سازمان سیمیا نسخه‌ی لبنانی سازمان ایرانی سراج است؛ و کف شبکه‌های محیط رایان لنگه‌ی همند؛ یکی به عربی و دیگری به فارسی. به آن برادر فرمان‌ده‌مان می‌گفتم: فقط نمی‌دانم سراج را در ایران از روی سیمیا ساخته‌اند یا سیمیا را در لبنان از روی سراج...

سيد القائد أمرنا في الأمة، بدخول العناصر الفكرية في تنظيم التعبئة؛ و المقدمة لهذا الدخول هي تحديد نسبة الفعل التكليفي في هذه المنظمة مع الفعل التفكيري...

اصالت جنگ را که باور داشته باشی و دش‌منانی دائمی که داشته باشی، ناگزیری با وانهادن تقریر رقومی جنگ، جمهور مقاومت در لبنان را در رزم هم‌واره به زیست بداری. در ایران اما هنوز امید داریم با امریکا به سازش برسیم و این است که اسرائیل برای‌مان دوتایی مقاومت|معیشت را می‌سازد؛ جنگ|صلح...

الحزب في استخدامه المعاصر في لبنان، إلى حد ما، يحمل معنى البيت، و في سياق أكبر، يحمل معنی الطائفة. و هذا يعني أن حركة حزب الله يمكن اعتبارها الآن، الهيكلية الجديدة لبيت نصرالله أو حتی لطائفة الشيعية...

مدار کار در مدرسه فکر است، و در فرقه فرد است. رفتار فرقه‌یی در انتخابات هم این تهی بودن از ایده و بسنده به رقابت‌های قبیله‌یی برای کسب قدرت است...

به گیرنده‌هاتان دست نزنید؛ دموکراسی هم‌این قدر مبتذل و موهن است که می‌بینید...

آن‌ها که پیش از جنگ در غزه از دموکراسی دفاع می‌کردند عقل نداشتند؛ این‌ها که پس از جنگ در غزه از دموکراسی دفاع می‌کنند چشم هم ندارند...

کسی که مردم‌سالاری دینی را هم‌آن دموکراسی مدرن می‌داند، هم‌آن است که تعقل را هم‌آن تفلسف می‌پن‌دارد...

دموکراسی‌های اسلامی همه جایی باید میان دموکرات بودن و مسلمان بودن یکی را انتخاب کنند...

فرقه، جایی است که جدیدالإسلام‌ها برای حجة‌الإسلام‌ها اسلام‌شناس می‌شوند...

جمهوریت در حکومت توحیدی در طول اسلامیت و محصول آن است و نه در عرض آن و عدل آن؛ کسی که جمهوریت را از اسلامیت تفکیک می‌کند و در عرض آن می‌نهد گرفتار شرک است، حتا اگر نام بتش را مردم نهاده باشد...

فرقه‌ی مصاف یک ماهیت سردارپسند است؛ مطلوب آن‌هایی که از فردای دوم خرداد پی استحاله‌ی سازمان بسیج به سازمان رأی آمدند...

آن چه ممشای حماس در فلسطین و حرکت حزب‌الله در لبنان است کمابیش مردم‌سالاری دینی است، هر چند کیان جعلی اسرائیل از هر دوی آن‌ها بسی دموکرات‌تر است؛ و به بیان خودشان: تنها دموکراسی مدرن منطقه. این یعنی مردم‌سالاری دینی هم‌آن دموکراسی مدرن نیست، و از دومی مقاومت اسلامی بر نمی‌آید...

دموکراسی سامانه‌ی استیلای هوس است و نه اقامه‌ی حق...

محور فرقه فرد است و محور مدرسه فکر است. تنها در فرقه‌ی ناجیه فرد و فکر در یک نفر این‌هم‌آن می‌شوند، و کیش شخصیت شماتت ندارد: عقل کل، قرآن ناطق، امام زمان...

اسرائیل را با دموکراسی نمی‌توان شکست داد؛ کیان مؤقت اسرائیل تجسد دموکراسی مدرن است...

گلوله‌های خم‌پاره‌ی شست ساخت ایران، با آن رنگ‌بندی آشنا، در جبهه‌های باریکه‌ی غزه در نبرد طوفان‌الأقصی را که می‌بینم دلم هم‌راه آن‌ها تا فلسطین می‌رود؛ دلم می‌خواست کاش ما هم پای قبضه‌مان برد و سمت می‌بستیم و سیر و پر، ارتش کافر صهیونی را شخم می‌زدیم...

مشکل نخست ما با فرقه‌ی مصاف چه است؟ نابود کردن عقلانیت شرعی بدنه‌ی جوان‌های حزب‌اللهی...

نظام را که نظام قدرت بدانی و نه نظام شریعت، شبکه‌سازیت برای کسب قدرت خواهد بود و نه بسط شریعت. این دلیل ساده‌یی است که جنگ احزاب حجاب برای جریان مصاف مسأله نیست اگر مسأله‌نما خوانده نشود...

فرقه‌ی مصاف نسخه‌ی سردارپسند حسینیه‌ی ارشاد است...

ممشای جریان مصاف خط اجتهاد نیست؛ خط روی خط شدن از استحسان تا اباحه است. اگر نه باید به دست هواداران عرفیش حجت شرعی می‌داد که نمی‌دهد...

مجموعه‌ی مصاف اگر خودش را مدرسه می‌داند و نه فرقه باید برای این پرسش ساده پاسخ داشته باشد: فقیه مقیم جمع شما که است؟ یا چه...

جنگ قدرت قبیله‌های قدیم و جدید پای صندوق‌های انتخابات دخلی به ما ندارد. فرقه‌یی عرفی مانند مجموعه‌ی مصاف اما اگر بر آن است که در این بل‌بشو می‌تواند عرفی‌سازی مدرسه‌ی شرعی سیاست اسلامی را پیش ببرد و شریعت‌مدارها سکوت خواهند کرد، اشتباه می‌کند...

فرقه‌ی مصاف مانند دیگر نوان‌دیش‌های دینی سنت‌پریش است؛ هم‌این است که از جایی بدعت را جای نهضت می‌نهند و جوان‌های مکتبی را بی‌ حجت به هم‌این می‌خواند...

مشکل درشت ما در محتوای کار با فرقه‌ی مصاف هم‌آن مسأله‌ی اساسی‌مان با پدر معنوی آن، حسینیه‌ی ارشاد است: اسلام‌سرایی زیر عنوان اسلام‌شناسی...

جماعت مصاف مانند بسی دیگر از فرقه‌های شیعه‌تبار آماج خود را رجعت نهاده است، بی آن که شریعت و فقاهت جانمایی مشخصی در این مسیر داشته باشد؛ هم‌این است که تا رسیدن به این افق دور، درگیر امر قدرت شده است...

بیر‌ون خط اجتهاد، درگیری‌های درونی سویه‌های مختلف خط استحسان با هم، همه دعواهای حیدری|نعمتی است...

بالا آوردن فرقه‌ی مصاف محصول عبرت نگرفتن از حسینیه‌ی ارشاد بود...

جدای مصداق نام‌زدهای انتخابات، حضور پای صندوق‌های رأی، در گام اول، تجدید بیعت با امام امت است؛ درست مانند الله‌اکبر گفتن روی بام در شب بیست‌ودوم به‌من. در گام دوم رأی نوشتن مشورت دادن به ولی امر مسلمین برای نصب نماینده‌های مجلس شورای اکنونی است؛ که ممکن است صائب باشد یا نباشد...

رأی سپید، بیعت منهای مشورت است...