عمل‌گراها به عرفی‌ساز شدن می‌گویند: تقدیر...

ایده و بینه که نداشته باشی دیگر نه برنامه فائده‌یی دارد و نه کارنامه...

دهه‌ها است عنوان وزارت صنایع مستظرفه را به وزارت فرهنگ برگردانده‌ییم اما در فهم امر فرهنگ هنوز در بر هم‌آن پاشنه می‌گردد...

ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر تنها یک نمونه‌ی کوچک است که عمل‌گرایان اگر چه دستاربند، حکومت اسلامی را چه گونه عرفی‌سازی می‌کنند...

فرهنگ را که سخت تقریر کنی می‌شود: سینما و کنسرت. تقریر نرم فرهنگ می‌شود: معنا و باور. رسانه‌های ما اما خوش دارند فرهنگ را در معنای نخست تقریر کنند و برای آن میزگرد برگزار کنند...

فرهنگ، درست مانند کلیدواژه‌ی تروریسم، این روزها یک کلیدواژه‌ی مهمل است. محملی برای عرفی کردن شرع و وعظ و دعوت...

سکولاریسم + هفده رکعت؛ عمل‌گرایی بچه‌مسلمان‌ها خواه‌خواه به عرفی‌سازی ختم خواهد شد...

عصر، منصور را می‌دیدم. به ذهنم آمد: خط استحسان در سپاه ناسزاهایش به آخوندها را در دهان ارتشی‌ها نهاده است و به خط اجتهاد گفته است...

مشکل ما با فتف و فائو و فیفا هم‌این موالات با کفار است. ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی را اگر امتداد پارسی امت ابلیس اکبر بدانیم، دلیل اصرار آن‌ها بر تبعیت ما از این نهادها را به راحتی می‌فهمیم؛ فتف را امی باید فهمید تا ملی...

هر آن که دستار بر سر بسته است فقیه در شریعت نیست...

آخوند پروانه‌یی با کافر و جاحد شدت ندارد...

سکولار شرمنده از اقامه‌ی سخت شریعت خجالت‌زده است...