با کدام کار فرهنگی می‌خواهید این اجامر مرجف و ملحدهای متهتک و نواصب پارسی را به راه بیاورید؟ رحمت خدا بر پدران مسلمان ما که شم‌شیرشان در جنگ با پدران این گبرپدرها کج شد...

طلبه‌یی که با ابطال‌طلب‌ها هم‌دل است بطله است...

اکنون همه می‌دانیم حضرت روح‌الله با کدام منطق بالغ آن منافق‌های مرجف دژخیم بدخیم که کف زندان‌های ایران در شهادت به‌هشتی کبیر کف می‌زدند را به دار مرگ آویخت...

سید علی حسینی خامنه‌یی پس از سید روح‌الله خمینی نمونه‌هایی نزدیکند که از چه منصب امامت امت منحصر در مقام عصمت نیست و امام از نبی و وصی تا فقیه می‌رود...

اصالت امت بر ملت روی زمین هم‌این است که آن فلسطینی در محاصره در غزه‌ی در جنگ دلش نگران ما است و آن ایرانی مدعی ملیت و انسانیت روی درد ما می‌رقصد...

این‌ها که دین‌شان انسانیت است، دین‌شان نفسانیت است؛ بی‌دین‌ها....

هم‌مرز بودن و هم‌بوم بودن کسی را با ما هم‌وطن و هم‌می‌هن نمی‌کند؛ مگر ما با کرکس‌ها و کفتارهای ایران هم‌وطن یا هم‌می‌هنیم؟ یا چه...

هنوز بر آنید که جنبش فواحش و شورش هرزه‌ها و پویش پت‌یاره خواندن این‌ها فاجرهایی که از خوش‌حالی مصیبت مؤمنین می‌خواهند برهنه شوند زیاده‌روی بوده است؟ یا چه...

توتم ایران‌شهری‌هایی که یک تکه در ستیز با اسلام‌شهرند نه آن شیر تعزیه است و نه این یوز در مظان زوال؛ هم‌آن کرکس مردارخوار است...

ملیت مرده است؛ اگر زنده بود که دش‌منی هم‌مرزها و هم‌زبان‌هامان نباید از دش‌منی بی‌مرزها و ناهم‌زبان‌هامان گزنده‌تر می‌بود...

ملت ایران یک ماهیت تاریخی است که به نظر تمام شده است و تنها با میله‌های مرزی سر پا است...

نهضت زنده است چون هنوز شهید می‌دهد...