کف انتخابات رأی صورتی نخواهیم داد؛ یا رأی سرخ خواهیم داد و یا رأی سپید...

آن که اقامه‌ی سخت شریعت را انکار می‌کند سکولار است؛ سکولار درنده اگر نه سکولار شرمنده، اگر نه سکولار نهفته. تفاوتی هم نمی‌کند که نام خود را عدالت‌طلب نهاده باشد یا عمل‌گرا، اصول‌گرا یا نواصول‌گرا، اصلاح‌طلب یا توسعه‌گرا، و در هر حال مکتبی نیست...

مسأله‌ی ما در انتخابات پیش از معیشت یا مشارکت، شریعت است...

درستش آن است که نام‌زدهای انتخابات مصاحبه‌ی زنده‌ی فقهی با شورای نگه‌بان پس بدهند، تا هر ناکارشناسی به خود جسارت فتوای سد من یک غاز دادن در باره‌ی احکام شریعت محمدی را ندهد و در باره‌ی نسبت عرف و وحی و اقامه‌ی نرم و سخت شرع دری‌وری و رطب و یابس نگوید...

‏در میانه‌ی دعوای عدالت‌طلب‌ها و عمل‌گراها، شریعت‌مدار باش...

شورای نگه‌بان اگر نگه‌بان شریعت باشد، نامزد‌های شریعت‌ستیز را در هم‌این میانه‌ی تبلیغات انتخابات باید رد صلاحیت کند...

پس از یک‌دو دهه توقع زیادی نیست که از شما در باره‌ی اقامه‌ی نرم تا سخت شریعت محمدی و حجاب شرعی برنامه و کارنامه طلب کنیم، و سکوت و لکنت تحویل نگیریم...

رأی سپید پاسخ منطقی متشرعین به سکوت برنامه و کارنامه‌ی شما در باره‌ی اقامه‌ی نرم تا سخت شریعت محمدی و حجاب شرعی است...

معیشت که ادعای همه‌ی نام‌زدهای انتخابات است. آن چه نام‌زدی که به او رأی باید بدهیم را مشخص می‌کند برنامه و کارنامه داشتن برای شریعت است؛ شریعت، اقامه‌ی شریعت، اقامه‌ی نرم تا سخت شریعت...

هن‌گامی که برای رأی گرفتن از خاکستری‌ها، از بیان خواست سپیدها سکوت می‌کنی، طبیعی است که رأی خاکستری خاکستری‌ها نصیبت شود و رأی سپید سپیدها...

آن گفت‌مان که به گفتار امتداد نیابد، رفتار هم نخواهد ساخت. اگر گفتار شرعی ندارید، گفت‌مان شرعی‌تان ممکن است به رفتار عرفی ختم شود...

شجاعت یکی از شاخصه‌های کلیدی نام‌زدهای انتخابات در بیان حضرت ره‌بر بوده است. شجاعت حکم‌رانی هر نام‌زد را در جسارت او در دفاع بی‌مهابا از شریعت محمدی و اقامه‌ی نرم تا سخت آن بسنجیم...