eitaa logo
هیأت خواهران فاطمیون تهران
2.1هزار دنبال‌کننده
7.7هزار عکس
6.6هزار ویدیو
92 فایل
هیئت خواهران فاطمیون ارتباط @fatemiioon ✅دفترشعر#گهر @daftaresher110 ✅کلیپهای کوتاه @cilip_f ✅آرشیو صوت @arshivesout ✅خانواده و تربیت @kanevadevtarbiat اخبار @fatemiioonakhbar صفحه آپارات https://www.aparat.com/fatemiioon135 فروشگاه @f_fatemiioon
مشاهده در ایتا
دانلود
🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️آثار و بركات فردی (ع) 💠 و 🔷روايت شده كه (ع) فرمود: «خدمت رسول خدا (ص) شرفياب شدم، در حاليكه ابي بن كعب هم آنجا بود. حضرت فرمود: مرحبا به تو، اي ابا عبدالله، اي زينت آسمانها و زمين. ابي گفت: چگونه او زينت آسمانها و زمين است، در صورتي كه كسي غير از تو چنين نيست؟ حضرت فرمود: اي ابي، قسم به كسي كه مرا به حق به نبوت مبعوث كرد، (ع) در آسمان بزرگتر از روي زمين است، و همانا بر طرف راست عرش الهي نوشته شده است كه او و است».[۱] 🔷يكي از بركات فردي حضرت (ع) اين است كه او و است. اگر چه همه پيامبران و امامان عليهم السلام چراغها و انوار هدايت و كشتيهاي نجات و رهايي اند، چنانكه پيامبر اسلام (ص) فرمود: «انما مثل اهل بيتي فيكم كمثل سفينة نوح من دخلها نجا، و من تخلف عنها هلك».[۲] همانا خاندان و من در ميان شما مانند كشتي نوح است كه هر كس داخل آن شود نجات پيدا كرده و هركس كه از آن تخلف كند هلاك خواهد شد. اما كشتي نجات (ع) حركتش بر امواج توفنده و گسترده دريا، سريعتر و لنگر انداختن و پهلو گرفتن آن بر ساحلهاي نجات آسانتر بوده و دايره بهره وري و استفاده از نور مشعل وجود (ع) وسيعتر است. 🔷در آن زماني كه امواج بلند و سهمگين فساد و گناه بر پيكره نيمه جان جامعه اسلامي و جان و دل مسلمانان تازيانه مرگ ميزد و گرداب حوادث و توطئه ها و پليديها، خفتگان در بستر غفلت را بيرحمانه به قعر تاريكي و تباهي ميكشيد، اين (ع) بود كه با قيام و نهضت الهي خود و شهادت و اسارت اهل بيت خويش، گرفتاران در اين اوضاع خطرناك را از درياي پر تلاطم ساخته شده به دست فتنه گر «بني اميه» نجات بخشيد و با كشتي رهايي خود، اين خفتگان و غافلان و گرفتاران را به ساحل نجات رهنمون نمود. 🔷آري، (ع) است تا در اين ظلمت كده خاك، دليل و راهنماي راه باشد؛ و است تا در اقيانوس متلاطم فتنه ها و ضلالتها، غرق شدگان را كه كشتي شكسته بودند فريادرس باشد. پی نوشت: [۱] فرائد السمطين، جويني خراساني، ج ۲، ص ۱۵۵ [۲] فرائد السمطين، جويني خراساني، ج ۲، ص ۲۴۶ |منبع: وبسایت اندیشکده قم @fatemiioon135