شرح یک رباعی از مولانا می‌گوید عشق: هر که جان پیش کشد صد جان و هزار جان عوض بیش کشد در گوش تو بین عشق چه‌ها می‌گوید تا گوش‌کشانت، به سوی خویش کشد این که عشق می‌گوید: هر که جان پیش کشد، صد جان و هزار جان بیش یابد، همان است که معشوق می‌فرماید: و لاتَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ الله اَمواتاً بَل اَحیاء عِندَ رَبِّهِم یُرزَقون.( آل عمران، ۱۶۹) می‌فرماید: کسانی که در راه خدا، جان پیش کشیده‌اند و کشته شده‌اند، مُرده مپندارید؛ بلکه زنده‌ی ابد شوند و نزد پروردگارشان روزی گیرند. در بیت دوم رباعی می‌فرماید: ای عاشق، ببین عشق و معشوق، در گوش تو چه‌ها می‌گویند. این‌ها را می‌فرمایند تا گوشت را بکشند و تو را در مقعد صدق کنار خود نشانند: فی مَقعَدِ صِدقِِ عِندَ مَلیکِِ مُقتَدِر. (قمر، ۵۵) باغ اسرار خدا، شرح رباعیات مولانا، دکتر سید احمد بهشتی شیرازی، ص ۴۶۸. #مولانا #شرح‌رباعی‌مولانا #بهشتی‌شیرازی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303