. 🔻کاستیکا براداتان در کتاب «جان‌دادن در راه ایده‌ها» با استفاده از استعاره‌ای سینمایی می‌گوید کیفیت مرگ هر کس تعیین کننده معنای کلی زندگی اوست. در واقع با مرگ گویی کل سکانس‌ها و پلان‌های پراکنده یک سرگذشت به یک‌باره تدوین می‌شوند و معنای نهایی خود را می‌یابند. 🔻به این سیاق شهادت دراماتیک رئیسی پرواز کردن سوختن و یگانه شدن با خاک و سنگ و درختان کوه‌های جنگلی منتهی الیه شمال غربی ایران گویی کل زندگی او را یک‌باره برای ما معنادار کرد زندگی بچه یتیم تهیدست مشهدی را که همچون بسیاری دیگر از همگنان خود با انقلاب اسلامی از حاشیه مناسبات اجتماعی ایران به متن آن آمد. طی چهار دهه در جایگاه‌های مختلف نظم برآمده از انقلاب به انجام تکلیف و مأموریت خود برخاست و نهایتاً نیز جان خود را بر سر انجام یکی از همین مأموریت‌ها نهاد. 🔻رئیسی از نیمه دهه نود مشخصاً به سطح اول سیاست ایران وارد شد. اما مدل سیاست ورزی او نیز خاص خودش بود او نه مانند #هاشمی راهبردی سیاست ورزی می‌کرد و نه چون #احمدی‌نژاد، تاکتیکی بلکه سیاست را نیز همچون نوعی مأموریت و تکلیف به‌جای می‌آورد. 🔻شاید مهم‌ترین مفهوم توضیح دهنده سیاست او در کنار تکلیف و مأموریت تقوا بود مشیی علی‌الظاهر انطباقی با روح زمانه نداشت اما با شهادت نامنتظره و عروجش به بلندای ذهن و نفوذ به سویدای دل بخش بزرگی از ایرانیان امکان‌ها و پتانسیل‌های خود را ظاهر ساخت. ➕مطالعه یادداشت در «وبگاه فکرت» 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام