جهود و صلیبی‌ها خود متن مقدس‌شان و حتا شریعت‌شان را نوشته‌اند؛ هم‌این است که پروتستان‌هاشان می‌توانند آن را بازنویسی کنند. پروتستانتیسم در تشیع در بن‌بست است چون ما خود نویسنده‌ی متن و مناسک اسلامی نبوده‌ییم...

جشن تحویل سال با گاه‌شماری میلادی و حتا قمری رمقی میان مسلمان‌ها ندارد؛ هم‌این است که ملتزم و ناملتزم عید فطر را در سال جدی جشن می‌گیرند. این طور است که ماه رمضان یک ماه جشن منتها به عید فطر است، و پروای ذکر چندان در آن در کار نیست...

ماه رمضان ماه ذکر است تا این که ماه جشن باشد...

عرفی کردن امر به معروف و نهی از منکر کلید عرفی‌سازی دیگر فصل‌های شریعت است. هم‌این است که این روند را تا خود ستاد امر به معروف و نهی از منکر برده‌اند، و این ستاد اکنون یک ستاد عرفی و نه شرعی است...

پلیسی که مکتبی نیست...

در حکومت اسلامی هیچ کس از احتجاج معاف نیست...

پلیسی که سردارهای خط استحسان طی این سال‌ها ساخته‌اند مأمور است، مکلف نیست. این یعنی حسب فرموده‌ برای شریعت هم چماق خواهد کشید...

چالش بن‌یادی سازمان بسیج هم‌این جا است که گردان‌های آن در حمایت از حجت شرعی حامیان حجاب به خیابان خواهند آمد یا در حمایت از وحدت فرمان‌دهی سردارهای خط استحسان و‌ پاس‌بان‌های عرفی در خیابان سر آن‌ها را خواهند شکست؟ یا چه...

مذهبی صورتی جرثومه‌یی است که در مخالفت با عکس گرفتن و مدرک ثبت کردن از سلیطه‌های بی‌حجاب پستان به تنور می‌چسباند اما برابر سر شکستن و اهانت کردن به حامیان اقامه‌ی حجاب خم به ابرو نمی‌آورد...

انقلاب فرزندانش را نمی‌خورد؛ این جمهوری است که فرزندان انقلاب را می‌خورد؛ رگه‌های جاهلیت جا خوش کرده در جمهوری...

پاس‌بان صورتی نظام که است؟ آن که با فاجرهای کاشف حجاب کنار آمده است اما از متشرع‌های مدافع حجاب سر می‌شکند؛ اشداء بینهم رحماء علی الکفار...

آخوند پروانه‌یی پروایی از ریختن خون سرخ سر آمران به معروف و ناهیان از منکر کف خیابان‌های ام‌القرای امت ندارد؛ و هم‌این مداح موزیکال و پاس‌دار پراگماتیست و پاس‌بان سکولار و دیگر صورتی‌های معتقد به نظام...