روبه‌روی روضة‌الشهداء آن آخوند میان‌سال با یک بنز روز نقره‌یی ایستاده است. برای مردم، حتا در ضاحیه‌ی بیروت، عادی است. آن چه این جا عادی نیست پیاده طی کردن هم‌این مسیر روضه تا این جا و آن جای ضاحیه توسط آن آخوند دیگر است...

در محیط عربی رابطه پیش از ضابطه کار می‌کند؛ حتا در جایی به انضباط و تنظیم لبنان‌. یعنی از جای درستی باید وارد حلقه‌های پیچیده و بسته‌ی اعتماد درونی بشوی و پیش بروی؛ و معرفت در ورودی کار اگر هر چه ثقه و مؤثر باشد هیچ‌ دری در این حرکت و آن حکومت به روی تو بسته نیست...

سال دوهزار در تقویم حرکت حزب‌الله سال اخراج اسرائیل از جنوب لبنان است.‌ سال دوهزار از جهتی دیگر نیز نقطه‌ی عطف این حرکت است: پا پس کشیدن از احیای سخت حکومت در لبنان و شاید حتا إحکام نرم...

نشست‌مان را در قهوه‌خانه‌ی کنار روضة‌الشهداء نهاده‌ییم. مردی می‌آید و محمد اشاره‌یی به قهوه‌چی می‌کند و یک چای برایش می‌خرد. قدری بعد زنی بالای سرمان می‌آید و پول می‌خواهد.‌ هزار لیر به او می‌دهم، به‌ جهت استحبابش. اسکناس را به طرفم پرت می‌کند. گویا کوچک‌ترین اسکناس لبنان است...

به روضة‌الشهداء یا روضة‌الحوراء می‌روم گوشه‌یی مادر یا هم‌سر شهیدی نشسته است؛ و شاید تنها تسلای او هم‌این معنای بلند شهادت دل‌بندش باشد که با اختیار مرگ برای اسلام را برگزیده است. شهید خواندن این‌ها که نسبت‌شان با شریعت روشن نیست نخستین نتیجه‌اش سلب تسلای خان‌واده‌ی شهداء است...

لبنان کشور گرانی است؛ خیلی گران. با این همه یک کف دست پنیری که از فروش‌گاه زنجیره‌یی برای شام خریدم نباید این قدر می‌شد؛ آن قدر که در ایران می‌شد با آن یک هیأت خانه‌گی زیارت عاشوراء را صبحانه داد. در روشنای صبحانه توجهم به عکس و بسته‌اش جلب شد: بله؛ پنیر اروپایی بز خریده بودم...

استحقاق مذهبی‌های صورتی پیش از آن که تفسیق باشد، تکفیر است؛ دگوری‌های لجنی؟ تنجیس و تهدیر...

‏در تحلیل نسبت حرکت حزب‌الله در لبنان و حکومت اسلامی در ایران در بس‌یاری فراموش می‌کنیم که وضعیت آن‌ها مکی است و وضعیت ما مدنی...

هن‌گامی که همه شهید می‌شوند، هیچ کس شهید نمی‌شود...

این برادران ریشوی ما که تلاش می‌کنند روایت عرفی از خصوص حرکت حزب‌الله و عموم جبهه‌ی مقا‌ومت را برای مخاطب بومی ترویج کنند، کاش سن‌شان به نقطه‌ی عطف انفتاح انقلاب اسلامی در ایران قد می‌داد که بدانند سکولارهای مدعی فتح فلسطین، از وطنی‌ها تا چپ‌ها، همه‌شان به ته خط رسیده بودند...

درگیر شدن ریشو|چادری‌های مقوا با اقامه‌ی نرم حجاب پس از یک سال و بیش‌تر درگیری آن‌ها با اقامه‌ی سخت حجاب معنایی صریح دارد: مذهبی‌های صورتی مدت‌ها است که از دیاثت نسبت به شریعت پا به قیادت در نسبت با آن برای دگوری‌های لجنی نهاده‌اند؛ گذار از وسط‌خوابی به بسترسازی؛ جریان جاکشی...

آن‌ دانایان کلی که از طهران تا بیروت الف شبکه‌ی عرفی المیادین در خانه‌های مؤیدین شرعی مقاومت را گفتند باید به خای عرفی شدن ماهیت شهادت به دست آن هم فکر می‌کردند؛ و هنوز مانده تا برسیم به طا و قاف و یا...