فرقه های عجیب و جهان ماوراء
ادامه حیات دایناسورها در گروی ۳۰ ثانیه ☄👆 #جهان_باستان #عجیب_غریب 📝 اینجا بخوانید👇 👇 کانال فرقه های
ادامه حیات دایناسورها در گروی ۳۰ ثانیه ☄
حدود ۶۵ میلیون سال پیش، شهاب‌سنگی به طول ۱۵ کیلومتر به نقطه‌ای از زمین برخورد کرد که امروزه دهانه چیکشلوب در مکزیک شناخته می‌شود. این برخورد چنان عظیم بود که زمینه انقراض دایناسورها را فراهم کرد. حالا دانشمندان در بررسی‌های جدید خود دریافته‌اند اگر این برخورد ۳۰ ثانیه زودتر اتفاق می‌افتاد شاید خبری از نابودی دایناسورها نبود.
دایناسورها همواره سوژه داغی برای دانشمندان بوده‌اند و حالا هم گروهی از محققان دانشگاه تگزاس به این نتیجه رسیده‌اند شهاب‌سنگی که دایناسورها را نابود کرد، آسیب بزرگی به زمین وارد کرده است. به باور آنها این آسیب نه به دلیل ابعاد شهاب‌سنگ بلکه به خاطر منطقه‌ای از زمین بوده که با آن برخورد کرده است. در نتیجه می‌توان گفت آنچه زمینه‌ساز نابودی دایناسورها در سال‌های پس از این برخورد شده صرفا به خاطر زمان برخورد شهاب‌سنگ با زمین بوده است. محاسبات این دانشمندان نشان می‌دهد اگر این برخورد تقریبا ۳۰ ثانیه زودتر روی می‌داد این احتمال وجود داشت که دایناسورها نابود نمی‌شدند و به حیات خود ادامه می‌دادند. در واقع اگر همه چیز ۳۰ ثانیه زودتر اتفاق می‌افتاد، آن گاه شاهد برخورد شهاب‌سنگ با اقیانوس و وارد آمدن خسارات کمتر به زمین بودیم که در نتیجه شرایط زمین آن قدرها هم دگرگون نمی‌شد که زمینه ساز نابودی دایناسورها شود.
تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد پس از برخورد این شهاب‌سنگ که گودال عظیمی به بزرگی ۱۸۰ کیلومتر در زمین ایجاد کرد، زمستان جهانی سراسر زمین را دربرگرفت و به این ترتیب بسیاری از گونه‌های موجودات زنده نابود شدند. با نابودی این گونه‌ها، دایناسورها هم چیزی برای خوردن نداشتند و به این ترتیب آنها نیز منقرض شدند. این برخورد آنچنان شدید بوده که دانشمندان برای آن که نشان دهند تا چه حد عظیم بوده انرژی آزاد شده از این رویداد را دو میلیون بار بیشتر از انرژی رها شده در بمب تزار به عنوان قدرتمندترین آزمایش هسته‌ای تاریخ می‌دانند.
دانشمندان دانشگاه تگزاس با نمونه برداری از محل این برخورد، این نظریه را مطرح می‌کنند که اگر این اتفاق حدود ۳۰ ثانیه زودتر روی می‌داد آن گاه شاهد برخورد آن با اقیانوس بودیم که این به معنای سرد شدن سریع شهاب‌سنگ و مهم‌تر از آن ایجاد حفره‌ای به مراتب کوچک‌تر روی زمین بوده است. در نتیجه نور خورشید همچنان به زمین می‌رسید و احتمالا دیگر شاهد انقراض نسل گونه‌های گیاهی و جانوری و البته دایناسورها نبودیم.
نمونه‌برداری‌های صورت گرفته از این مکان، گویای آن است که حجم عظیمی از سولفات راهی اتمسفر زمین شده و پس از آن نیز آتش گسترده‌ای به راه افتاده است. این شرایط زمینه‌ساز سرد شدن سیاره مادری ما برای چند دهه و از میان رفتن حیات در جریان تکامل آن بوده است. برآوردهای دقیق دانشمندان نشان می‌دهد زمین بین سه تا ۱۶ سال دچار یخ‌زدگی شده و احتمالا بیش از ۳۰ سال طول کشید تا بتواند خود را به شرایط طبیعی بازگرداند.
#جهان_باستان
#عجیب_غریب
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
شخصیت سازی صوفیان در برابر امامان شیعه 👆 #صوفیه #مدعیان_دروغین #فرقه_سازی_دراسلام #بدعت_در_دین #ادعا
شخصیت سازی صوفیان در برابر امامان شیعه
درباره‌ی پیدایش فرقه‌ی تصوف، عوامل مختلفی ذکر شده است، اما یکی از عوامل صحیح در ایجاد این فرقه، ظهور شخصیت‌های ساختگی و به ظاهر دلسوز مانند حسن بصری، سفیان ثوری و ... بود که زهد افراطی را در دستور کار قرار داده و حتی با ائمه‌ی معصومین (ع) نیز مخالفت کردند.
از عواملی که در پیدایش تصوف، نقش بسزایی داشت، ظهور شخصیت‌های عالم‌نما و زاهدنما در ابتدای اسلام بود. از افرادی که با زهد افراطی و علم ادعایی، وارد صحنه شدند تا مردم را به‌ظاهر از مادیگری و دنیاطلبی دور کنند، حسن بصری، سفیان ثوری و ابوهاشم کوفی است. با توجه به اینکه، این افراد در زمان خود اهل‌بیت (علیهم‌السلام) زندگی می‌کردند و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) با این‌ها و تفکراتشان مخالف بودند، می‌توان گفت که بروز چنین جریانی، از روی عمد و مقابله با ائمه معصومین (علیهم‌السلام) بود. چنان‌که در روایات، نسبت به اعمال این افراد، مذمت‌هایی شده و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نیز از آنان ناراضی بودند. حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، حسن بصری را سامری این امت نامیده و در این‌باره فرمودند: «مردم! آگاه باشید كه هر ملتی یه سامری دارد كه با تزویر خود و با چهره مذهبی‌اش، جامعه را از مسیر واقعی خودش منحرف می‌كند و این حسن بصری سامری این امّت است.»[ سفینه البحار ج ا، ص 262] بنا بر پیش‌بینی امام، حسن بصری از کارگزاران و فقیه بنی‌امیه قرار گرفت به‌گونه‌ای که فتوا به اطاعت از پادشاهان بنی‌امیه داد.
اگر بنا بر قول عده‌ای که زمینه‌ی پیدایش تصوف را، زهد این افراد و اعتراض آنان به مادیگری و دنیاطلبی دانستند،[نقد صوفی، ص28]پس چرا اهل‌بیت (علیهم‌السلام) با این افراد مبارزه کرده و آنان را تأیید نکردند؟ اگر قرار بود از این جریان زهد اسلامی شکل بگیرد پس چرا از افراد همچون کمیل و اباذر و عمار و ... خبری نیست؟
بنایراین این جریان را می‌توان، سقیفه بنی‌ساعده دوم نامید؛ چرا که با تشکیل سقیفه بنی‌ساعده، توانستند ولایت و زعامت را از امام بگیرند ولی در مقابل معنویت امام ماندند، که با ساخت چنین جریانی و ظهور شخصیت‌های به‌ظاهر زاهد، خواستند آن را جایگزین ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) قرار دهند.
پی‌نوشت:
قمی، شیخ عباس، سفینة البحار، تهران، کتابخانه سنائی، 1359 ه، ج1، ص262.
یوسف‌پور مقدم، محمدعلی، نقد صوفی، انتشارات روزنه، چاپ دوم، 1395، ص28.
#صوفیه
#مدعیان_دروغین
#فرقه_سازی_دراسلام
#بدعت_در_دین
#ادعاهای_عجیب
#فرقه_های_عجیب
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
دریوزه گری صوفیان 👆 #صوفیه #فرقه_سازی_دراسلام #بدعت_در_دین #فرقه_های_عجیب 📝 اینجا بخوانید👇 👇 کانال
دریوزه گری صوفیان
صوفیان نخستین گدایی کردن را به خاطر ذلت نفس یا توکل به خدای متعال آغاز کردند.
اما به مرور این اعتقاد دستمایه شکم بارگان صوفی شد و غایت گدایی صوفیه که تربیت نفوس بود از بین رفت و انحرافی به نام "سوال" یا همان تکدی‌گری در تصوف نهادینه شد.
"تکدی‌گری"، "سوال" یا "فتوح" از جمله آداب صوفیه بود که در میان این فرقه به مرور شکل گرفت.
این کار در پی اعتقاد صوفیه به پست بودن دنیا یا تربیت نفوس دراویش شکل گرفت.
به همین دلیل عده‌ای از صوفیه از این کار دفاع کرده‌اند. از جمله ایشان ابونصر سراج طوسی است. او در این باره می‌گوید:
«و کان بعض الصوفیه ببغداد لا یکاد ان یاکل شیئا الا بذل السوال. فسئل عن ذلک؛ فقال اخترت ذلک لشده کراهیه نفسی ذلک.[اللمع، ص 191]
بعضی از صوفیه در بغداد چیزی نمی‌خوردند مگر از طریق خوار شمردن نفس بوسیله سوال (گدایی) کردن.
از ایشان درباره آن سوال شد. گفت: به خاطر شدت کراهت نفسم از آن، آن را برگزیدم.» وی همچنین با بکارگیری واژه "فتح" و با تعبیر "فی ذکر آدابهم اذا فتح علیهم شیءٌ من الدنیا" به توضیح این نکته می‌پردازد که اهل تصوف از روی آوردنِ دنیا به آنان بیمناک‌اند و آن را "محنتی عظیم" می‌شمارند.[همان، صص 193 و 194]
بنابراین برخی از صوفیه کسب و کار را رها کرده و به گدایی و درخواست از مردم روی آوردند.
سوال کردن صوفیه از مردم به مرور منشا آفاتی از قبیل تن پروری و بی‌کارگی صوفیان شد و ذلت نفسی که هدف نهایی صوفیان از تکدی‌گری بود، بر اثر تکرار گدایی، از بین رفت و شکم‌بارگان صوفی به گدایی دائمی مشغول شدند.
پی‌نوشت:
سراج طوسی ابونصر، اللمع فی التصوف، تصحیح نیکلسون، جهان، تهران، بی‌تا
#صوفیه
#فرقه_سازی_دراسلام
#بدعت_در_دین
#فرقه_های_عجیب
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2