کتاب القطره' ترجمه‌ی فارسی' 🌸این کتاب آکنده است از فضائلِ اهل‌بیت علیهم‌السلام

کتاب مدینة المعاجز ج۱

کتاب مدینة المعاجز ج۲

کتاب مدینة المعاجز ج۳

کتاب مدینة المعاجز ج۴

کتاب مدینة المعاجز ج۵

(استقرار عرش و کرسی به وسیله نام امیرالمؤمنین علیه السلام) ابو الحسن محمد بن احمد شاذان فقیه در مناقبش از طرف عامه از ابن عباس روایت کرده است: شنیدم رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمودند: قسم به آن خدایی که مرا به حق فرستاد کرسی و عرش و فلک و آسمان و زمین بر پا نشد مگر این که خدای تبارک و تعالی بر آن لا اله الا الله محمد رسول الله و على امیر المؤمنین نوشت؛ همانا خدای تبارک و تعالی مرا به آسمان‌ها برد و مورد لطفش قرار داد و به من فرمود: ای محمد جواب دادم لبیک ربی و سعدیک! سپس فرمودند: من محمود و تو محمّد هستی و اسم تو از اسم من مشتق شده است و تو را بر جمیع خلقم افضل کرده ام، پس به برادرت علی علیه السلام علم بیاموز تا خلقم را هدایت کند. ای محمد صلی الله علیه و اله! همانا من على علیه السلام را امیر المؤمنین (سرور مؤمنان) قرار داده ام، پس هر کس به و لایتش اقرار نکند آن را لعنت می‌کنم و هر کس با ایشان دشمنی کند آن را عذاب خواهم داد و هر کس از ایشان اطاعت کند به خود نزدیکش می‌کنم. ای محمد صلی الله علیه و اله! همانا علی علیه السلام را امام مسلمانان قرار داده ام، پس هر کس برایشان تقدّم کند آن را به هلاکت می‌رسانم و هر کس به ایشان عصیان کند آن را عذاب می‌دهم، همانا علی علیه السلام سرور اوصیّا و رفیق پیشتازان در ایمان و حجّت بر تمام خلق من است. ---------- | مدینة المعاجز، ص۱۴۴

وقال امیرالمومنین حیدر (ع): زكوة العلم نشره زکات دانش،نشر آن است. غرر الحکم و درر الکلم، ج 1، ص 52

السلام علیک ایها القائم المنتظر المهدی (عج) اللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّا و حافظاً و قائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرٰحِمین

آبی که امیرمومنان (ع) در جنگ صفین برای اصحابشان خارج کردند شیخ مفید با استناد از اصحاب عامه و خاصه روایت کرده است: در جنگ صفین، عطش به امام على علیه السلام و یارانش روی آورد و آن‌ها هیچ آبی در دست نداشتند و برای به دست آوردن آب به راست و چپ می‌رفتند؛ ولی هر چقدر گشتند آبی پیدا نکردند و تشنه ماندند وقتی امام علی علیه السلام آن‌ها را دیدند به آن‌ها فرمودند: برویم به صحرایی که یک راهب در آن جا زندگی می‌کند و آن را صدا بزنیم تا از صومعه اش خارج شود و به ما بگوید آیا آب در اینجا هست یا نه

آن گاه به دستور امام علی علیه السلام به آن جا رفتند و آن راهب را صدا زدند، آن راهب از صومعه اش خارج شد امام علی علیه السلام به او فرمودند: آیا در نزدیکی تو آبی وجود دارد تا این‌ها سیراب شوند؟ راهب جواب داد: خیر، متأسفانه بین من و آب دو فرسخ راه هست و من هر ماه یک بار به آن جا می‌روم و آب می‌آورم تا از عطش تلف نشوم، سپس امام علی علیه السلام رو کردند به اصحاب و فرمودند: آیا شنیدید راهب چه گفت؟ آن‌ها عرض کردند: بله شنیدیم، آیا به ما دستور می‌دهید برویم و برای خودمان آب بیاوریم تا از عطش تلف نشویم؟

امام علی علیه السلام به آن‌ها فرمودند: هیچ احتیاجی به این کار نیست، سپس سر مبارک شان را به طرف قبله برگرداندند و فرمودند: بروید آنجا را بکنید تعدادی از آن‌ها رفتند و با بیل‌هایی که داشتند زمین را کندند، یکباره سنگ بزرگی ظاهر شد که می‌درخشید، پس صدا زدند: یا امیر المؤمنین علیه السلام! این جا سنگ بزرگی است که بیل‌های مان در آن اثر نمی کند، امام علی علیه السلام فرمودند: این سنگ روی چشمه آب است باید آن را کنار زد تا آب خارج شود

همه لشکر امام علی جمع شدند و خواستند آن سنگ را تکان دهند ولی هر چقدر زور زدند نتوانستند آن را به اندازه یک سر سوزن تکان دهند، پس خسته شدند امام علی علیه السلام نزد آن‌ها رفتند و به آن‌ها فرمودند: از این سنگ دور شوید آن‌ها نیز دور شدند امام علی علیه السلام انگشتان مبارک شان را زیر آن سنگ قرار دادند و آن را تکان دادند، سپس آن را چند زراع پرتاب کردند!

وقتی آن سنگ از جایش کنار رفت، اصحاب امام علی علیه السلام سفیدی آب را دیدند و از آن آب نوشیدند و سیراب شدند و به اسب‌های شان نیز آب دادند و با خود حمل کردند که تا به حال چنین آبی ننوشیده بودند. آن آب، سفیدتر از برف و شیرین تراز عسل بود، وقتی آن‌ها و اسب‌های شان سیراب شدند، امام علی علیه السلام سنگ را در جای اولش قرار دادند و خاک روی آن ریختند و آن را محو کردند آن راهب از جایی که روستایش در آن جا بود به امام علی علیه السلام نگاه می‌کرد، پس صدا زد: ای مردم! پایین بیایید، مردم نیز پایین آمدند و نزد امام علی علیه السلام ایستادند آن گاه آن راهب عرض کرد: آیا شما نبی مرسل هستید؟

حضرت علی علیه السلام فرمودند: نه! سپس عرض کرد: اگر شما نبی مرسل نیستید پس چه کسی هستید؟ ایشان فرمودند: من علی بن ابی طالب علیه السلام وصى خاتم انبیا محمد بن عبدالله هستم، آن راهب عرض کرد: دستانتان را باز کنید تا بین دستان شما اسلام بیاورم، ایشان نیز دست‌های مبارک شان را باز کردند و به راهب فرمودند: شهادتین را بگو، راهب نیز گفت: ﴿اشهد أن لا إله إلا الله، و اشهد أن محمداً رسول الله، و اشهد انّك وصيّ رسول الله﴾

در خبرى وارد شده است كه اميرالمؤمنين عليه السلام روزى با حضرت زهرا عليها السلام نشسته بودند و خرما تناول مى نمودند، بين آن دو بزرگوار گفتگوئى جالب و شنيدنى صورت گرفت كه آن را ذكر مى كنيم:

آن دو بزرگوار به اتّفاق محضر رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم رسيدند، صدّيقه كبرى عليها السلام شروع به سخن كرد و عرض كرد: اى رسول خدا ؛ كداميك از ما دو نفر را بيشتر دوست دارى، مرا يا على را؟ پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: أنت أحبّ وعليّ أعزّ منك. تو نزد من محبوب تر و على عليه السلام عزيزتر است. ..

در اين هنگام سرور و مولاى ما على عليه السلام فرمود: آيا برايت نگفتم: من فرزند فاطمه باتقوا هستم؟ فاطمه عليها السلام فرمود: و من دختر خديجه كبرى هستم. على عليه السلام فرمود: من فرزند صفايم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر سدرة المنتهايم كه بالاترين مكان در بهشت است. على عليه السلام فرمود: من افتخار عالميان هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر كسى هستم كه نزد خدا آن قدر تقرّب يافت كه فاصله اش با او به قدر فاصله دو كمان يا كمتراز آن بود. على عليه السلام فرمود: من فرزند زنهاى پاكدامن هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر زنان صالحه و مؤمنه ام. على عليه السلام فرمود: خادم و خدمتگزار من جبرئيل است. فاطمه عليها السلام فرمود: خطبه عقد مرا در آسمان راحيل خوانده است، و فرشتگان گروهى بعد از گروه ديگر به من خدمت مى كنند. ..

على عليه السلام فرمود: من در محلّ دور دست و بلندمرتبه اى تولّد يافته ام. فاطمه عليها السلام فرمود: و من در رفيع اعلى تزويج شدم و عقدم در آسمان واقع شد. على عليه السلام فرمود: من لواء حمد را به دوش دارم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من دختر كسى هستم كه او را به آسمانها بالا بردند. على عليه السلام فرمود: من فرزند آن مرد نيكوكار و درست كردار از ميان مؤمنان هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من دختر آخرين پيامبر الهى هستم. على عليه السلام فرمود: من طبق ظاهر قرآن و فرمان آن شمشير كشيده و با كافران جنگيده ام. فاطمه عليها السلام فرمود: و من دارنده علوم باطن قرآن هستم. على عليه السلام فرمود: من درختى هستم كه از طور سينا خارج شد. [فاطمه عليها السلام فرمود: من مقصود از آن شجره طيّبه هستم كه همواره ثمره و ميوه هاى گوارا دهد. على عليه السلام فرمود: و من گفتگو كننده با آن اژدها هستم. [۱] ] فاطمه عليها السلام فرمود: و من درختى هستم كه ثمره و ميوه اش حسن و حسين هستند. على عليه السلام فرمود: من مثانى يعنى سوره حمد و قرآن حكيم هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من دختر پيغمبر كريم و بزرگوارم. .. ---------- [۱]: بين قوسين در مصدر حديث نبود.

على عليه السلام فرمود: من نبأ عظيم يعنى آن خبر بزرگ هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من دختر پيامبر راستگو و امين ام. على عليه السلام فرمود: من ريسمان محكم پروردگارم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر كسى هستم كه از همه مردمان بهتر و برتر است. على عليه السلام فرمود: من شير شجاع جنگها هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: من كسى هستم كه خدا به خاطر او گناه بندگان را بيامرزد. على عليه السلام فرمود: من بخشنده آن انگشترم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من دختر سرور عالميانم. على عليه السلام فرمود: من بزرگِ فرزندان هاشم و سرور آنها هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر محمّدم كه خداوند او را از ميان بندگانش برگزيده است. على عليه السلام فرمود: من آن پيشوائى هستم كه خدا از او خشنود است. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر سرور رسولان و فرستاده شدگان الهى هستم. على عليه السلام فرمود: من سرور اوصياء و جانشينان رسولانم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر پيغمبر عربى هستم كه از ميان اعراب برانگيخته شد. على عليه السلام فرمود: من آن دلير مردى هستم كه شجاعان را به هلاكت افكنده ام. فاطمه عليها السلام فرمود: و من دختر احمد هستم كه پيامبر الهى است. على عليه السلام فرمود: من قهرمان باورع و پارسايم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر كسى هستم كه شفاعت مى كند و شفاعتش نزد خدا پذيرفته مى گردد. على عليه السلام فرمود: من تقسيم كننده بهشت و دوزخم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر محمّدم كه خدا او را به پيغمبرى اختيار كرده است. على عليه السلام فرمود: من كشنده جنّيان سركش هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من دختر فرستاده آن خداوند حاكم و فرمانرواى عالم هستم. على عليه السلام فرمود: من برگزيده خداوند مهربانم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من بهترينِ زنان و برگزيده شده از ميان آنان مى باشم. على عليه السلام فرمود: من گفتگو كننده با اصحاب رقيم هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر كسى هستم كه رحمت الهى بود و براى اهل ايمان فرستاده شد و به آنها بسيار لطف ومهربانى داشت. ..

على عليه السلام فرمود: من كسى هستم كه خداوند مرا در قرآن خود نفس محمّد صلى الله عليه وآله وسلم قرار داده است و فرموده است: «وَأنْفُسَنا وَأنْفُسَكُم» [۱] . فاطمه عليها السلام فرمود: و من كسى هستم كه درباره اش در ضمن همان آيه فرمود: «وَنِساءَنا وَنِساءَكُم وَأبْناءَنا وَأبْناءَكُم» [۲]، مراد از «نساءنا» يعنى «زنان خودمان» من هستم. ---------- [۱]: سوره آل عمران، آيه ۶۱. [۲]: سوره آل عمران، آيه ۶۱. ..

على عليه السلام فرمود: من به شيعيانم قرآن آموخته ام. فاطمه عليها السلام فرمود: و من كسى هستم كه خدا دوستانم را از آتش رها مى كند. على عليه السلام فرمود: من كسى هستم كه شيعيانم از دانش من مى نويسند. فاطمه عليها السلام فرمود: و من كسى هستم كه از درياى دانش او با مشت برمى دارند. على عليه السلام فرمود: اسم مرا خداوند از اسم خود برگرفته است، او عالى يعنى بلندمرتبه و من على هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: اسم من نيز از اسم خدا گرفته شده است، او فاطر يعنى آفريننده و من فاطمه ام. على عليه السلام فرمود: من مايه حيات و زندگى جان اهل عرفان و معرفتم. فاطمه عليها السلام فرمود: من راه نجات آنها هستم كه به خوبيها و معنويّات مايلند. على عليه السلام فرمود: من گنج بى نيازى ام. فاطمه عليها السلام فرمود: من كلمه نيكو و مجموعه خوبى‌ها هستم. على عليه السلام فرمود: من مراد از «حواميم» (يعنى سوره هائى كه با حا و ميم شروع مى شود) هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر «طواسين» (يعنى سوره هائى كه با طا و سين شروع مى شود) مى باشم. على عليه السلام فرمود: توبه آدم را خداوند به خاطر من از او پذيرفت. فاطمه عليها السلام فرمود: مرا نيز آدم واسطه قرار داد تا خدا توبه اش را قبول كرد. على عليه السلام فرمود: من به منزله كشتى نوح هستم، هر كس به او پيوست نجات يافت. فاطمه عليها السلام فرمود: من هم در اين ادّعا با تو شريكم. على عليه السلام فرمود: من طوفان آن يعنى ريزش باران شديدى كه باعث غرق شدن و هلاكت آن گرديد هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من خشم آن هستم كه باعث تلاطم دريا و ايجاد جز و مدّ است. على عليه السلام فرمود: من آن نسيمى هستم كه براى حفظ آن كشتى فرستاده شد. فاطمه عليها السلام فرمود: من سرچشمه نهرهاى آب، شير، شراب و عسل در بهشت هستم. على عليه السلام فرمود: من طور يعنى جبل سينا هستم كه خدا با موسى در آنجا تكلّم فرمود و داراى رفعت و عظمت خاصّى بوده است. فاطمه عليها السلام فرمود: و من آن كتاب مسطور هستم كه خدا با دست قدرتش در آن نوشته است. على عليه السلام فرمود: من آن صفحه گشوده شده ام. فاطمه عليها السلام فرمود: و من بيت المعمورم كه كعبه اهل آسمان است و در اطرافش فرشتگان طواف مى كنند. ..

على عليه السلام فرمود: من سقف مرفوع يعنى آسمان هستم در عظمت و بلندى مرتبه.✨ فاطمه عليها السلام فرمود: و من درياى آتش بار هستم. على عليه السلام فرمود: من داراى علم تمام پيغمبرانم. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر سرور همه رسولانم كه از ابتداى آفرينش فرستاده شده اند. على عليه السلام فرمود: من آن چاه متروكه و آن قصر محكم بلند ارتفاع هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: شبّر و شبير يعنى حسن و حسين عليهما السلام از من هستند.✨ على عليه السلام فرمود: من بعد از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بهترين مخلوق آفريدگارم.✨ فاطمه عليها السلام فرمود: من نيكوكار پارسا هستم. ..

در اين هنگام پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم به فاطمه عليها السلام فرمود: با على ؛ گفتگو مكن، او دلائل محكم و بيان روشن دارد. فاطمه عليها السلام فرمود: من دختر كسى هستم كه قرآن بر او نازل شده است. على عليه السلام فرمود: من پر از علم و برى از شركم. فاطمه عليها السلام فرمود: من ستاره اى هستم كه مى درخشد. پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: على عليه السلام صاحب مقام شفاعت در قيامت است. فاطمه عليها السلام فرمود: و من بزرگ بانوى روز قيامت هستم، سپس به رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم عرض كرد: شما حمايت و پشتيبانى ازپسرعموى خود نكنيد، و مرا با او واگذاريد. ..

على عليه السلام فرمود: من پدر فرزندان محمّد صلى الله عليه وآله وسلم و برگزيده او هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من گوشت و خون او هستم. على عليه السلام فرمود: من مجموعه صحيفه هاى آسمانى ام. فاطمه عليها السلام فرمود: و من مجموعه شرافت و بزرگوارى ام. على عليه السلام فرمود: من ولىّ پروردگارم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من لاغر اندامى نيكو هستم. على عليه السلام فرمود: من نور آفرينش و روشنائى آن هستم. فاطمه عليها السلام فرمود: و من فاطمه زهرايم. ..

آنگاه پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم به فاطمه اش فرمود: يا فاطمة ؛ قومي وقبّلي رأس ابن عمّك، فهذا جبرئيل وميكائيل واسرافيل وعزرائيل مع أربعة آلاف من الملائكة يحامون لعلي عليه السلام وهذا أخي راحيل ودردائيل مع أربعة آلاف من الملائكة ينظرون بأعينهم. اى فاطمه ؛ برخيز و سر پسرعمويت على عليه السلام را ببوس، در اينجا چهار فرشته مقرّب خداوند يعنى جبرئيل و ميكائيل واسرافيل و عزرائيل با چهار هزار فرشته حمايت از على مى نمايند و او را پشتيبانى مى كنند، و اين برادرم راحيل و دردائيل با چهار هزار فرشته ديگر براى ديدن اين مناظره اجتماع كرده اند. بعد از فرمان رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم، حضرت زهرا عليها السلام برخاست و سر مبارك اميرالمؤمنين علىّ بن ابى طالب عليه السلام را در مقابل پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله وسلم بوسيد و گفت: اى اباالحسن ؛ به حقّ رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم از پيشگاه پروردگار و از ساحت مقدّس شما و پسر عمويت عذرخواهى مى كنم. امام عليه السلام عذر آن حضرت را پذيرفتند و در خاتمه فاطمه عليها السلام دست پدر را بوسيد. ---------- | فضائل ابن شاذان: ۸۰.

میلاد حضرت زهرا س روح و ریحان پیمبر، همسر ساقی کوثر و سیده‌ی نساء عالمین مبارک🌹

امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند: سوگند به خدا که فاطمه علیها السلام هیچ گاه مرا خشمگین نکرد و در هیچ کاری از من سرپیچی ننمود . و من هرگاه به فاطمه علیها السلام نگاه می کردم، غم و اندوه از من زدوده می شد. «بحارالانوار،جلد43، صفحه 134»