محمد شب به خانه‌شان در محله‌ی حارة حریک ضاحیه‌ی بیروت دعوتم کرده است تا دلمه‌ی لبنانی به من بدهد. پیش از شام نشسته‌ییم و گپ می‌زنیم. لا به لای بحث صفحه‌ی علی شعیب را باز می‌کنم، و باز ام‌روز یک شهید تازه داریم: روح‌الله از محله‌ی حارة حریک ضاحیه‌ی بیروت...

صحبت از ملت و نیابت در جنگ در جبهه‌ی مقاومت محصول بی‌درکی از امت و حجت است...

جنگ نیابتی و نیروهای نیابتی تکیه‌ی کلام آن‌هایی است بی ادراک امت و بیعت و حجت پی توسعه‌ی اسلوب جنگ‌های ملی به جنگ‌های فراملی استند...

کار فرهنگی؟ کار ایجابی؟ کار درازمدت؟ تجربه‌ی دو دهه بسنده‌ی حرکت حزب‌الله به کار فرهنگی ایجابی درازمدت در لبنان به ما نشان می‌دهد که بسنده به کار نرم در اقامه‌ی حجاب، بی کار سخت، پریدن با یک بال است...

این طور به نظر می‌رسد که جمهور مکی مقاومت در بیروت مدت‌ها است اقامه‌ی سخت حجاب شرعی را وانهاده‌اند. جنگ شریعت اما تمام نشده است؛ یک خاک‌ریز عقب‌تر اگر کسی در ضاحیه علنی شرب خمر کند برخورد سخت در انتظار او است...

حکم‌رانی عیان و رایان دولادولا نمی‌شود...

دش‌واره‌ی درشت حرکت حزب‌الله هم‌این صورت‌بندی و مفصل‌بندی بینه‌ی سلبی ازاله‌ی اسرائیل و بینه‌ی ایجابی اقامه‌ی شریعت در محیط متنازع لبنان است...

حضرت روح‌الله در جایی گفته بود که تفسیر خواندن یکی از سدهای فهم قرآن است.‌ شاید بر هم‌این سیاق بتوان گفت که آن چه این روزها جامعه‌شناسی خوانده می‌شود یکی از سدهای فهم جامعه است؛ و حتا قدری پیش‌تر بتوان گفت: جامعه‌شناسی جهل مرکب است...

هدایت به صراط مستقیم با بسنده به دعوت نامستقیم نشد است...

این روزها بس‌یاری پیام می‌دهند: می‌خواهیم با اسرائیل بجنگیم؛ چه گونه بیاییم؟ به‌شان می‌گویم: جنگ نرم تا سخت با امت اسرائیل را از هم‌آن محیط رایان و عیان ایران شروع کنید تا برسید به عراق و شام...

جنگ نرم تا سخت در هیچ زمان و مکان تمام نمی‌شود که برای شروع آن منتظر زمان و مکان دیگر باشیم...

جنوب لیطانی جایی است که می‌توان انسان مقاومت را به چشم دید؛ آن جا که مرز خاک‌ریز و خانه برداشته می‌شود، و جبهه و عقبه در هم آمیخته می‌شوند و جنگ و زیست این‌هم‌آن می‌شوند...