#اقتضایی ♦️ اقلیت یا اکثریت در حافظه تاریخی ✍️ سیدمحمدمهدی شرف الدین سردبیر مجله دیده‌بان اندیشه 🔷 دو روز است که تمام کانال‌ها، صفحات مجازی و حتی روزنامه‌ها، در مورد موضوعی مشترک سخن می‌گویند؛ آن موضوع تصویب قانون منع ورود زنان و دختران به دانشگاه توسط طالبان است؛ همه تحلیلگران و صاحبان خرد به درستی و با دلسوزی نسبت به این مساله اعتراض کرده و سعی دارند تا صدای مظلومیت دختران و زنان افغانستانی را به گوش جهانیان برسانند. آنها همچنین به نداهای مشابه داخل کشور که هرازگاهی از تریبون نمازجمعه برخی از مولویان به گوش می‌رسد نیز همین واکنش را نشان می‌دهند. 🔶 اگر از کمی عقب‌تر به قضیه بنگریم، شاید این سوال پیش آید که چرا علیرغم وجود مسائل مختلف برای بحث در کشور خودمان، همگان محور یادداشت‌های خود را روی این موضوع قرار دادند؛ پاسخ این سوال را باید در ناخودآگاه این افراد جستجو کرد؛ زمانی که انسان حقی را همچون حق حیات در تصور خود بدیهی تلقی کند، طبیعی است که نسبت به سلب آن برای دیگری، لب به اعتراض باز کند. 🔷 سوال دیگر اینجاست که چه عاملی باعث شده تا زنان و به طور کلی مردم ایران، تحصیل زنان در مدارس و دانشگاه‌ها را همچون حق حیات، بدیهی تلقی کنند؟ برای پاسخ به این سوال نیز باید سری به ناخودآگاه تاریخ زد؛ 🔶 به گزارش آمار (iscanews.ir/xbs99 )، در دوران رژیم پهلوی دختران محدودی موفق به کسب دیپلم می‌شدند و بعد از آن به خانه‌ها برمی‌گشتند. فقط 6 درصد از دختران آن‌ هم غالبا دختران مقامات درباری، موفق می‌شدند تا به دانشگاه‌ راه پیدا کرده و تحصیلات تکمیلی کسب کنند. از همین رو، در این زمان خبری از اشتغال زنان و حضور آنها در بخش صنعت یا هیئت علمی دانشگاه‌ها نبوده و جمعیت زنان جامعه نیز نسبت به این مساله اعتراض چندانی نداشتند چرا که حق تحصیل در دانشگاه را برای خود بدیهی تلقی نمی‌کردند. 🔷 جمهوری اسلامی با حذف نگاه ابزاری به زن، نه تنها راه ورود دختران و زنان به دانشگاه‌ها را باز کرد، بلکه تحصیلات تکمیلی را به یکی از نیازهای مسلم و بدیهی آنان مبدل ساخت؛ به طوری که امروزه بیش از 60 درصد جمعیت دانشجوی کشور را زنان و دختران تشکیل می‌دهند. امروز برای دختر ایرانی، منع از تحصیل در دانشگاه و سطوح عالی، یک مساله عجیب و مُضحِک است؛ در حالی که کمتر از نیم قرن قبل، این مساله برای همگان طبیعی به نظر می‌رسید. ✅ دلسوزی و تلاش برای بازشدن راه تحصیل دختران در تمام نقاط جهان، امری پسندیده و مطلوب است؛ درست به همان اندازه که فراموشی حافظه تاریخی‌مان مذموم و خطرناک خواهد بود...!! #تحصیل_زنان 🔻فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 🆔 @Fekrat_Net