حیوان‌های ناطقی که در غائله‌ی ژینا در کوچه و کافه و آکادمی و رسانه شهرآشوبی می‌کردند انکار این آیه‌ی سوره‌ی انعام بودند: و لا تقربوا الفواحش ما ظهر منها و ما بطن. هم‌این بود که حرکت آن‌ها را جنبش فواحش نامیدیم‌...

شورش ززآ بوی گند زنا می‌دهد...

آن که با حدود شریعت می‌شنگد و حتا می‌جنگد مشکلش از چه است؟ نطفه‌ی حرام یا لقمه‌ی حرام یا در بس‌یاری علقه‌ی حرام؛ دل‌بسته بودن به اصل معصیت یا اهل معصیت...

دیت رفتن و رل زدن و پارتنر گرفتن و زید زدن و برنامه کردن و نود دادن و کات کردن و کل ادبیات دوست‌پسری و هم‌باشی سیاه و جاست فرند و بنفیت و وان نایت و هم‌جنس‌بازی مگر از سر عبودیت است و مبنای شرعی دارد؟ اگر ندارد، که ندارد، همه‌اش می‌شود هرز پریدن و هرزه زیستن...

هرزه کسی است که عبد نیست، هرز است؛ هرز بودن شرم‌گاه تنها یکی از مصداق‌های هرزه زیستن است که پارسی‌ها به آن روسپی بودن می‌گویند...

میله‌ی سرد مرزی مرز می‌هن یا وطن نیست، هم‌آن طور که ملیت اعتباری شناس‌نامه‌یی هم‌وطن و هم‌می‌هن بود کسی با ما را معین نمی‌کند...

تفاوت مستفرنگ از فرنگی آن است که مستفرنگ از نظام ارزش‌های اسلام بریده است اما در نظام ارزش‌های فرنگ جانمایی ندارد؛ هم‌این هرهری زیستن است که مستفرنگ‌ها را دگوری می‌کند...

تفاوت مستفرنگ از فرنگی آن است که مستفرنگ از نظام ارزش‌های اسلام بریده است اما در نظام ارزش‌های فرنگ جانمایی ندارد؛ هم‌این هرهری زیستن است که مستفرنگ‌ها را دگوری می‌کند...

آدم‌های مجاهد به کوه می‌زنند و می‌میرند؛ قاعدها از زخم بستر می‌میرند...

رشد در سایه‌ی شرع...

کف تشیع شهید جمهور، برادر بزرگ‌ پرچم حرکت حزب‌الله لبنان را بر دوش داشت و برادر کوچک‌ پرچم بحرین را بلند کرده بود؛ و پرچم‌های ایران و عراق و فلسطین جا به جا دیده می‌شد. داستان مقاومت اسلامی در بحرین را در هم‌این میانه‌ی حرم خانم فاطمه‌ی معصومه تا مسجد جمکران می‌شد به چشم دید...

از حرم خانم فاطمه‌ی معصومه تا مسجد جمکران همه پشت تابوت شهدای جمهور هم‌وطن و هم‌می‌هن بودند: ایرانی‌ها، عراقی‌ها، بحرینی‌ها، لبنانی‌ها، یمنی‌ها، خراسانی‌ها، پاکستانی‌ها، هندی‌ها، نیجریه‌یی‌ها...