بسم الله الرحمن الرحیم
❇️خصوصیات حادثه عاشورا:
1-بزرگی #حادثه:
◾️مصیبت عاشورا ابعاد گوناگونی دارد؛ برخلاف آن چه اهل #ظاهر می گویند این حادثه، حادثه ای #کوچک و محدود است که در یک نقطه #جغرافیایی مشخصی اتفاق افتاده و از نظر #زمانی هم به حسب ظاهر عمر کوتاهی داشته و در کمتر از یک روز، جنگ به پایان رسیده است؛
👈این حادثه از عظمت خاصی در عالم برخوردار است.
👇👇
1-یکی از خصوصیات این حادثه، #عظمت و بزرگی آن است
2-خصوصیت دوم آن #وسعت این حادثه است.
👈حادثه، حادثه ای #فراگیر و با جلالت است؛ به طوری که #ملکوت کل عالم با این حادثه درگیر است. در زیارت عاشورا مکرر خوانده ایم:
«یَا أَبَا عَبْدِاللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ [بِکُمْ ] عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ وَ جَلَّتْ وَ #عَظُمَتْ مُصِیبَتُکَ فِی السَّمَاوَاتِ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ».
👌مصیبت به واسطه تو بر ما عظمت و جلالت یافته، نه اینکه مصیبت تو فقط بر ما عظمت دارد، بلکه این مصیبت برای همۀ #آسمانی ها بزرگ است.
👌بنابراین، این حادثه به حسب #ظاهر حادثه ای محدود است، ولی همۀ #عوالم، ملکوت عالم، آسمان و زمین با این حادثه درگیر هستند. در جای دیگریی از این زیارت می خوانیم:
«مُصِیبَةً مَا أَعْظَمَهَا وَ أَعْظَمَ رَزِیَّتَهَا فِی الْإِسْلامِ وَ فِی جَمِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ [الْأَرَضِینَ ]»
👌 مصیبتی است که برای اسلام #بلای بسیار سنگینی بود. این مصیبت بر همۀ آسمان ها و زمین سنگینی می کند.
2-گریستن همه عالم:
👈 در روایات ما هست که همۀ #عوالم بر وجود مقدس سید الشهدا(علیه السلام) گریسته اند. از عالم ملک، از گیاهان و #نباتات و حیوانات تا جمادات، هم چنین عالم ملائکه و انسان و #جن، همه و همه بر حادثه عاشورا گریسته اند.
👈این احادیث سخن کسانی است که ملک و #ملکوت عالم را می دیدند.
👌حرف بی حساب و کتابی نیست. آن چه در عالم واقعیت داشته، بیان می کردند.
👈 چشمی می خواهد که بتواند حجاب ملک را #کنار بزند و ببیند تمام عالم، ملک و ملکوت در این حادثه مبتلا و گرفتار هستند.
👈روایات ما بیان می کند، #ماهی های دریا، پرندگان و جمادات گریسته اند.
👈در روز عاشورا هر #سنگی را که برمی داشتی، از زیر سنگ خون می جوشیده.
👌شاید این حادثه ، حادثه ای #ملکی نیست که همه بتوانند با چشم سر ببینند.
👈آن هایی هم که اهل #ملکوتند، این حادثه را مشاهده می کردند که چطور #آسمان در مصیبت سید الشهدا(علیه السلام) می گرید.
👌این نکته هم قابل توجه است که بعضی #روایات این گونه دلالت می کند که حیوانات، #گیاهان و جمادات گریه کرده اند و این ها را حمل بر #مجاز می کنند.
👈 می گویند گریه حقیقی نبوده، در حالی که این ماجرا واقعیت داشته است. همۀ موجودات عالم #زنده اند؛ ولو اینکه ما #حیات آن ها را درک نکنیم.
◾️ارتباط عالم با ﷼ولی خدا
🌹خداوند می فرماید:
👌«تُسَبِّحُ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ فیهِنَّ وَ إِنْ مِنْ شَیْ ءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ».[3]
🌹همۀ مخلوقات تسبیح گوی خدا هستند، ولو اینکه ما گوش شنیدن این تسبیح را نداشته باشیم. آن هایی که به این مقام رسیده و این #حجاب برای آن ها برداشته شده، #نجوای ملائکه و جمادات و نباتات را می شنیدند.
👈وقتی زبان به ذکر باز می کردند، در و دیوار با آن ها #همراه می شد. این واقعیتی است که همۀ عالم زنده است و تسبیح خدا را می گوید.
👈همۀ عالم ارتباط با ولی خدا دارد. لذا در مصیبت #ولیِّ خدا همۀ عالم درگیرند.
👈همۀ عالم مبتلا هستند و همه در فقدان سید الشهدا(علیه السلام) گریسته اند، گرچه این گریه ها #متفاوت است.
👈شما عنایت دارید ما الان #گریه می کنیم، چه اتفاقی میفتد؟
👈 حادثه ای پیش می آید؟
👈عواطف ما تحریک می شود و به دنبال #تحریک عاطفه ها، آثاری در ظاهر ما، در #فیزیک ما پیدا می شود.
اشک از چشم ما جاری می شود. حالت جسم ما تغییر می کند. ما به این، بکا و گریه می گوییم.
👌حالا موجودی که از بیرون نگاه می کند و با عواطف انسانی همراه #نیست، می فهمد که ما گریه می کنیم؟
👌گیاهان و نباتات هم همین طورند. ما چون راهی به #دنیای آن ها نداریم، این ها را حمل بر مجاز می کنیم. درحالی که این سخن خداست، سخن اولیای خداست.
===
◾️ماجرای درخت:
👈ماجرای درختی را که در زرآباد #قزوین است شنیدید. الان شاید این درختِ سرِ پا و به کیفیت قبلی نباشد، اما تقریباً از #مسلمات است که در روز عاشورا از این درخت #قطرات خون جاری می شد.
👈 این نقل یک نفر و دو نفر نیست. بسیاری دیده و نقل کرده اند. این حادثه ای است که گاهی در نباتات آشکار می شود؛ وگرنه همۀ نباتات این طورند.
🔰اکنون به تبیین برخی از #ویژگیهای برجسته مؤسس و پایه گذار این #مکتب میپردازیم که همانا بیانگر مؤلفههای این مکتب میباشد.
۱_ نبوغ نظامی،
👌 سردار سلیمانی از #نبوغ نظامی خاصی برخوردار بود.
او مسلط به دانش #رزم بود. و برای کسب این دانش و مهارت دقیق و #حساس، به گونهای کاربردی و نه صرفاً نظری، بایستی در میدان نبرد، حضوری مستمر داشت و #آرام آرام با زوایای مختلف و پیچیدگیهای فراوان آن آشنا شد.
🔰 او دستکم، #سه میدان عمده رزم را آزموده بود:
🔹میدان دفاع مقدس
🔹میدان مبارزه با اشرار مسلح
🔹و سرانجام میدان مبارزه در عرصه فرامرزی و منطقهای در عراق و سوریه (در مقابل جریان سفّاک داعش با همه پشتیبانیهایی که از سوی قدرتهای استکباری و اذنابشان از آن صورت میگرفت) و نیز در هر نقطه دیگری از منطقه که حضور او ضرورت مییافت.
۲_ روحیه سلحشوری و جنگندگی،
او در جنگها علاوه بر هدایت مقاطع مختلف عملیاتی از طریق #استقرار در قرارگاهها، در نهایت شجاعت و بیباکی در خطوط مقدم حضور مییافت.
🔰او عاری از هرگونه ترسی در مواجهه با دشمن در معرکهها و میادین نبرد بود او این #جملات امیرمؤمنان حضرت علی(ع)را با همه وجود دنبال مینمود که فرمود:
🔰 تزول الجبال ولاتزل،عضعلیناجذک،اعرالله جمجمتک،ارم ببصرکاقصی القوم و غضبصرک واعلم ان النصرمن عندالله سبحانه»،
اگر کوه ها #متزلزل شود تو تکان مخور، دندانهایت را به هم #بفشار و جمجمه خویش را به خدا عاریت ده، قدم هایت را بر زمین میخکوب کن، و نگاهت به آخر لشگر دشمن باشد، چشمت را فرو گیر(و مرعوب نفرات و تجهیزات دشمن مشو) و بدان که #نصرت و پیروزی از سوی خداوند سبحان است» همانا که سردار سلیمانی اینچنین بود. او در میانه میدان نبرد حضور می یافت و شجاعانه می جنگید.
🔰 اینچنین حضوری نتیجهای بس مؤثر داشت و باعث می گردید که انگیزه و توان و تحرک نیروی رزم مضاعف گردد.
🔰فرماندهی و رشادت بی نظیر او موجب گردید که پس از دریافت چند نشان فتح، برای اولین بار نشان ذوالفقار را که بالاترین نشان #نظامی کشور است از سوی فرماندهی معظم کل قوا دریافت نماید.
۳_ روحیه شهادت طلبی
، قاسم عزیز ما شیفته #شهادت بود او در داغ فراق یاران #همرزمش می سوخت و در نجواهای شبانهاش پیوسته از حضرت حق #طلب شهادت مینمود. او از مغز استخوان و بندندان و با ذره ذره وجودش خواهان شهادت بود، او با #شهدا سخن میگفت و از آنان ملتمسانه میخواست که او را به سوی خویش برکشند و به بزم معنوی خود فراخوانند.
🔰بزرگترین آرزوی او که هیچگاه در آن سستی و کاستی پدید نیامد، همانا شهادت بود و سرانجام به این آرزو که به دست #شقیترین انسان روزگار به شهادت برسد، رسید.
۴_ اخلاص.
او به شدت از ریا و #خودنمایی پرهیز میکرد. بود و نمود او یکی بود، آنگونه مینمود که بود. #ظاهر بیآلایش و مؤمنانه او خبر از باطن صاف و پالودهاش میداد، مصداق آیه شریفه «سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ» بود در طریق اخلاص ثابتقدم بود.
🔰هیچ گاه به دنبال #مطرح نمودن خود نبود و آنچنان به #غنای درون رسیده بود که مستغنی از ذرهای جلوهگری بیرونی شده بود. #زلال چون آب بود و شفاف چون آئینه.
۵_ ارادت و تمسک به اهلبیت (ع).
🔰او از عمق جان شیفته اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بود.
اعتقاد و ارادت و #عشق به خاندان رسالت در اعماق وجودش رسوخ نموده بود.
پیوسته متوسل به آن اختران تابناک آسمان امامت و ولایت بود.
هرگاه به زیارت #مضجع شریف یکی از معصومین (ع) تشرف مییافت سکر و نشئه حلاوت حضور در جوار مرقد مطهرشان، روح آسمانی او را #جلا میبخشید و به پرواز در میآورد و بهجت و سروری تام و تمام جان شیفته او را فرا میگرفت.
🔰مجلس عزای حسینی (ع) را برپا میکرد و خدمت در روضه سیدالشهدا (ع)را برای خود افتخاری بس بزرگ میدانست.
1- اخلاص، شرط قبولی اعمال
خداوند متعال عملی را میپذیرد که فقط برای او باشد؛
🔸حتی اگر ذرهای ناخالصی و ریا در آن باشد آن را نمیپذیرد.در روایات آمده فرشتگانی که مامور #حفظ و ثبت اعمال ما هستند، اعمال خوب بندهای را با #خوشحالی بالا میبرند تا اینکه همه مراحل را طی کنند و به پیشگاه حضرت حق میرسند. آنگاه در نزد خدا شهادت میدهند که فلان بنده تو عمل #خوبی انجام داد. حضرت حق میفرماید: «شما #ظاهر اعمال بنده مرا دیدید و حفظ کردید؛ اما من بر دل او آگاه هستم. او با این عمل مرا #قصد نکرد. پس #لعنت من بر او باد. پس ملائکه هم میگویند: لعنت تو و لعنت ما بر او باد.»
🔹منقول است که حاجی #سبزاری برای عیادت بیمار میرفت و عدهای هم با او بودند. نزدیک منزل بیمار که رسید برگشت و نرفت. اطرافیان پرسیدند: آقا چرا تا اینجا آمدید و حالا برمیگردید؟ آقا جواب داد: #خطوری به قلبم کرد که وقتی بیمار مرا ببیند، از من خوشش خواهد آمد و میگوید که سبزواری چه انسان والا و #بزرگی است که به عیادت من آمده است. حالا بر میگردم تا هنگامی که اخلاص اولیه را بیابم و تنها برای خدا به عیادت بیایم.
2- اخلاص، سرچشمه #حکمت
رسول خدا (ص) فرمودند: «چنانچه بندهای چهل روز خود را برای خدا خالص گرداند، خداوند متعال چشمه های حکمت را از قلبش بر زبانش جاری می گرداند». این در حالی است که قرآن کریم از حکمت چنین تمجید فرموده است: «وَ مَن یُوتِ الحِکمَهَ فَقَد أُوتِیَ خَیراً کَثیراً»؛بقره، 269.و به هر کسی حکمت عطا شود، خیر زیادی عطا شده است.
3- علاقه به اخلاص و تربیت خاص الهی
پیامبر خدا (ص) فرمودند: «قَالَ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَا أَطَّلِعُ عَلَی قَلبِ عَبدٍ فَأعلَمَ مِنهُ حُبِّ الإخلَاصِ لِطَاعَتی لِوَجهی وَ ابتِغَاءَ مَرضَاتِی إلّا تَوَلَّیتُ تَقوِیمَهُ وَ سِیاسَتَهُ»؛
خداوند متعال فرمودند: هرگاه #دل بنده خود را بنگرم و در آن علاقه به #خالص شدن در عبادت ها ببینم، اصلاح و #تربیت او را خود به عهده میگیرم.
نکته زیبای این حدیث این است که نفرمود: اگر در دل بنده خود اخلاص را ببینم اصلاحش را به عهده میگیرم، بلکه فرمود: اگر در دل او #علاقه به اخلاص را ببینم، تدبیر و تربیتش را به عهده خواهم گرفت.
حدیث قدسی: هرگاه دل بنده خود را بنگرم و درآن علاقه به خالص شدن در عبادتها ببینم، اصلاح و تربیت او را خود به عهده میگیرم.
4- اخلاص و حفظ شدن از شیطان
سرسخت ترین دشمن انسان، شیطان و یاران او هستند. دشمنی که به عزت خدا قسم خورده که تمام انسان ها را گمراه خواهد کرد. با این دشمن چه باید کرد؟
راه های متعددی برای این منظور وجود دارد. یکی از راه های غلبه بر شیطان، به دست آوردن اخلاص در امور است؛ چنان که خود او هم اعلام کرده که: «قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأغوِینَّهُم أجمَعِینَ إلّا عِبادِکَ مِنهُم المُخلِصِینَ»؛ص 82 و 83.