هست است نیست...

آن چه ما هست می‌پن‌داریم است است؛ ما از اساس پن‌داری از هست نداریم...

نوان‌دیش دینی آش‌پز اسلام سلف‌سرویس است...

آن که اقامه‌ی سخت شریعت را انکار می‌کند ادعای اقامه‌ی نرم شریعتش را هم ناشنیده بگیرید‌؛ سکولارهای شرمنده...

ریشو|چادری‌های گسسته از فقاهت نه قائمند و نه قوام، مقواند؛ ریشو|چادری‌های مقوا...

باب وصی را شنیده بودیم؛ باب فقیه شنیدار تازه‌یی است...

نفر آخری که می‌تواند ادعای هم‌ذهن شدن و هم‌زبان شدن با فقیه شرعی را داشته باشد حقوق‌دان عرفی است...

توضیحش برای حقوق‌دان‌های عرفی آکادمی ایرانی، حتا دستاربندهاشان، که جای اجتهاد پیشه‌شان استحسان است بی‌هوده است: در هرم امام-امت هیچ کس از احتجاج شرعی بر کنار نیست...

ایده‌ی ایران‌شهر، توران‌شهر، بدوشهر، همه کمابیش به یک پایه خصم ایده‌ی اسلام‌شهر ساخته و پرداخته شده‌اند...

روی بردار الاهیات فل‌سفه حتا در محیط مسلمین سر و ته توسعه یافته است...

فرقه‌ی نارمک دگردیسی پرشتاب و شهاب‌گونه‌یی داشته است: از پیشانی نهضت خامنه‌یی اهل سنت خمینی شد و اکنون در قعر بدعت مدرن نسبتش حتا با سنت مهدوی تا محمدی هم مشخص نیست...

جهود و صلیبی‌ها طی قرن‌ها خود متن مقدس‌شان را نوشته‌اند و برای هم‌این می‌توانند هر از گاه آن را بازخوانی و بازنویسی کنند. این ساده‌ترین دلیل است که از چه پروتستان‌های سترون شیعه‌تبار در بن‌بست به دیوار بلند می‌کوبند...