#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_186 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 کمی صدایش را پایین آورد. طوری که فقط ما بشنویم. _قربون دل مهربونش برم. الان درستش می‌کنم. با چشمان گرد شده، نگاهش کردم. از جا بلند شد و با خدمه صحبتی کرد. تا برگشتش بچه‌های گروه او را سوژه کرده بودند. وقتی نشست، پارتیشنی آوردند و جلوی ما کشیدند. همه به این کار خندیدیم اما من خیالم راحت شد که امیرحسین راحت غذایش را می‌خورد. بعد از تمام شدن شام، رامین پیشنهاد مرا با بقیه در میان گذاشت و تقریباً همه جز بهروز که حالش خوب نبود، با ما همراه شدند. ساحل خلوت و اختصاصی داشت. رو به دریا نشستیم. من و حلما وسط، رامین و امیرحسین دو طرف ما، علی و فرشاد کنار رامین و سجاد و فرهاد کنار امیرحسین. خنکایی که از دریا صورت را نوازش می‌کرد، حس خوبی می‌داد. فرهاد پیشنهاد بازی داد اما علی به خاطر نگاه‌هایی ممکن بود به طرف ما کشیده شود مخالفت کرد و پیشنهاد مشاعره داد. با آنکه سجاد و حلما گفتند بلد نیستند، آن‌ها را هم وارد کردیم و بنا شد برد و باختی نباشد. مشاعره‌ی طولانی شد. بعد از آن پسرها سر به سر هم گذاشتند و دنبال هم دویدند. دیر وقت شد اما وقت ورود به هتل باز هم امیرحسین گیر عکس و امضاءها افتاد. رامین کنارش ماند و ما به اتاق برگشتیم. خسته بودم. خوابیدم و نفهمیدم امیرحسین کی برگشت. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

تو یک جمعه می‌آیی !🌸 و من هزاران جمعه است ،🌸 منتظر ِ توأم !🌸 و باز این جمعه ...🌸 بسم الله الرحمن الرحیم... السلام علیک یا اباصالح المهدی (عج).... 💞 #صًُبًُحًُتًُوًُنًُ_بًُهًُ_عًُشًُق ًُ💞 ─━━━━⊱💝⊰━━━━─

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_187 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 برگشتیم. خسته بودم. خوابیدم و نفهمیدم امیرحسین کی برگشت. روز بعد برای گردش به شهر رفتیم. خوش گذشت. عکس و فیلم زیادی هم از امیرحسین گرفتم. بماند که به خاطر عکس گرفتنم، شناسایی شد و چند جایی بین مردم ‌گیر کردیم و معطل شدیم. غروب، خسته به هتل برگشتیم. امیرحسین موقع شام تماسی از عطیه داشت که ناچار بیرون از رستوران جواب داد و برگشت. به خاطر پارتیشن توانسته بود کنارم بنشیند. وقتی برگشت، عصبی بود و صورتش به سرخی می‌زد. نگاهش کردم و زمزمه کردم. _امیرحسین چیزی شده؟ خوبی؟ با همان حال عصبی غرید. _هیچی نگو. معلوم نیست حالم بده؟ نمی‌تونی دو دیقه سین‌جیم نکنی؟ از برخوردش خوشم نیامد اما چون می‌‌دانستم کسی یا چیزی عصبی‌اش کرده، سکوت را ترجیح دادم. بعد از شام رامین رو به من و امیرحسین کرد. _بیاین اتاق ما. یه چایی توپ بعد از شامی بهتون بدم. از آسانسور بیرون می‌رفتیم که امیرحسین با بی‌حوصلگی جواب داد. _من سرم درد می‌کنه. می‌خوام بخوابم. حس کردم کمی دلخوری بد نیست. _من میام. دلم چایی می‌خواد. امیرحسین با تعجب نگاهم کرد. وقتی دید نگاهش نمی‌کنم، به شقیقه‌هایش دست کشید و به اتاق رفت. _آجی چیزی شده؟ چش بود؟ _نمی‌دونم. عطیه که زنگ زد، به هم ریخت. رامین "خرمگس"ی گفت و ما را به اتاق دعوت کرد. از چای دست‌پختش خوردیم. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_188 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 _آبجی خانوم، نگفتی چرا رفیق ما رو تنها گذاشتی. _مگه ندیدین سرش درد می‌کرد. می‌خواست بخوابه. حلما چشم ریز کرد و مشکوک نگاهم کرد. _من که می‌دونم یه چیزیت هست. داداش آخ می‌گفت، تو جونت در می‌رفت. حالا بی‌خیال نشستی اینجا؟ از جا بلند شدم و به طرف در رفتم. _الانم جونم در میره. چه حرفا؟ برم تا شایعه دیگه‌ای در نیووردین. خداحافظی کردم و بدون توجه به تعارفات بعدی از اتاقشان بیرون رفتم. به در اتاق که رسیدم، آه از نهادم در آمد. کارت برای ورود نداشتم و احتمال می‌دادم که امیرحسین خواب باشد. نمی‌خواستم با آن حالش خواب‌زده شود. تصمیم گرفتم کمی در ساحل قدم بزنم. فکرم درگیر حال او بود و حواسم نبود که به حلما خبری از خودم بدهم. کنار ساحل قدم می‌زدم و به فشارهایی که روی امیرحسین بود فکر می‌کردم. به اینکه آیا می‌توانم تاب بیاورم یا تحملم تمام خواهد شد. اصلاً کجا و کی آخر تحملم خواهد بود. مدتی رو به دریا نشستم و زانوهایم را بغل کردم. گهواره‌وار خودم را تکان می‌دادم که دستی دور شانه‌ام حلقه شد. ترسیده به طرفش برگشتم. با دیدنش لبخندی زدم. _ترسوندیم. نگاه دلبرکشی انداخت و زبان باز کرد. _کی جز من جرات داره بغلت کنه؟ ها؟ بگو تا همین‌جا چالش کنم. لبخندم پررنگ‌تر شد و آغوش او تنگ‌تر. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

به آنهايي كه دوستشان دارید بي بهانه بگویید: دوســتت دارم در بزنید و بگویید در این دنیاي شلوغ سنجاقشان کرده اید به دلتان! بگویید فرصت با هم بودنمان کوتاهتر از عمر شکوفه هاست! ◈┈•✾❀طعم♥️زندگی❀✾•┈◈                                        @tamezendegi ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_189 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 لبخندم پررنگ‌تر شد و آغوش او تنگ‌تر. _ببخش هلیا حالم خوب نبود. باهات بد حرف زدم. عطیه واسم اعصاب نمیذاره. امشب خونه‌ی مادر شوهرش مهمونی بود. میگه نمی‌تونه بره پیش مامان. مجبور شدم از دایی بخوام بره پیشش. آخه جز خونه‌ی عطیه خونه‌ی کسی نمی‌خوابه. _امیرحسین، بعد عروسیمون می‌خوای چی کار کنی؟ _خیلی در موردش فکر کردم. اگه توی اون آپارتمان که قراره تحویل بگیرم همون طبقه واحدِ فروشی داشتن که واسش می‌خرم؛ وگرنه باید اونو بفروشم و یه خونه‌ی دو طبقه بگیرم. ببینم تو که مشکل نداری‌‌. هان؟ _نه. چه مشکلی؟ مشکل مال همچین وقتاییه که به خاطر نگرانی از وضع مادرت حالت اون جوری میشه. نزدیکمون باشه خیالت راحته مگه نه. _بازم ازت معذرت می‌خوام. ممنون که درک می‌کنی. از جا بلند شدم. قبل از آنکه حرکتی بکنم، روبه رویم پشت به دریا ایستاد و دستم را گرفت. _کجا خانوم خوشگله؟ نگفتی بخشیدی یا نه. _آقا جذابه، بخشیدن خرج داره. بلند و مردانه خندید. _خرجشم میدم. حالا دست به نقد با چرخ و فلک چطوری؟ هنوز منظورش را نفهمیده بودم که دو دستش به پهلوهایم قفل شد. بلندم کرد و چند دوری چرخاند. سرم به طرفش خم بود و با خنده التماس می‌کردم مرا به زمین بگذارد. همین که به زمین رسیدم، گوشی در جیبم به صدا در آمد. فرزانه بود. امیرحسین اسمش را که دید خندید. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_190 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 _سلام خانوم گل. چه عجب یاد ما کردی. صدای پریشانش را که شنیدم، اخمم درهم شد. _هلیا همون طوری که هستی وایستا. از جات تکون نخور. _یعنی چی؟ شوخیت گرفته. _آروم باش فقط. یه نفر داره از شما لایو (پخش زنده) می‌گیره. نمی‌دونم از کِی ولی چند هزار نفری دارن می‌بیننتون. پشت سرتون سمت چپ میشه فکر کنم. پاهایم سست شد. نشستم. امیرحسین نگران گوشی را برداشت. لحظه‌ی بعد صدای درگیری‌اش را با کسی شنیدم. باید کاری می‌کردم. به رامین زنگ زدم و بعد به طرف آن‌ها دویدم. دست به یقه بود با پسری حدود هجده سال که گویا پشت صخره‌ ای مخفی شده بود و فیلم می‌گرفت. _واسه چی از زندگی خصوصی من لایو می‌گیری و پخش می‌کنی؟ شرف داشته باش و بفهم این چیزا شخصیه بچه. خصوصیه. پسرک از عصبانیتش ترسیده بود و در خودش جمع شد. امیرحسین دست بالا برد تا به صورتش فرود آورد که دستش را گرفتم. با التماس اسمش را صدا زدم. رامین دوان دوان خودش را رساند. حلما هم کمی عقب‌تر می‌دوید. رامین آن دو را از هم جدا کرد اما بازوی پسرک را رها نکرد. وقتی امیرحسین گفت که چه کار کرده، با دست آزادش به پلیس زنگ زد. آنقدر حال امیرحسین بد بود که جرات نکردم با این کار مخالفت کنم. چند دقیقه که گذشت پلیس رسید و او را برد. در این بین حلما سراغ فضای مجازی رفت و چند دقیقه بعد با دست به سرش زد. هر سه کنارش نشستیم. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739

همیشه دعا کنید چشمانی داشته باشید که بهترین ها را در آدم ها ببیند قلبی که خطاکارترین ها را ببخشد ذهنی که بدیها را فراموش کند و روحی که هیچ گاه ایمانش به خدا را از دست ندهد ◈

#رمان_حاشیه_پر_رنگ #پارت_191 🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿🎼❣🌿 🌿❣🎼🌿❣🎼🌿❣🎼🌿 🎼❣🌿🎼❣🌿 🎼❣🌿 هر سه کنارش نشستیم. _وای نگاه کنین. چه خبر شده؟ ... یه چیزی. خدا رو شکر هلیا پشت به دوربینه و اون موقع هم که داداش می‌چرخوندش چادر اومده روی صورتش چیزی ازش معلوم نیست. امیرحسین دوباره داد زد. _صورتش معلوم نیست خدا رو شکر اما رفتار من با زنم باید دست به دست بچرخه؟ چرا اینقدر مردم بی‌حیا شدن. من اولش کلی نگاه کردم که کسی نباشه. چرا حریم خصوصی نمی‌فهمن؟ پاشو رامین بریم شکایتمو بدم. شما دو تا هم برین توی اتاق. به طرف هتل می‌رفتیم که صاحب هتل سراسیمه خودش را رساند. از امیرحسین عذرخواهی و دلجویی کرد. گویی خودش مجرم است. به اتاق من رفتیم. چون رامین در آن حال کارت اتاق را با خود برده بود اما کارت اتاق ما تحویل هتل بود. بعد از برگشت آن دو و آرامش دادن به امیرحسین، خوابیدیم تا برای روز بعد که روز افتتاحیه بود، آماده باشیم. صبح سعی کردم امیرحسین با روحیه‌ی خوب از خواب بیدار شود و شب قبل را فراموش کند تا برنامه‌ی خوبی داشته باشد. افتتاح عصر بود و بعد از ناهار، تیپ اسپرت با ترکیب زیتونی و مشکی برایش جور کردم و آماده‌ شدیم. جلوی هتل، در فاصله‌اش تا دریا صندلی چیده بودند. سکویی برای اجرا رو به دریا و پشت به هتل گذاشته بودند. لبخندی به زیرکی‌شان زدم. سکو طوری چیده شده بود که هر طور که از امیرحسین عکس می‌گرفتند، هتل و تابلوی آن در کادر بود. با دوربین کنار حلما در ردیف اول نشستیم. جمعیت زیادی که معلوم بود خیلی‌ها مسافر و توریست بودند، کم کم اضافه شدند. نیم ساعتی که از برنامه گذشت از امیرحسین دعوت شد. صدای جیغ و هیجان‌ها به اوج رسید و کار من هم شروع شد. #ادامه_دارد #کپی_در_شان_شما_نیست #زینتا رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/466 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739