پی‌گیری ایده‌ی جنگ ملی کف معرکه‌ی تمام‌عیار امی، خروجی درشتش امپریالیسم پارسی است...

تله‌ی جنگ اکنون اسم شب امت اسرائیل به زبان پارسی است...

جنگ ماهیتی رقومی نیست که یا نجنگیم یا اتمی بجنگیم. جنگ تمام نمی‌شود که نگران شروع شدنش باشیم. جنگ قائم به توافق طرفین در جنگیدن نیست و هم‌این یک طرف بزند و آن طرف بخورد محقق شده است. جنگ ماهیتی ملی نیست که بتوان روی مرزها امت دولا‌دولا جنگید. درک دافوس از جنگ را دور باید ریخت...

محور مقاومت مدت‌ها است که ماهیتی مهمل است. از این پس یا ما به پشت مرزهای ملی‌مان باید برگردیم و یا به قاعده‌ی یک امت، یک‌دست باید بجنگیم...

دهه‌ها روایت ملی، امی‌ترین جنگ‌های دوران معاصر کار را به هم‌این جا کشانده است که هنوز در اصل جنگیدن در جبهه‌های امت احمد تردید موج می‌زند...

دولت التقاط در امتداد دولت‌ تعلیق و دولت اصلاحات پی بیعت و تبعیت با امت ابلیس اکبر است؛ ممشای امریکوفیل‌های مستفرنگ‌. هم‌این است که حمله به لبه‌های امت پیام‌بر اعظم را به خودش نمی‌گیرد...

اسطوره‌زدایی از سپاه پاس‌داران...

بینه‌ی امنیت ملی دولت التقاط چه است؟ الغارات...

کسی که پی صلح می‌رود، جنگ را به خانه می‌آورد...

بینه‌ی دولت التقاط موالات با کفار حربی است؛ انتظار مجاهده و مبارزه از این دولت زیاده و گزافه است...

باید به خود جرأت داد؛ این نوع جنگیدن به درد نمی‌خورد؛ لازم است که راه‌برد در این جنگ عوض شود. بینه‌ی سپاه پاس‌داران در جنگ با کیان موقت اسرائیل را از نو باید نوشت...

مفهوم مهمل محور مقاومت...

دولت التقاط با هم‌آن منطقی که پشت شریعت را درون ایران خالی کرده است، پشت مقاومت را بیرون ایران خالی کرده است؛ قبله‌فروش‌های منافق...

تطبیع اشغال قدس هم‌آن منطق تطبیع کشف حجاب را دارد. دولت التقاط اگر پای کار دومی باشد دلیلی ندارد پای کار اولی نباشد؛ تعلیق قبله...

ماهیت مهمل محور مقاومت محصول معلق ماندن میان ماهیت مقاومت ملی و ماهیت مقاومت امی است...

ما می‌توانیم با منطق بیعت عقبه، امی بجنگیم و یا با منطق پی‌مان وستفالیا، ملی بجنگیم. سوار کردن منطق دومی بر گرده‌ی منطق اولی اما چیزی جز امپریالیسم پارسی نیست...

مثله کردن امت محمد روی محور مقاومت تنها به کار یک‌چند روز برداشتن سایه‌ی جنگ از سر ملت ام‌القری می‌آید...

تله‌ی تنش از هم‌آن جایی آمده است که بدیم بره آمد. گرفتار تصعید در جنگ نمی‌شویم، ترجمه‌ی هم‌آن هر توافقی به‌تر از عدم توافق است...

ایران می‌تواند با اسرائیل به شرط مرز بجنگند؛ اسرائیل اما با ایران با الگوی آس‌آب به نوبت می‌جنگد؛ فلسطین، لبنان، عراق، ایران، یمن...

ما جبهه‌ی مقاومت امت احمد با امت ابلیس داریم. محور مقاومت از که جا آمد؟ واکنش به محور شرارت، که نخست محور مقاومت خوانده شد و پس آن گاه تا محور ممانعت رفت، و تا اکنون چفت و بست مشخصی با امر شریعت و فقاهت و ولایت نداشته است...

صریح بیان حضرت ره‌بر امت‌سازی بوده است؛ محورسازی این سال‌ها تنها تلاش برای خروج از جنگ ملی بوده است بی آن به الگوی جنگ امی رسیده باشیم...

جنگ ما با جریان صهیونی به شرط مرز نیست. ماه‌ها در لبنان در جنگ با اسرائیل عبری بوده‌ییم و این روزها به ایران بازگشته‌ییم تا با امت اسرائیل به زبان پارسی بجنگیم...

سنکون حیث یجب أن نکون. این جمله‌ی سید حسن مبنای حضور مکتبی‌ها در جبهه‌های مقاومت از طهران تا دمشق تا بیروت بوده است. تشیع صهیونی و امت اسرائیل به زبان پارسی، اما باید بگویند که کی برای بیعت با امام‌شان در تل‌ابیب از زیر لحاف‌شان در ایران بیرون می‌آیند...

گفت‌وگو حرف مفت است. ما تنها می‌توانیم کفار را دعوت کنیم؛ دعوت نرم، دعوت سخت...

در ادبیات دولت اصلاحات و دولت تعلیق و این آخری: دولت التقاط، تنش هم‌آن پویش انقلاب و نهضت و مقاومت است. این یعنی هن‌گامی که این‌ها از تنش‌زدایی صحبت می‌کنند منظورشان کمابیش انقلاب‌زدایی و نهضت‌زدایی و مقاومت‌زدایی است...