✳ از شب اول قبر به بعد، خرج انسان با خودش است 🔻 انسان بعد از #مرگ، همیشه خرج لازم دارد؛ آیا خرج همیشگی او #جهنم است یا #بهشت؟ از #شب_اول_قبر به بعد، انسان خرجش با خودش است. #حضرت_امام (ره) می‌فرمودند: حدیث شریف که #شفاعت #پیامبر (ص) ذخیره برای #اهل_کبائر است، شما را مغرور نکند. امام (ره) مثال می‌زدند: ذخیره مال آخر کار است. زمان قدیم وقتی هوا سرد می‌شد، ذغال‌های ذخیره را مصرف نمی‌کردند؛ می‌گفتند: این سرما دنباله دارد؛ باید آخر کار آن را مصرف کرد. از حضرت آدم (ع) تا به حال، #عالم_برزخ وجود دارد و برزخ، فاصله‌ی بین کثافت دنیا و لطافت آخرت است و در آن‌جا خرجی و روشنایی لازم است. تا آدم بمیرد، #علی و اولاد او علیهم السلام نمی‌آیند سریع شفاعت کنند؛ یک #اخلاقیاتی باید در کار باشد؛ اگر نباشد، این همه دستورات که شب اول قبر چنین و چنان می‌شود برای چیست؟ 📚 از کتاب #رسم_پارسایی 👤 درس‌های اخلاق #آیت_الله_اشتهاردی 📖 ص ۶۳ 💢👈 دوستان خود را به کانال ما دعوت کنید👇👇👇🇮🇷🇮🇷 @feyziehnews 🌸🌸🌸 http://eitaa.com/feyziehnews 🌷🌷🌷🌷

✨﷽✨ #عالم_برزخ 🌼 ملاقات یکی از پیامبران با دو مرده مختلف 🌼 ✍امام باقر (علیه السلام) فرمود: یکی از پیامبران بنی اسرائیل عبور می کرد، دید مرد مؤمنی در حال جان دادن است، ولی نصف بدنش در زیر دیواری قرار گرفته، و نیمی در بیرون دیوار است، و پرندگان و سگها بدن او را متلاشی کرده اند و می درند، از آنجا گذشت، در مسیر راه خود دید یکی از امیران ستمکار آن شهر مرده است، جنازه او را بر روی تخت نهاده اند و با پارچه ابریشم کفن نموده اند، و در اطراف تخت، منقل هائی نهاده اند که بوی خوش عودهای خوشبو از آنها برخاسته است. آن پیامبر به خدا متوجه شد و عرض کرد: خدایا من گواهی می دهم که تو حاکم و عادل هستی و به کسی ظلم نمی کنی، این مرد (مرد اولی) بنده تو است و به اندازه یک چشم به هم زدن، برای تو شریک نگرفته، مرگ او را آن گونه (با آن وضع رقبت بار) قرار دادی و این (امیر) نیز یکی از بنده های تو است که به اندازه یک چشم به هم زدن به تو ایمان نیاورده است؟ (آن چیست و این چیست؟) خداوند به او وحی کرد: ای بنده من! همان گونه که گفتی حاکم و عادل هستم و به کسی ظلم نمی کنم. آن (مرد اولی) بنده من، نزد من گناهی داشت، مرگ او را با آن موضوع قرار دادم تا مجازات گناه او این گونه انجام گیرد، و وقتی که مرد، هیچ گونه گناهی در او بجای نماند، ولی این بنده من (امیر) که کار نیکی در نزد من داشت، مرگ او را با چنین وعضی قرار دارم، تا پاداش کار نیک او را داده باشم و هنگام مرگ نزد من هیچگونه نیکی (و طلب) نداشته باشد. 📚اصول کافی، ج 2، ص 446، باب عقوبه الذنب، حدیث https://eitaa.com/feyziehnews