✂️ #برش | کتاب یک ذره بیش‌تر از صفر | محمدحسین طاهری خسروشاهی ▫️ اولویّت و اضطرار کاوش درباره‌ی #اندیشه‌_پشتیبان_انقلاب_اسلامی به این فرض تئوریک برمی‌گردد که همواره میان وضعیت «گذشته»، «حال» و «آینده»ی هر پدیده، تناسباتی حاکم است که قابل محاسبه و سنجش هستند. ▫️ پذیرش فرض امکان شناخت و دسترسی به این نسبت‌ها و روابط را می‌توان مترادف با کنترل‌پذیری پدیده‌ها -حتی پدیده‌های اجتماعی- دانست. یعنی ازآن‌جایی‌که میان وضعیت سابق و لاحق تحولات اجتماعی، #ربط و نسبت قابل تصرفی وجود دارد، از امکان «شناخت» و «هدایت» و «نظارت» بر #حرکت و #تغییرات_جامعه نیز می‌توان سخن گفت و سلسله‌ی تغییرات و تحولات را برای رسیدن به وضعیت ازپیش‌تعریف‌شده، «تنظیم» و «بهینه» نمود. این امر به ابزارهای مختلفی احتیاج دارد که ابزارهای نظری از آن جمله‌اند. ▫️ عطف به این نگرش مبنایی، تنظیم و تکمیل #حرکت_عمومی_انقلاب_اسلامی برای دست‌یابی به #تمدن_نوین_اسلامی، به اقدامات نظری متعددی نیاز دارد که «فرآوری اندیشه‌ی پشتیبان» یکی از آن‌هاست. ▫️ اگر در شناسایی، بازنمایی و صورت‌بندی متغیرهای #مدل_نظری پیدایش انقلاب اسلامی دچار نقص و ضعف و #خطای_محاسباتی شویم، به‌تبع‌اش در تدوین #نظریه‌ها و نگاشت #الگوها یی که تشکیل «دولت مطلوب اسلامی» در گرو آن‌هاست، دچار ابهام و سرگشتگی خواهیم شد؛ بدون تشکیل #دولت_مطلوب_اسلامی نیز دستیابی به #جامعه_نمونه_اسلامی و «تمدن نوین اسلامی» با تاخیر و تعلیل و فرازوفرودهایی همراه خواهد گردید که در جای خود می‌توانستند اجتناب‌پذیر باشند؛ هم‌چنین هزینه‌های گزاف و ناخواسته‌ای به کلّیّت انقلاب اسلامی تحمیل خواهند شد که می‌توانستند به‌نوبه‌ی خود قابل ممانعت باشند. ❓باید به این پرسش اندیشید که: چگونه از مدخل کژتابی و نابسندگی روایت‌های انقلاب، تداوم این دگرگونی بنیادین سیاسی و اجتماعی، به دو آسیب عمده‌ی #تقلیل‌گرایی و #سهل‌پنداری گرفتار شده است؟ ▫️ نمونه‌ی بارز این دو آسیب، فروکاستن مرحله‌ی «دولت‌سازی مطلوب اسلامی» به «حکمرانی مقدور اسلامی» است. این فروکاست ناشی از تقلیل #انقلاب_اجتماعی به #انقلاب_سیاسی است. ▫️ به‌نظر می‌رسد که بدون عبور از این دو مانع، شکل‌گیری حرکت عمومی منضبط و عقلانی در #گام_دوّم ممکن نخواهد شد. | صفحه ۲۱ و ۲۲ 🔗 مشاهده در وبگاه #کتاب #انقلاب_اسلامی فرهنگستان علوم اسلامی قم همه صفحات |@Foeq_IR