سلیطه نسخه‌ی مؤنث سکولار درنده است...

نفر آخری که حق دارد از شرع اخبار کند یک حقوق‌دان در آمده از آکادمی است؛ حتا اگر دست‌یار رئیس جمهور اسلامی ایران باشد...

کم‌تر نهادی در جمهوری اسلامی ایران به قدر بسیج حقوق‌دان‌ها متهافت است...

ترهبون به عدو الله و عدوکم؛ خاصیت مراتب نرم تا سخت امر به معروف و نهی از منکر هم‌این است که سلیطه‌های بی‌ناموس در هتک شریعت و طعن متشرع‌ها احساس امنیت ندارند...

خیزش خراب‌ها...

عقب‌نشینی مؤمنین برابر جاحد و فاجر جنگ را تمام نمی‌کند؛ محکم بایستید و نرم تا سخت مراتب شریعت را اقامه کنید...

جنبش زنان با سردم‌داری سلیطه‌های هار سکولار را جدای جنبش فواحش چه می‌توان خواند؟ خیزش خراب‌ها...

زن‌های سلیطه و مردهای بی‌ناموس سر و ته یک کرباسند...

سلیطه‌ها دختر حاج قاسم نیستند...

فست‌استایل از که جا آمده است؟ از هم‌آن جا که حیجاب‌استایل آمد؛ آش‌پزخانه‌ی اسلام سلف‌سرویس...

فستینگ خواندن روزه‌داری فروکاهی این مناسک شرعی حیات به یک سبک عرفی زیست است. سبک شدن روزه مانند سبک شدن حجاب خروجیش این می‌شود که یک‌چند سال پس از این مذهبی‌های صورتی می‌گویند: روزه‌دارم اما با روزه‌خواری مشکل ندارم...

فستینگ خواندن روزه تازه‌ترین بدعت مذهبی‌های صورتی است. تلاش برای انسانی و عرفی کردن یک امر الاهی و قدسی؛ سر و ته کردن نظام شریعت به نظام سلامت...

سکولارهای هار ایرانی هم‌این است که می‌بینیم: مردهاشان بی‌ناموسند، زن‌هاشان سلیطه...

فرمود: شیطان لشکری شدیدتر از زن‌ و خشم ندارد؛ محجبه‌ها را که نمی‌گوید؛ هم‌این سلیطه‌ها را می‌گوید: زن‌هایی که خشم‌ شیطانی‌شان سرریز کرده است...

سلیطه ناموس کسی نیست؛ سلیطه جفت بی‌ناموس‌ها است. الخبیثات للخبیثین و الخبیثون للخبیثات...

نوان‌دیش‌های دینی به ارتداد از اسلام می‌گویند: تقدیر...

آن چه در گفتار سکولارهای ایرانی جنبش زنان خوانده می‌شود هم‌این بلوای سلیطه‌ها است...

غائله‌ی ژینا، غائله‌ی سلیطه‌ها بود؛ غائله‌ی ژینا تمام شد اما غائله‌ی سلیطه‌ها تمام نمی‌شود...

تکلیف ما با مذهبی مستضعف خاکستری جذب است؛ تکلیف ما با مذهبی مستکبر صورتی دفع است...

مذهبی صورتی هم‌آن چادری مقوایی است که گیس بی‌حجاب‌ها را کف خیابان و آکادمی می‌بافد؛ مذهبی صورتی هم‌آن ریشوی بی‌ریشه‌یی است که برای روزه‌خواره‌ها در ماه رمضان لقمه می‌گیرد...

ورود نکردن ملت مؤمن به مراتب سخت امر به معروف و نهی از منکر هن‌گامی است که حاکمیت وارد در آن باشد، نه این که در عمل به این تکلیف شل بزند یا آن را ول کرده باشد. بند میم وصیت‌نامه‌ی حضرت روح‌الله را از سر بخوانیم...

جامعه‌ی اسلامی نباید برای طغیان و تفرعن سکولارهای هار ایرانی امن باشد؛ همه‌مان دیده‌ییم که با عقب‌نشینی حاکمیت چه گونه کف خیابان و آکادمی ملت مؤمن را می‌درند...

درون ملت ایران ما دو امتیم، که یک جوی خون میان‌مان در جریان است: خون روح‌الله، آرمان، مهدی...

وحدت ملی بی دعوت امی حرف مفت است...

دندان نیش سلیطه‌های هار سکولار را هم‌آن کف آکادمی و کوچه و بازار باید کشید...