هنوز بر آنید که جنبش فواحش و شورش هرزهها و پویش پتیاره خواندن اینها فاجرهایی که از خوشحالی مصیبت مؤمنین میخواهند برهنه شوند زیادهروی بوده است؟ یا چه...
توتم ایرانشهریهایی که یک تکه در ستیز با اسلامشهرند نه آن شیر تعزیه است و نه این یوز در مظان زوال؛ همآن کرکس مردارخوار است...
ملیت مرده است؛ اگر زنده بود که دشمنی هممرزها و همزبانهامان نباید از دشمنی بیمرزها و ناهمزبانهامان گزندهتر میبود...
ملت ایران یک ماهیت تاریخی است که به نظر تمام شده است و تنها با میلههای مرزی سر پا است...
از یحیای نبی تا حمزهی سیدالشهداء تا هماین اکنون، پیشانی دشمنان امت احمد یک مشت هرزه بودهاند...
خدای را شکر که دشمنان ما را یک مشت هرزه و پتیاره و سلیطه قرار داد...
معنای نهائی تمدن غرب همآن تأویل اول مستفرنگهای سکولار ایرانی است: شرمگاه هرزهها...
سنگر آخر جنبش فواحش و شورش هرزهها و خیزش لختیها و پویش پتیاره و بلوای بیناموس هماین برهنه شدن است...