نهج‌البلاغه را که سر و ته خوانده باشی به قرآن سوزاندن و مسجد سوزاندن و حجاب سوزاندن می‌گویی: دعوای حزبی؛ که مباشران و مخالفان این‌ها هر کدام به حزب‌شان مشعوفند، و تهش معلوم نیست فتنه چه است و غائله کدام است و حق کدام است و باطل کدام است...

دولتی که پایش روی هتک شریعت سفت شده باشد دولت فواحش است؛ ما ظهر منها و ما بطن...

کارگزاران کافر جمهوری اسلامی...

اخوان‌الشیطان؛ برادران امریکا؛ امریکوفیل‌ها؛ امت ابلیس...

داداشی‌های شیطان...

تعلیق شریعت برنامه‌ی قطعی دولت التقاط است...

برجام شریعت هم‌این است که در نشست نخست دولت چهاردهم با رسانه‌ها از پشت بلندگو شنیدیم...

مؤمن برادر مؤمن است؛ کافر برادر مؤمن نیست...

نواخباری‌های ناسره می‌پن‌دارند با تبویب بیان نبی و وصی و این آخری‌های بیان فقیه، می‌توانند از زیر بار مسئولیت تفقه در آن‌ها شانه خالی کنند...

انقلاب تنها به دست اهلش می‌رسد. جمهوری اما اکنون به مراتب به دست نامحرمان افتاده است...

گفته بودند: موشک‌های رزمایش راستی‌آزمای برجام را هفته‌ی دفاع مقدس بزنند و نشد. باز نزدیک ۱۳ آبان در غرب دریاچه‌ی نمک پرچم زدند و از پرتاب‌گرها خبری نشد. حاجی می‌گفت: شیخ، وضعیت بارانی است. پرسیدم: در برهوت قم یا دولت طهران؟ آخرش اسفند از کویر سمنان عبری‌نوشته و محمدی‌پسند زدند...

کاروان روایت فتنه، این سال‌ها در روزهای منتها به نه دی برگزار می‌شد.‌ مدرسه‌‌ی وتر به عنوان طراح مفهومی هر سال یادمان‌های تازه‌یی را به مجریان میدانی آن پیش‌نهاد می‌کرد، که در بس‌یاری طلبه و دانش‌جو بودند‌. ام‌سال به نظرم رسید که ساخت‌مان دولت را به نقاط روایت اضافه باید کرد...