و همگی به ریسمان خدا [= قرآن و اسلام، و هرگونه وسیله وحدت‌]، چنگ زنید، و پراکنده نشوید! و نعمت (بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهای شما، الفت ایجاد کرد، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبِ حفره‌ای از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد؛ این چنین، خداوند آیات خود را برای شما آشکار می‌سازد؛ شاید پذیرای هدایت شوید. آل عمران - 103

نکات: حضرت علىّ‌علیه السلام مى‌فرماید: قرآن، حبل اللّه است. [125] واز امام صادق‌علیه السلام نقل شده است که فرمود: «نحن حبل اللّه» ما اهل‌بیت، حبل اللّه هستیم. [126] و در روایت دیگرى آمده است: علىّ‌بن ابى‌طالب‌علیهما السلام حبل اللّه است. [127] تألیف دلها تنها به دست خداست. «فالّفَ بینَ قلوبکم» قرآن خطاب به پیامبر مى‌فرماید: «لو اَنفقتَ ما فِى الارضِ جَمیعاً ما اَلّفتَ بینَ قلوبِهم» اگر همه‌ى سرمایه‌هاى زمین را خرج کنى نمى‌توانى بدون خواست او بین دلها ایجاد الفت نمایى. [128] 125) نهج‌البلاغه، خطبه‌176. 126) تفسیر مجمع‌البیان. 127) تفسیر نورالثقلین. 128) انفال، 63. پیام ها: 1- وحدت و دورى از تفرقه، یک وظیفه‌ى الهى است. «واعتصموا» 2- محور وحدت باید دین خدا باشد، نه نژاد، زبان، ملّیت، و... . «بحبل اللّه» 3- از برکات و خدمات اسلام غافل نشوید. «اذ کنتم اعداء فالّف بین قلوبکم» 4- وحدت، عامل اخوّت است. «فأصبحتم بنعمته اخواناً» 5 - اتّحاد، نعمت بزرگ الهى است. [129] «فاصبحتم بنعمته» 6- تفرقه و عدوات، پرتگاه و گودال آتش است. «شفا حفرة من النار» 7- نعمت‌هاى خداوند ،آیات او هستند. «واذکروا نعمت اللّه...یبین اللّه لکم آیاته» 8 - یادآورى نعمت‌هاى الهى عامل عشق و زمینه‌ساز هدایت است. «واذکروا نعمت اللّه... لعلکم تهتدون» 129) تفرقه، در ردیف عذاب‌هاى آسمانى وزمینى ویک مجازات الهى است. همچنین در اسلام دروغ گفتن براى ایجاد وحدت، جایز و راست گفتنِ تفرقه‌انگیز، حرام است. آل عمران - 103

در آیه بعدی از امت برای امر به معروف میگوید. یعنی در امر خدا وحدت داشته باشید و تفرقه نکنید.

احساس وظیفه این کارمند باغیرت برای دعوت به انتخابات دیدنیه #دعوت ✌️ #انتخاب_مردم #تنها_نرو #برای_ایران

سخنان شهید سلیمانی در مورد مسوولین و امر به معروف https://eitaa.com/fatemi5/2772

در کربلا کسانی بودند که بین یزید و امام حسین علیه السلام بیطرف بودند. این ها نماز می‌خواندند روزه می‌گرفتند. مسلمان بودند. ولی بخاطر رای ندادن و بی تفاوتی امام حسین علیه السلام را در کربلا تنها گذاشتند. علت شهادت امام حسین علیه السلام این افراد بودند.بیتفاوت ها https://eitaa.com/amrbmarofnahyazmonkar

در زمان امام علی علیه السلام در سقیفه مردمی بودند که هم غدیر را میدانستند. هم اینکه پیامبر چرا میخواهد وصیت کند. هم قرآن خوان بودند و با معانی قرآن و ذریه پیامبران آشنا بودند.ولی در هنگامی که حضرت زهرا سلام الله علیها میخواست برای ولی خدا بیعت بگیرد یا به عبارتی رای بگیرد،بیطرف بودند. بیتفاوت ها باعث شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها خانه نشینی امام علم و سیاست تغییر نظام اسلامی تا قرن ها در ان زمان شدند. آیا ما باید در رای دادن بیتفاوت باشیم؟ https://eitaa.com/fatemi5/2772

علت غیبت امام زمان علیه السلام بیتفاوت هایی هستند که به خیال خود هیچ طرفی نیستند.در حالی که با رای ندادن با سکوت،باعث آشوب هستند ،باعث تغییر به نفع هر انچه ظلم و شیطان هستند. تاریخ در حال تکرار است.

وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ۚ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ آل عمران - 104

باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند! و آنها همان رستگارانند. آل عمران - 104

نکات: قرارگرفتن آیه مربوط به امر به معروف ونهى از منکر در میان دو آیه‌اى که دستور اتّحاد و یکپارچگى مى‌دهد، شاید از آن رو باشد که در نظام اجتماعىِ متفرّق و از هم پاشیده، یا قدرت دعوت به خیر و معروف وجود ندارد و یا اینکه چنین دعوت‌هایى مؤثّر و کارساز نیست. امر به معروف ونهى از منکر، به دو صورت انجام مى‌شود: 1- به عنوان وظیفه‌اى عمومى و همگانى که هرکس به مقدار توانایى خود باید به آن اقدام نماید. 2- وظیفه‌اى که یک گروه سازمان یافته و منسجم آن را به عهده دارد و با قدرت، آن را پى‌مى‌گیرد. چنانکه اگر راننده‌اى در خیابان خلاف کند، هم سایر رانندگان با چراغ و بوق به او اعتراض مى‌کنند و هم پلیس راهنمایى براى برخورد قاطع با متخلّف وارد صحنه مى‌شود. درباره امربه‌معروف ونهى از منکر، روایات بسیارى آمده که از نقل آنها صرف‌نظر و به این مقدار بسنده مى‌کنیم که على علیه السلام فرمود: اگر امر به معروف و نهى از منکر ترک شود، کارهاى نیک و خیر تعطیل و اشرار و بَدان مسلّط مى‌شوند. [130] 130) نهج‌البلاغه، نامه 47. پیام ها: 1- در جامعه اسلامى، باید گروهى بازرس و ناظر که مورد تأیید نظام هستند، بر رفتارهاى اجتماعى مردم نظارت داشته باشند. «ولتکن منکم امّة» 2- اصلاح جامعه و جلوگیرى از فساد، بدون قدرتِ منسجم و مسئول مشخّص امکان ندارد. «منکم امّة» 3- دعوت‌کننده‌ى به خیر ومعروف باید اسلام‌شناس، مردم‌شناس وشیوه‌شناس باشد. لذا بعضى از امّت این وظیفه را به عهده دارند، نه همه آنها. «منکم‌امّة» 4- دعوت به خیر و امر به معروف و نهى از منکر، باید به صورت دائمى باشد، نه موسمى و موقّتى. [131] «یدعون، یأمرون، ینهون» 5 - امر به معروف، بر نهى از منکر مقدّم است. اگر راه معروف‌ها باز شود، زمینه براى منکر کم مى‌گردد. «یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر» 6- کسانى که براى رشد و اصلاح جامعه دل مى‌سوزانند، رستگاران واقعى هستند وگوشه‌گیرانِ بى‌تفاوت را از این رستگارى سهمى نیست. «اولئک هم‌المفلحون» 7- فلاح و رستگارى، تنها در نجات و رهایى خود خلاصه نمى‌شود، بلکه نجات و رشد دیگران نیز از شرایط فلاح است. «یأمرون، ینهون، اولئک هم المفلحون» 131) فعل مضارع، نشانه‌ى استمرار است. آل عمران - 104