مذهبی صورتی...

زائرانی که پیاده از خانه به عتبه‌ی کربلاء آمده‌اند ظهر اربعین به حرم حر، در ابتدای جاده‌ی قدس، می‌روند و چاووش می‌کنند. چاووش‌خوانی سالانه‌ی داعیانی که پیاده از خانه به عتبات عراق و شام و حجاز می‌روند عصر ۲۸ رجب در پیاده‌روی از حرم خانم فاطمه‌ی معصومه به مسجد مقدس جمکران است...

حضرت سرو؛ جناب چاووش؛ آقای قمر...

خطرناک‌ترین کاری که با خیمه‌ی محرم و بیاده‌ی صفر می‌توان کرد هم‌این فرو کاستن آن از دست‌گاه رشد به سازمان جذب است؛ استحاله‌ی هیأت به دورهمی...

چله‌ی بیاده‌ی حکمت که جا شروع می‌شود؟ عصر عاشوراء از مقتل‌خوانی صحن گوهرشاد؛ که جا تمام می‌شود؟ صبح اربعین در زیارت‌خوانی صحن بین‌الحرمین...

شام یازدهم چله‌ی بیاده‌ی حکمت به شاه‌رود می‌رسیم. که جا اطراق کنیم و شب بمانیم؟ کاروان‌سرای بدشت، در شرق شهر. این روزها متروک و بی‌زیرساخت است اما دیر یا زود باید کاروان‌سرای پیاده و سواره‌ی عتبات عراق و حجاز و شام بشود؛ با پیام‌های واضحی برای آن فرقه‌ی صهیونی...

عراقی‌هایی که پی پیاده‌روی عمیق و عمیق‌تر اربعین بوده‌اند هم‌این سال‌ها ساحل رأس‌البیشه در جنوب فاو را یافته‌اند. عقب‌تر و عمیق‌تر اگر بخواهد شروع کنند؟ حرم خانم فاطمه‌ی معصومه در قم مقدسه و حرم احمد بن موسی در شیراز و حرم علی بن موسی در مشهد، تا برسیم به حرم خانم زینب در دمشق...

این محرم است که اسلام را زنده نگاه داشته است؛ این صفر است که محرم را زنده نگاه داشته است...

چاووش گوهرشاد...

طریق سبایا از پشت مسجد کوفه در ساحل شرقی فرات، موازی طریق علماء در ساحل غربی، به طویرج و کربلاء می‌رود؛ گفته می‌شود: مسیر عبور اسرای کربلاء به کوفه بوده است. جاده‌ی پیاده‌ی نجف به کربلاء، چه طریق کویر و چه طریق علماء، مسیر محزونی است، اما طریق سبایا بس‌یار محزون‌تر است...

از مسجد جامع خرم‌شهر به اربعین کربلاء که می‌رفتیم ده روز نخست راه تا نجف به شوق بود و دوسه روز آخر تا کربلاء با حزن. سینه‌ی عراقی‌ها گشاده بود که یک‌تکه از بصره تا کربلاء می‌رفتند و به نجف نمی‌آمدند. ما اگر از ابتدای صفر و از در خانه با حزن جاده‌ی کربلاء می‌آمدیم، می‌رمبیدیم...

پرسید: محرم که جا [تبلیغ] بودید؟ گفتم: محرم تبلیغ نمی‌روم؛ جمع می‌کنم و از اول صفر از خانه تا عتبه روی جاده‌ی اربعین تبلیغ می‌کنم، نفر به نفر، منزل به منزل، پیاده...