فویل للذین یکتبون الکتاب بأیدیهم، ثم یقولون هذا من عند الله، لیشتروا به ثمناً قلیلاً؛ فویل لهم مما کتبت أیدیهم، و ویل لهم مما یکسبون. می‌فرماید: نان داستان‌نویسی دینی خوردن ندارد و سینماگری دینی...

نخستین پرسشی که داستان‌نویس‌ها و سینماگرها و هر آن که هنرمند خلاق خوانده می‌شود باید به آن پاسخ بدهند هم‌این آیه است: ءالله اذن لکم أم علی الله تفترون؟ یا چه...

سر افطار داستان انتقام سخت حاج قاسم پس از حمله‌ی هوایی اسرائیل به پای‌گاه تی‌چهار را تعریف می‌کرد.‌ محمد مهدی لطفی نیاسر و پاس‌دارهای پدآفند و پهپاد و سامانه‌ی ۱۵ خرداد که خوردند، حاجی خطوط ارتباط با ایران و واخ را بست و جولان و آن چه اسرائیل در آن داشت را با هفتاد موشک شخم زد...

تنها چاره‌ی سکولارهای هار، سلاح سخت در دست مکتبی‌ها است؛ چه سویه‌ی عبری آن‌ها و چه سویه‌ی پارسی‌شان. درنده شدن گام به گام آن‌ها و این‌ها با غلاف شدن گاه به گاه سلاح مؤمنین درون و بیرون مرزهای ایران را که دیده‌ییم...

مؤمن بی سلاح به چه می‌ماند؟ زنبور بی عسل...

فرمود: به‌هشت زیر سایه‌ی شم‌شیرها است. و هر که پای پرتاب‌گر موشک‌های زمین به زمین با آن صفیر کرکننده‌ نشسته باشد که یک شانه‌اش را یک‌نفس به طرف عمق دش‌من شلیک می‌کند، طعم این حدیث را به گوش چشیده است...

شرف شلیک به عمق کیان موقت اسرائیل از خاک ایران اسلامی...

تقسيم الأمة إلى وحدات الوطنية، ضد إسرائيل و أمته الموحدة، يكسر قدرتنا على القتال معه...

إنه خشن في ذات الله؛ مذهبی صورتی نبی اعظم و وصی او را بابالنگ‌دراز و پدر بزرگ هایدی پن‌داشته است...

شهر که شلوغ شود ابطال‌طلب‌های ناصبی‌مشرب ایرانی نگران شأن حضرات معصوم می‌شوند...

مرجف‌های اجاره‌یی و مرجف‌های مجانی بر آنند که با اسلام می‌توان به جنگ اسلام رفت و با انقلاب به جنگ انقلاب...

از مطلق طاغوت باید برائت جست؛ از هم‌این خرده‌طاغوت‌های هم‌کنار ما در ایران که خود را سکولار و لیبرال و رفرمیست می‌خوانند...