کسی نالَتو نمی شنوه ... 🎤حاج مهدی رسولی #شهادت_امام_کاظم علیه السلام https://eitaa.com/fatemiioon135

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 📣📣توجه توجه📣📣 سالروز وفات حضرت ابوطالب سلام الله علیه زمان: دوشنبه ۹ اسفند ۱۴۰۰ ساعت شروع: ۱۵ نشانی: قم ✅سخنران: سرکار خانم اسدیان ✅هم‌نوا با نفس گرم مداحان اهلبیت علیهم السلام ✅با رعایت پروتکل‌های بهداشتی ✅به علت درخواست بعضی از اعضای کانال، پخش زنده در ایتا👇داریم https://eitaa.com/fatemiioon135 و هورسا👇 https://www.hoorsa.com/fatemiioon135 ✅نکته آغاز سخنرانی پس از ۱۵:۳۰ می‌باشد. هر کس خواست بانی پذیرایی بشه به کاربری زیر پیام بده @fatemiioon 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 https://eitaa.com/fatemiioon135

چگونه با اینکه امام کاظم بیشتر عمرش زندان بوده، این قدر فرزند دارد #امام_کاظم #زندان #فرزندان_امام_کاظم #امامزاده #مرتضی_کهرمی #کهرمی https://eitaa.com/fatemiioon135

چگونه با اینکه امام کاظم بیشتر عمرش زندان بوده، این قدر فرزند دارد #امام_کاظم #زندان #فرزندان_امام_کاظم #امامزاده #مرتضی_کهرمی #کهرمی https://eitaa.com/fatemiioon135

🏴ثواب نشرش برسه به روح پدرم و اموات🏴 نشرش بدون لینک هم مجازه قسمت اول:👇 وقتى که عبدالمطلب درگذشت، ابوطالب پیامبر(صلی‌الله علیه و آله و سلم) را پیش خود برد، و با این که ثروتى نداشت و نادار بود، امّا بهترین سرپرست براى آن حضرت بود؛ على(علیه السلام) مى‏فرماید: «پدرم در عین نادارى، سرورى کرد و پیش از او هیچ فقیرى سرورى نیافت». «ابن عباس» و سایر صحابه مى‏‌گویند: «حضرت ابوطالب رسول خدا را بسیار دوست مى‏‌داشت؛ به طورى که او را از فرزندانش بیشتر دوست داشته، و بر آنان مقدم مى‏‌نمود! بنابر این هرگز از وى دورتر نمى‏‌خوابید و خود هر جا مى‏‌رفت او را نیز با خود مى‏‌برد.» علامه مجلسى(رحمةالله علیه) نقل مى‏‌کند: «هرگاه رسول خدا در رختخوابش مى‏‌خوابید، حضرت ابوطالب پس از آن که همه مى‏‌خوابیدند، به آرامى او را بیدار مى‏‌کرد، و رختخواب على را با وى جابجا مى‏‌نمود، و فرزند خود و برادرانش را جهت حفاظت وى مأمور مى‏‌ساخت.» https://eitaa.com/fatemiioon135

🏴ثواب نشرش برسه به روح پدرم و اموات🏴 نشرش بدون لینک هم مجازه قسمت دوم:👇 یعقوبى مى‏‌نویسد: از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) روایت شده است که پس از وفات «فاطمه بنت اسد» همسر ابوطالب که زنى مسلمان و بزرگوار بود، فرمود: «الیوم ماتت اُمّى؛ امروز، مادرم وفات کرد» و او را در پیراهن خویش کفن کرد و در قبرش فرود آمد و در لحد او خوابید و چون از ایشان پرسیدند: چرا براى فاطمه بنت اسد چنین بى‏‌تاب شده‏‌اى؟ فرمود: «او به راستى مادرم بود؛ زیرا کودکان خود را گرسنه مى‏‌گذاشت و مرا سیر مى‏‌کرد. آنان را گردآلود مى‏‌گذاشت و مرا تمیز و آراسته مى‏‌نمود، و راستى که مادرم بود». در تاریخ آمده است که کفار قریش بارها به حضرت ابوطالب مراجعه نموده و از او خواستند که جلوى تبلیغات پیامبر اسلام(صلی‌الله علیه و آله و سلم) را که به نظر آنان اهانت به آیین و مقدّسات بت پرستى بود، بگیرد. پس از چندین بار تذکر، سرانجام با اخطار و هشدار شدیدتر پیش آمدند؛ به گونه‏‌اى که جان رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله و سلم) و حضرت ابوطالب مورد تهدید جدى قرار مى‏‌گرفت؛ در چنین موقعیتى ابوطالب با تمام قوا از رسول خدا حمایت مى‏‌کرد و مى‏‌گفت: «اذهب یا بن اخى؛ فقل ما احببت، فوالله لا اُ سلمک لشى‏ء ابدا؛ تو نگران نباش و به دنبال مأموریت الهى‏ات انجام وظیفه کن؛ به خدا سوگند! به هر قیمتى (و لو جان من در خطر باشد) دست از حمایت تو برنمى‏‌دارم!!» https://eitaa.com/fatemiioon135

🏴ثواب نشرش برسه به روح پدرم و اموات🏴 نشرش بدون لینک هم مجازه قسمت سوم:👇 ابن ابى الحدید مى‏‌نویسد: «ابوطالب کسى است که پیامبر خدا را در دوران کودکى‏‌اش کفالت نمود و در بزرگى‏‌اش او را مورد حمایت قرار داد و از شرارت کفار قریش جلوگیرى کرد؛ وى در این راه انواع سختى‏‌ها و گرفتاری‌ها را تحمّل نمود و بلاها را با جان و دل خرید و در یارى و نصرت پیامبر و تبلیغ آیینش با تمام وجود قیام کرد! آن چنان ایثار نمود که «جبرئیل» در هنگام وفات او بر پیامبر نازل شد و خطاب کرد: دیگر از مکّه خارج شو؛ زیرا یاور و کمک تو از دنیا رفته است!!» قریش از ابوطالب مى‏‌ترسیدند و احترامش را نگه مى‏‌داشتند؛ تا او زنده بود، خطر جدى رسول خدا را تهدید نمى‏‌کرد؛ اما پس از وفات او جسارت و خلافکارى‏‌ها به حدى رسید که، خاک بر سر مبارک رسول خدا(صلی الله علیه و آله) مى‏ریختند!! و شکمبه‏هاى حیوان را بر سر و شانه‏اش مى‏ریختند!!!! و در حال نماز و عبادت، به اذیت و آزار او و یارانش مى‏‌پرداختند؛ تا جایى که رسول خدا فرمود: «ما نالت قریش منى شیئا اکرهه حتى مات ابوطالب؛ کفار قریش نتوانستند با وجود عمویم «ابوطالب» کارهاى ناشایست نسبت به من انجام دهند، تا این که او وفات کرد». پس از وفات ابوطالب آن چنان صحنه را بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) تنگ کردند که، رسول خدا سال وفات «ابوطالب» و حضرت خدیجه(سلام الله علیهما) را که مدتى بعد از رهایى از شعب ابى طالب رخ داد «عام الحزن» سال غمها و اندوه‏‌ها نامید https://eitaa.com/fatemiioon135

🏴ثواب نشرش برسه به روح پدرم و اموات🏴 نشرش بدون لینک هم مجازه قسمت چهارم:👇 امیرالمومنین على(علیه السلام) مى‏‌فرمایند: «سوگند به خدا! که نه پدر و نه اجدادم «عبدالمطلب و هاشم و عبدمناف» هرگز بت نپرستیدند؛ بلکه آنان به سوی «کعبه» نماز خواندند، و به آیین حضرت ابراهیم(علیه السلام) قبل از اسلام عمل مى‏‌کردند.» همچنین صاحب الغدیر در جلد هفتم و هشتم کتابش، صدها حدیث را از منابع معتبر (شیعه و سنى)، همراه با اعترافات محققین و مورخین آنان نقل نموده، و در بیش از یکصد و ده صفحه به تحقیق این مطالب پرداخته است و با آن آگاهى و اشراف محققانه خود، از شخصیت مظلوم تاریخ، ابوطالب، دفاع نموده است. در تواریخ و سیره‏‌هاى «شیعه و سنى» آمده است که پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) با خدیجه و امیرالمؤمنین - علیهم السلام مشغول خواندن نماز مستحبى بودند «ابو طالب» با فرزندش «جعفر» به نماز آنان تماشا مى‏‌کردند؛ در این هنگام ابو طالب به جعفر گفت؛ «صل جناح ابن عمّک؛ برو در طرف راست پیامبر خدا نماز بگذار»؛ و سپس به على (علیه السلام) سفارش کرد: «اما انه لایدعو الا الى خیر فالزمه؛ آگاه باش که رسول خدا جز به راه نیک دعوت نمى‏‌کند از او دست بر ندار». 3- على(علیه السلام) مى‏‌فرماید: «وقتى وفات پدرم ابوطالب را به رسول خدا خبر دادند، آن حضرت سخت گریست و سپس دستور داد: برو او را غسل داده و کفنش کن. خداوند او را ببخشد و رحمت کند.» آنگاه آن حضرت خود تشریف آورده و در کنار جسد «ابوطالب» قرار گرفته و فرمود: «اى عموى بزرگوار! تو مرا در یتیمى کفالت نمودى و در کودکى تربیت فرمودى و در بزرگى‏‌ام یارى دادى خداوند به تو پاداش خوبى مرحمت فرماید.» https://eitaa.com/fatemiioon135