فرقه های عجیب و جهان ماوراء
عمر زمین چقدر است؟ 🌎👆 #عظمت_جهان_هستی #عجایب_جهان_هستی #فضا #عجیب_غریب 📝 اینجا بخوانید👇 👇 کانال فر
عمر زمین چقدر است؟ 🌎
کشف سن سیاره ای که در آن زندگی می کنیم یکی از بزرگترین سوالات علم است. برای قرن ها، تئوری های مختلفی ارائه شد که سنین فرضی مختلفی را برای زمین مشخص می کرد. چگونه حالا می توانیم با اطمینان درباره این عدد و رقم صحبت کنیم؟
کمی بعد از انقلاب علمی قرن هفدهم دانشمندان توانستند با مطالعه صخره های لایه ای، فسیل ها و سرنخ هایی از این قبیل به این مسئله پی ببرند که عمر زمین ده ها هزار و شاید میلیون ها سال باشد.
اما آن موقع دانشمندان از این موضوع کاملاً بی اطلاع بودند که درون زمین از چه تشکیل شده و صد البته چیزی از واپاشی هسته ای Radioactive Decay نمی دانستند. بدون این علوم حیاتی، مدل ها و ایده هایی که آنها در مورد شکل گیری زمین پرورش می دادند، معمولاً به خطا می رفت.
در اولین تئوری هایی که جنبه علمی بیشتری داشت و طی آن سن زمین محاسبه می شد موضوع محوری این بود که چقدر زمان می برد سیاره ای به بزرگی زمین از وضعیت گداختگی ابتدایی اش سرد و جامد شود. با اندازه گیری دمای صخره ها و تخمین اندازه خورشید، دانشمندان در آن ایام عمر زمین را چیزی بین ۷۵ هزار تا ۲۰ میلیون سال دانستند.
اما مشکل بزرگی در ارتباط با تئوری های آنها وجود داشت. به دلیل چرخش مواد آلی گداخته درون زمین و ترکیب هسته ای درون خورشید، سرعت سرد شدن بسیار آهسته تر از چیزی است که انتظار می رود. به عبارت دیگر، اگر زمین فقط در فضا شکل یافته بود و سرد شده بود، بیش از پیش باید گرم می ماند.
در اواسط قرن نوزدهم دانشمندان درک بهتری نسبت به آنچه برای زمین رخ داده پیدا کردند. آنها از وجود مایعات و خیزش دائمی مواد معدنی آگاه بودند. تخمین آنها از سن زمین از چند ده میلیون به چند صد میلیون سال تغییر پیدا کرد اما همچنان در محاسبات آنها دو بخش حیاتی پازل، گم شده بودند: تجدید دائمی سطح زمین طی رانش قاره ای در میلیون ها سال و تئوری واپاشی هسته ای.
دانشمندان ابتدا فرض می کردند که لایه سنگی زمین از زمان شکل گیری زمین دقیقاً همان جا ثابت بوده است. اما با تحقیقات بیشتر نهایتاً به این نتیجه رسیدند که سطح زمین تغییر کرده و بسیاری از سنگ ها و صخره ها ذوب و تجدید شده اند. صرفاً بررسی سنگ های سطحی، راه منطقی برای تشخیص سن دقیق زمین نبود.
گام آخر برای رسیدن به روش صحیح، در اواخر قرن نوزدهم با کشف رادیواکتیو برداشته شد. دانشمندان کشف کردند عناصر مشخصی (بخصوص اورانیوم) با نرخ ثابتی فرو می پاشند. آنها می دانستند اگر برای مثال نیم کیلو اورانیوم را مورد ارزیابی قرار دهند می توانند محاسبه کنند چقدر سرب در درون این توده طبق اصل واپاشی هسته ای شکل گرفته است. عناصر رادیواکتیو مانند اورانیوم طی زمان مشخصی، به عناصر پایداری مانند سرب واپاشیده می شوند. با اندازه گیری میزان سرب در یک نمونه اورانیوم، دانشمندان توانستند تعیین کنند قدمت اورانیوم چقدر بوده است. تصور کنید یک اسکوپ بستنی را درون ظرفی بریزید و توجه کنید که یک ساعت زمان می برد تا آب شود. حالا، بار دیگری که یک اسکوپ بستنی در ظرف دیدید، می توانید اندازه گیری کنید که چه میزان بستنی تا حالا آب شده (مثلاً نصف) و تخمین بزنید که بستنی نیم ساعت پیش در ظرف قرار داده شده است.
از همین اصل برای تاریخ گذاری سنگ ها طبق تشعشع سنجی استفاده شده است. دانشمندان می توانند حداکثر سن سنگ ها را مشخص کنند و این فرض را بپذیرند که سنگ نمی تواند از خود زمین بزرگتر باشد. قدیمی ترین سنگی که تاکنون اندازه گیری شده ۴.۵۴ میلیارد سال دارد.
قسمت اعظم و در ضمن قدیمیترین بخش تاریخ زمین شناسی را بخش پرکامبرین تشکیل می‌دهد که معمولا از نظر سنگ شناسی مشخص است و می‌توان سنگهای متعلق به آن را را تشخیص داد. آزمایشات مختلف بر روی سنگهای این بخش ، اعداد متفاوتی را بدست داده که کمترین آنها 600 میلیون سال و بیشترین آنها 3.5 میلیارد سال است. اگر تصور کنیم که پرکامبرین از 3.5 میلیارد سال پیش شروع شده ، زمان تشکیل زمین مسلما از این عدد بیشتر است و بنابراین برای تعیین سن زمین از عوامل دیگر نیز بایستی کمک گرفت.
یکی از این عوامل ، سنگهای آسمانی است. از آنجا که مطابق تمام نظریات موجود ، تشکیل زمین و سایر سیارات منظومه شمسی همزمان بوده است، با تعیین سن این سنگها می‌توان سن واقعی زمین را بدست آورد. حداکثر سنی که تا به حال برای سنگهای آسمانی بدست آمده 4،6 میلیارد سال بوده است. یکی دیگر از عواملی که به تعیین سن زمین کمک می‌کند، نمونه‌هایی است که از ماه گرفته شده و بر اساس تجزیه نمونه‌های مذبور عددی نظیر عدد فوق برای آنها حاصل شده است. بدین ترتیب می‌توان عدد 4،6 میلیارد سال را برای سن زمین در نظر گرفت.
#عظمت_جهان_هستی
#عجایب_جهان_هستی
#فضا
#عجیب_غریب
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2
فرقه های عجیب و جهان ماوراء
چرا منظومه شمسی به این شکل است؟ 🌕💫👆 #عظمت_جهان_هستی #عجایب_جهان_هستی #فضا #عجیب_غریب 📝 اینجا بخوانی
چرا منظومه شمسی به این شکل است؟ 🌕💫
با اینکه دانشمندان تحقیقات بسیاری انجام داده اند، ولی هنوز معلوم نشده که چرا منظومه شمسی به این شکلی است که الان دیده می شود؟ و آیا امکان دارد که این منظومه در آینده به شکل دیگری در بیاید، درست مانند سایر منظومه ها که به شکل های دیگری در این جهان وجود دارند؟
پژوهشگران بعد از آنکه تحقیقات متعدد و دقیقی به عمل آوردند، متوجه شدند که شکل هر منظومه با چگونگی پیدایش آن منظومه رابطه دارد. از سوی دیگر، انسان قوانینی را در طبیعت کشف کرده، که این قوانین می گویند منظومه شمسی نمی توانست جز به شکل فعلی خود، به شکل دیگری به وجود آید.
همه می دانیم زمین در مداری خاص و معین، دائماً و بی وقفه به دور خورشید می چرخد؛ و به مدت زمانی که طول می کشد تا زمین یکبار به دور خورشید بچرخد، «سال خورشیدی» یا «سال شمسی» گفته می شود. سیاره های دیگر نیز به همین شکل مدارهایی مشخص دارند. تنها تفاوت این مدارها با مدار زمین در این است که بعضی از مدارها کوچکتر و برخی بزرگتر از مدار زمین هستند.
حال سوال این است که چگونه این منظومه ی خورشیدی پدید آمده است و چگونه سیاره ها دارای این اندازه، موقعیت و این مدارها شده اند؟
ستاره شناسان هنوز جواب دقیق این سوال را نمی دانند، اما در این زمینه فرضیه هایی دارند و این فرضیه ها به دو گروه تقسیم می شوند:
فرضیه اول می گوید: پدید آمدن سیاره ها بخشی از تغییر تدریجی خورشید بوده است که در توده ی چرخنده ای از گاز داغ، به حجم و درخشندگی فعلی اش در آمده است. سیاره ها که روزی توده های کوچک چرخنده ای در میان گاز و توده ی عظیم گرد و غبار بودند، بعدها به این طریق شکل مستقلی به خود گرفتند.
فرضیه دوم می گوید: روزگاری میان خورشید و ستاره ای که از پهلویش می گذشت، برخورد کوچکی رخ داد. آنگاه اجزای بزرگی از خورشید جدا شدند و این قطعات در فواصل مختلفی به دور خورشید شروع به چرخیدن کردند. آن اجزا اکنون همین سیاره ها هستند.
در حال حاضر برای ما مهم نیست که کدام یک از این دو فرضیه درست است. بیایید ببینیم منظومه شمسی نظم و حالت خود را چگونه به این شکل حفظ کرده است.
یوهانس کپلر برای حرکت سیاره ها قوانینی کشف کرد که به صورت زیر بیان می شوند:
۱) همه ی سیاره ها در یک مدار بیضی شکل به دور خورشید، می چرخند.
۲) هر سیاره ای که در گردش خود به خورشید نزدیک می شود، سرعتش افزایش می یابد.
۳) میان مسافت و دوری سیاره از خورشید و زمانی که سیاره ی مورد بحث مدار خودش را می پیماید، رابطه خاصی برقرار است.
سپس نیوتن آمد و قانون جاذبه را بیان کرد. البته قوانین سه گانه ی کپلر نیز یکی از پایه های اساسی قانون جاذبه ی نیوتن به شمار می آید. قانون جاذبه بیانگر این موضوع است که چگونه دو چیز همدیگر را به سوی خود جذب یا دفع می کنند.
بنابراین، اگر منظومه شمسی بر جای خود باقی مانده است، این در نتیجه ی وجود قوانین خاصی در طبیعت می باشد که همبستگی خورشید را با سیاره ها تضمین می کنند.
#عظمت_جهان_هستی
#عجایب_جهان_هستی
#فضا
#عجیب_غریب
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
👇👇
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2