هدایت شده از ارجاعات مکتب فقه الخمینی
✍ #معارف_نبوی
🔸 علامه سید محمدحسین طهرانی(ره):
🔹 و امّا از نقطۀ نظر معجزه بودن وجود رسول الله، مطلبی به نظر حقیر آمده است که شایان دقّت است؛ و این مطلب را تا به حال از کسی نشنیدهام و یا در کتابی ندیدهام.
🔹 و آن اینکه ما میدانیم رسول اکرم «صلّی الله علیه و آله و سلّم»، قرآن را بدون یک حرف کم و زیاد، حافظ بودند و در نمازهای واجبه و نمازهای مستحبّه میخواندند، بهخصوص در رکعات نماز شب؛ و در روایت است که آن حضرت پنج سورۀ مُسبِّحات را که سورههای حدید، حَشر، صفّ، جُمعه و تَغابن است، هر شب قبل از خواب میخواندند.
🔹 و چون از علّت قرائت این سورهها از آن حضرت سؤال کردند، در پاسخ فرمودند: در هر یک از این سورهها آیهای است که به منزلۀ هزار آیه از قرآن است؛ و بنا بر همین اساس در روایت وارد شده است که هر کس مسبّحات را شب قبل از خواب بخواند، نمیمیرد مگر آنکه رسول اکرم را میبیند و آن حضرت محلّ و مقام او را در بهشت به وی نشان میدهند.
و این حافظ بودن قرآن نسبت به رسول الله معجزه است، چون غیر از حفظ سائر افراد است.
رسول خدا «صلّی الله علیه و آله و سلّم» خطّ نداشتند، و آیاتی که بر آن حضرت وحی میشد، خود نمینوشتند؛ و در این مسأله ابداً جای شکّ و تردید نیست. در تمام مدّت عمر، کسی رسول الله را با قلم و کاغذ ندید که حتّی یک آیه را خودشان بنویسند؛ بلکه به کُتّاب وحی مراجعه میشد و آنان مینوشتند؛ رسول الله قرائت میکردند و آنها مینوشتند.
و این مسأله جای تعجّب است که رسول الله با آنکه خطّ نداشتند و آیات را خود نمینوشتند، این سورهها و سائر سورههای قرآن را بعد از نزول و بعد از ماهها و سالها و بعد از بیست سال و زیادتر بدون یک کلمه یا یک حرف کم و بیش میخواندند.
🔹 این چه قوّۀ حافظهای بوده است؟ و اصولاً آیا میتوان اینگونه حفظ را شدّت و قدرت قوّۀ حافظه نامید؟ آیا در تمام دوران تاریخ بشریّت، چنین امری نظیرش دیده شده است؟ آیا قویترین سخنگویان و زبردستترین خطباء، بدون ضبط سخنان خود به نوشتن یا به آلت ضبط صوت، میتوانند فقط به قدر یک دقیقه عین عبارات انشاء شدۀ خود را در هنگام خطابه یا بعد از آن بدون یک حرف پیش و پس و کم و زیاد بازگو کنند؟
🔹 و مسلمانان آن زمان، آیات قرآن را نزد رسولالله میخواندند و رسولالله مواضع اشتباه را تصحیح مینمودند؛ حتّی «واو» به جای «فاء» و «فاء» به جای «واو» اشتباه نمیشد؛ «وَ یَعْلَمُونَ»، «فَیَعْلَمُونَ» گفته نمیشد؛ و این بسیار عجیب و غریب است که هر چه تأمّل در اطراف و جوانب آن بیشتر گردد، اعجاز آن مشهودتر میشود.
🔹 این حقیر (سید محمدحسین طهرانی) اخیراً این مسأله را با حضرت استاد گرامی خود، عالِم بیبدیل و فقیه نبیل آیتالله استاد علاّمه طباطبایی «مُدّ ظلّه العالی» در میان گذاشتم.
فرمودند: آری مطلب همینطور است که میگوئید! رسولالله آیات قرآن را بدون یک حرف پس و پیش میخواندند و حتّی عین عباراتی را که سالهای قبل فرموده بودند، در موضع حاجت بازگو میکردند؛ و کَأنّه این عبارت را السّاعه فرمودهاند.
📚 معاد شناسی، ج۵، ص۳۱۰
🌐 پیوند مطالعه منبع
•┈┈┈•✧؛❁؛✧•┈┈┈•
🔍 کانال ارجاعاتمکتبفقهالخمینی
•┈┈┈•✧؛❁؛✧•┈┈┈•
🔹 مکتب «فقـهالخـمینی»
🕌 مدرسهفقهیامیرالمومنین(ع)
🌐 شبکههای اجتماعی ما
🆔 B2n.ir/Eitaa_F_A