مسأله‌ی ما شریعت است و نه قدرت. هم‌این است که با دگردیسی پویش‌های انتخاباتی به روندهای عرفی‌سازی مبارزه می‌کنیم؛ پویش رفیق می‌خواهد باشد یا رقیب...

زنجیره‌یی که از مسجد امام علی در اعظمیه شروع می‌شود و تا حرم کاظمیه می‌رود و تا مسجد براثا و مزار نواب اربعه پایین می‌رود تا به مسجد ام‌طبول در خروجی جنوبی بغ‌داد برسد تنه‌ی وارون‌درخت بیاده‌ در پای‌تخت عراق است؛ مسیری که پیاده‌ی ایرانی در آن دیده می‌شود اما نه موکب ایرانی...

جامع ام‌طبول سال‌ها برایم یک منطقه‌ی مسدود بود، هر چند در خروجی جاده‌ی بیاده‌ی بغ‌داد به کربلاء بود. مسجدی که زمانی نام ابن‌تیمیه داشت و اکنون دارالإفتاء اهل سنت عراق است. تا آن روز که شنیدم حاج قاسم در آن اتاق پشت محراب با آن‌ها نشسته است، و دیگر برایم نقطه‌ی چاووش بغ‌داد بود...

وحی خواندن فقاهت داشتن می‌خواهد؛ اگر نه با استناد به نهج‌البلاغه پذیرش سبیل کفار حربی را تقریر می‌کنی...

پذیرش فتف یک عنوان خودمانی هم دارد: قبله‌فروشی؛ تطبیع با کیان صهیونی...

قبله‌فروش‌ها با اخم ابلیس اکبر روی به قبله می‌شوند و حتا ابلیس اصغر: اسرائیل...

مبنای سیاست خارجی ابطال‌طلب‌های قبله‌فروش ایرانی چه است؟ موالات با کفار حربی...

اشکال سعید جمهور آن است که در هیأت دبیر شورای امنیت ملی کتوم مانده و نم پس نمی‌دهد؛ اگر نه درستش این بود که دقیق توضیح می‌داد که پذیرش فتف با تقریر مورد علاقه‌ی ابطال‌طلب‌های منافق ایرانی، تحویل کت‌بسته‌ی حرکت حزب‌الله و حماس به اسرائیلی‌ها است، و به توبره کشیدن تتمه‌ی خاک غزه...

پنجاه سال است که چپ‌های مسلمان با نهج‌البلاغه شروع می‌کنند و به مینی‌ژوپ ختم می‌شوند...

این که در لیلة‌الهریر جنگ در غزه برای فتف زجه‌مویه کنی تنها یک معنا دارد: ترجمه‌ی عبری نهج‌البلاغه را خوانده‌یی...

ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی قبله‌فروش‌های رو به قبله‌اند...

تطبیع کشف حجاب سر کرباسی است که تهش تطبیع اشغال قدس است...