بی‌حجاب گشتن در بیروت کمابیش از جنس فسق است؛ طرف از هن‌گامی که چشم باز کرده است هم‌این گونه بوده است. بی‌حجاب گشتن در طهران کمابیش از جنس فجور است؛ طرف با قصد حجابش را برداشته است و خطی را با خود و خدا شکسته است. هم‌این است که روسپی‌پوشی در طهران به مراتب از بیروت پررنگ‌تر است...

العقل ما عبد به الرحمن. کسی تا عقلش پاره‌سنگ بر ندارد حجابش را کف کوچه و کافه و آکادمی بر نمی‌دارد...

جاده‌های جنوب لبنان تا صور و نبطیه و تا بیروت زیر دید و تیر دائم هواگردهای ارتش اسرائیل است. می‌گفت: آن رزمنده‌ی حرکت حزب‌الله در خط مقدم جنوب پایش قطع شده بود و سه روز خون‌ریزی کرده بود و هم‌آن جا به شهادت رسیده بود...

جنگ نابرابر هم‌این است که در جنوب لبنان می‌بینیم. از ارتش اسرائیل اگر کسی زخمی شود بال‌گرد در جا می‌نشیند و چند دقیقه بعد او را به بیمارستان حیفا می‌رساند؛ از ما اگر کسی زخمی شود در بس‌یاری روزها هم‌آن جا می‌ماند و شهید می‌شود و هم‌آن جا دفن می‌شود...

رفقای معمم قرارگاه بیروت هر شب یک‌چند خان‌واده‌ی شهید را سرکشی می‌کنند و هدیه می‌برند و روضه می‌خوانند. در کوران جنگ و پراکنده زیستن، بس‌یاری از آن‌ها هنوز فرصت سوگ‌واری نداشته‌اند و هنوز سیر بر شهیدشان اشک نریخته‌اند و روزها است در غربت مهجر با بهت سپری می‌کنند...

شیخ می‌گوید: در پس‌آی طوفان الأقصی بی‌هوده بودن حقوق بشر پیش چشم همه‌ی دنیا آمد و کاش رشته‌‌اش در دانش‌گاه را هم تعطیل کنیم. می‌گویم: کاش دافوس را هم تعطیل کنند...

این سفر در پس شهادت سید حسن نصرالله هم‌آن حالی را دارم که در نخستین سفر پس از شهادت حاج قاسم سلیمانی به دمشق داشتم. دمشق روحش را از دست داده بود و بیروت روحش را از دست داده است‌. سید حسن نصرالله روح ناپیدای بیروت بود...

جنگنده‌‌ها پیش از جنگ هم تا آس‌مان بیروت می‌آمدند و پهپادها هم که دائم در آس‌مانند؛ جدید، بال‌گرد بود که می‌گفتند: اسرائیلی است.‌ پاسخی برای نبود پدآفند کوتاه‌برد ندارم. کسی که می‌تواند سلاح ضدزره بالازن را به جنوب لبنان برساند می‌توانسته سلاح ضدهوایی دوش‌پرتاب را هم برساند...

ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی قبله‌فروش‌های برهنه‌پوش خوک‌خوار استند...

کلمه تا گلوله نشود بی‌هوده است...

باران‌های بیروت شروع شده است؛ غرش رعد صدای پهپادها و انفجارها را در خود گم کرده است. روضه تاریک است و تنها نور شمع‌های مزار شهداء آن را روشن می‌کند. مشامم از بوی عود پر است و گوشم از زیارت عاشوراء. روضه قلب ضاحیه است و ضاحیه قلب بیروت، و بیروت این روزها قلب دنیای بی قلب است...

مقابر الوادئع؛ سهم‌ناک‌ترین ترکیب این سفر لبنان تا این جای کار این بوده است‌. آن‌ها که بیرون از شهرشان شهید شده‌اند و امکان رفتن به آن جا و دفن آن‌ها نیست را در مقابر الودائع به امانت دفن می‌کنند تا پس از پایان جنگ به قبرستان شهرشان ببرند و تشییع و تدفین کنند...