب پنجم احکام روضه👇👇

🤔 #غسل_به_جای_وضو! ❓کدام غسل ‌احتیاج بـــه وضـــو نــــدارد و مـی‌شــود بـا آن نمــاز خوانــد؟ ✍ آیت الله خامنه‌ای: کسی‌که غسل‌ جنابت‌کرده، نباید برای‌نماز وضو بگیرد، ولی‌با غسـل‌هاى‌دیگر (چه‌ واجب‌یا مستحبّ)نمی‏‌شود نمـاز خواند و بایـد وضـو هـم گرفـت. ✍ آیت الله مکـارم شیـرازی: بـا هـر غسلی (چه جنابـت و چــه غیـــر آن، چـه واجـب و چــه مستحـب‌ قطعی که استحباب آن بـا دلیــل معتبـر ثابـت شـــده باشــد مثــل‌ غسل جمعه، غسل احـرام، غســل‌ شبهاي قدر و مانند آن) می‌تـوان‌ نماز خواند و وضو واجب‌نیست، ولی احتیاط‌مستحب‌ آن است‌که‌ در غیر غسل جنابت وضو بگیرد. غسل‌های مستحبی کـه به عنوان‌ «رجـا» بـه جـا آورده مـی‌شـونـد، جانشیــن وضـــو نمــی‌گــردنــد.‌ ✍ آیت ‌الله‌ سیستانی: کسی‌که‌غسل‌ جنابت ‌کرده‌ نباید برای‌ نماز وضو بگیـرد، بلکـه‌ بـا غسل‌ هـای‌ دیگــر واجب غیر غســل از استحـاضـه‌ متوسطه ـ و با غسل‌های‌مستحب‌ که در مســــأله ۶۳۳ آمـــده نیــــز می‌تواند بدون‌وضو نماز بخواند، اگــرچــه احتیـــاط مستحــب آن اســـت کــــه وضــو هــم بگیـــرد. ✍ آیت الله وحیـد: كسـى كـه غسـل‌ جنابت كرده ، نبايـد بــراى نمــاز وضو بگيرد ، بلكـه بـا غسـل هـاى ديگــــر واجــب غيــــر از غســــل استحاضه متوسّطه و بـا غسلهاى مستحــبّ كـــه در مسـألـه «۶۵۰» آمـده نيـز مى‌توانـد بـدون‌ وضــو نماز بخــواند، اگــر چــه ‌احتيــاط‌ مستحبّ‌آن‌است‌كه‌وضو هم ‌بگيرد. ✍ آیت الله فاضـل: كسـى كـه غســل‌‌ جنابـت كــرده، نبـايــد براى نمــاز وضو بگيرد. اما با غسلهاى واجب‌ ديگر نمى تواند بـدون وضو نماز بخواند بلكه بايد وضو هم ‌بگيرد. 📚 منابع: رسـاله مراجــع، م ۳۹۱، خامنـه‌‏اى، اجوبه، س۱۸۸. سیستـانی، مساله، ۳۸۹. آیت الله وحید، مسـأله ۳۹۷. @tasvir12 @FATEMI133

✅لبا س های #حرام: لباس یکی از نیازهای انسان است که باید با شاخصه های زیر تهیه شود: ۱. از پول حلال باشد و از پول ربا، رشوه و ... نباشد ۲. محرک نباشد؛ همچون لباس کوتاه و تنگ؛ ۳. لباس شهرت نباشد؛ همچون لباسی که از نظر رنگ یا دوخت، شخص را انگشت نما کند؛ ۴. لباس مخصوص کفار و نیز مروج فرهنگ آنان نباشد؛ همچون لباس کشیشان، صلیب و...؛ ۵. از نظر جنس نازک و برای مردان حریر خالص نباشد؛ ۶. پوشیدن لباس مختص زن یا مرد، درصورتی که زیّ آنان قرار گیرد حرام است؛ مانند چادر برای مرد و کت و شلوار مردانه برای زن؛ ۷. پوشیدن جوراب نازک برای زنان در برابر نامحرمان جایز نیست. @FATEMI133