« نكاتى در مورد طواف‏ »  ۱- در طواف طورى حركت كنیم كه كعبه در سمت چپ باشد، فلسفه آن را نمى‌دانم، اما شاید رمز آن است كه #قلب انسان در سمت چپ است و انسان طرف قلب خود را سوى كعبه قرار مى‌دهد.  ۲- در طواف مى‌بینیم كه قبر حضرت اسماعیل و هاجر علیهما السلام پاى كعبه است شاید این درسى باشد كه بانى هر كارى باید پاى كار خود مقاومت كند و حتى در پاى كارش تمام عمرش را بدهد و همانجا بمیرد و راستى اگر قبر مطهر رسول خدا صلى الله علیه وآله كه بانى و مؤسس مسجدالنبى است در كنار مسجد نبود این همه رونق نداشت.  ۳- طواف را از مقابل حجرالاسود و گوشه‌اى كه چاه زمزم است شروع مى‌كنیم و درست در همین گوشه به پایان مى‌رسانیم. آیا نكته‌اى در رویاروئى چاه زمزم با حجرالاسود وجود دارد؟ نمى‌دانم! شاید رمز این باشد كه در هر حركتى نیاز به قدرت، توان و استعداد از منابع حیاتى و روحبخش است، انسان باید آبى بنوشد تا بتواند طواف كند و یا در پایان طواف، صاحب خانه با آب زمزم كه دواى هر دردى است از میهمانان خود پذیرائى مى‌كند. در مسجدالحرام تلاش و حركت و طواف مطرح است و این بدون آب امكان ندارد، آرى مادیات دوشادوش معنویات است.  ۴- هفت دور مى‌گردیم و طواف مى‌دهیم. غیر از طواف خانه خدا كه هفت دور است، تعداد ریگ‌هاى رمى نیز هفت است. در عدد هفت چه مطلبى است؟ ما نمى‌دانیم! ولى مى‌دانیم كه آسمان‌ها، هفتگانه هستند زمین هم هفتگانه است، سعى صفا و مروه هم هفت بار است.  ۵ - در طواف باید با اراده و اختیار بروى، اگر ترا ببرند، طواف باطل است. پس هم براى خدا و هم شانه به شانه‌ى خلق و منظم و هم در جمع و در یك جمله به اراده خود با مردم و براى خدا، باید طواف كنى.  ۶- در حال طواف انسان در هاله‌اى از معنویت و در شعاع عظمت الهى قرار مى‌گیرد هر آیه و دعا و ذكرى را مى‌تواند بخواند.  ۷- بعد از آنكه هفت دور طواف تمام شد، از همان نقطه‌اى كه وارد شدى یعنى مقابل حجرالاسود، خارج شو. ورود ما به این جهان و خروج ما از آن طبق دستو و اراده خداست اما حركت ما در این جهان طبق اراده خدادادى خود ماست، در ورود و خروج حق انتخاب نداریم، اما در حركت و نحوه‌ى آن حق انتخاب داریم. 🕋مکه و مدینه https://eitaa.com/fatemi414/528