اگر کسی شک دارد که ابطال‌طلب‌های هار ایرانی امت اسرائیلند، به الگوی یکسان نسخه‌ی عبری تا نسخه‌ی فارسی آن‌ها در هتک قداست مساجد مسلمین از بیت‌المقدس تا تهران دقت کنند. ما چه می‌کنیم؟ #نسخه‌_ایرانی مرابطان و محافظان فلسطینی مسجدالاقصی را در مسجد قیطریه سازمان می‌دهیم... #جنبش_فواحش #جنبش_هرزه_ها #مسجد_ستیزها عضو کانال #سهیل_سلیمی هستی؟👇 @soheil_salimi

إذا قاتلنا أمياً و ليس قومياً، فهذه الصواريخ التي تطلق على إسرائيل من اليمن و العراق و السوريا و لبنان هي نفس صواريخ إيرانية...

امت اسرائیل به زبان پارسی...

ما ناگزیر از خاک ایران پاسخ سخت به کیان موقت اسرائیل در فلسطین اشغالی خواهیم داد. ناگزیر؟ چه طی سال‌ها چهارچوب مقاومت را از امت به ملت(ها) شکسته‌ییم و اکنون ناگزیر از یک پاسخ ملی استیم...

بی‌فاصله بودن قبه‌ی قبله و قبه‌ی صخره کف مسجد الاقصی از هم، بهانه‌ی خوبی برای تخریب گام‌ به گام اولی و دومی به دست صهیونی‌های عبری در فلسطین اشغالی است. این هم‌آن منطقی است که امت اسرائیل به زبان پارسی در حال ترویج آن در ایران و طهران و در مسجد قیطریه‌اند...

مذهبی‌های صورتی نبی و وصی‌شان هم صورتی است...

منطق کار در امت ولایت و بیعت است و نه وکالت و نیابت...

کف زدن در تکیه‌ی مرجعیت عظمای شیعه هم‌آن قدر کار خلاف شأنی است که برهنه شدن در هیأت عزاداری در هم‌آن جا...

تفاوت حلقه‌ی حاکمیت از حلقه‌(ها)ی میانی هم‌این قهر و جبر است. کسی که می‌گوید: حجاب چاره‌ی قهری ندارد، حکومت را از اقامه‌ی حجاب بیر‌ون می‌نهد؛ این سکولاریسم نهفته است اگر سکولاریسم شرمنده تا درنده نباشد...

مبنای ما در اقامه‌ی فقرات شریعت محکمات بیان امام باقر است، و نه متشابهات بیان حاج قاسم...

نخستین گام برای رسیدن به جبهه‌های جنگ با کیان جعلی اسرائیل آموختن عربی فصیح است، سپس آموختن لهجه‌ی عربی شامی؛ پس آن گاه آموختن اندکی عبری...

انج‌من هزارپای حجتیه پی‌وستاری است که سویه‌ی خوش‌خیمش تشیع صفوی است و سویه‌ی بدخیمش تشیع صهیونی...

آن چه اسلام رحمانی خوانده می‌شود خوانش صورتی از اسلام است؛ صورتی چرک...

تفقه ذوق شریعت است و نه شرح روایت...

امیرالمؤمنین یعسوب‌الدین بود، بابالنگ‌دراز نبود...

تصوف که جای تفقه بنشیند، منبر جای تنبه، تخدیر می‌کند...

آخوند پروانه‌یی گوشتش برای هیچ جاحد و فاجری تلخ نیست...

صوفیه اگر راهی برای رفتن داشت که در تکیه‌ دور خودش نمی‌چرخید...

تشیع صهیونی گوشتش برای هیچ طاغوتی تلخ نیست؛ تا دل‌تان بخواهد اما از تشیع مصطفوی پاچه می‌گیرد...

آخوند پروانه‌یی گوشتش برای کفار شیرین است؛ آخوند پروانه‌یی برای مؤمنین گوشت‌تلخ است...

علی سرخ بود؛ پسر ابی‌طالب صورتی نبود...

مرجف‌های اجاره‌یی یک نسخه‌ی بی‌جیره و مواجب هم در محیط عیان و‌ رایان دارند: مرجف‌های مجانی...

جوراب‌قرمزی‌ها کباده‌ی تشیع صفوی را می‌کشند؛ زیر خم تشیع مصطفوی که می‌روند به تشیع صهیونی سر می‌خورند...

حیف از عنوان رفیع برائتی یا رافضی یا ولایتی است که خرج این بددهان‌های کج‌فهم خودزن شود. به آن‌ها چه بگوییم؟ هم‌این که می‌بینیم: جوراب‌قرمزی...

جوراب‌قرمزی...