📝 گزارش سلسله نشست های #تبیین_راه 🔹#جلسه_دوم 🗓۱۴ آذر ۱۳۹۷ 🔸#قسمت_چهارم 🔘 در پایان استاد گرانقدر خطاب به طلاب فرمودند: «نظام آموزشی شاید یک سری کارها را بتواند بکند. ولی جای تحرک دوستان را پر نمی کند. #خود_رفقا_آستین_بالا_بزنند. من در دوران طلبگی خودم منتظر کسی نمی شدم. دقیقا همین کارها را کردم. اینکه من دارم از شما درخواست می کنم من خودم هم همینطوری بودم. من تعجب می کنم خودتان برای خودتان یک کاری نمی کنید، #یک_تکانی_بخورید! مشکلی که این سال ها با طلبه ها داشتم قدم بر نداشتن آن ها بود. این چه رفتاری است؟ مدام می نشیند نق می زنند. فکر می کنید در این حر ف ها چه هست؟ بلند بشو برای خودت یک کاری بکن. بچه ها فکر می کنند باید یک کسی پیدا بکنند که به او انتقاد بکنند. شما دارید خودتان را از یک زندگی فوق العاده با شکوه محروم می کنید. گاهی بعضی از بچه ها خیلی تردید در آن ها زیاد است نمی دانم چه کسی گرفته زده حسابی له شان کرده است. هر چه می گویی تو اگر رستم نیستی سهراب هستی! می شنود می گوید این آخه! حاج آقا مقاله اش را هم دارید؟! کل داستان این است که شما باید یک آبگیر آگاهی درست بکنید، یک پایگاه شناخت! البته یکی از کارها این است. ما ده دوازده تا راهکار پیدا کردیم. اگر طلبه ها حرکت بکنند کلی اساتید واقعا عزیز را می شود بالای سرشان قرار داد و بشوند هیئت علمی این ها که مشاوره بدهند. ولی اگر حرکت نکنید آدم این ها را بیاورد کجا آویزان بکند؟ اگر بنشینید و ناله بکنید تبدیل به همان ناله می شوید؛ گاهی بهانه های برخی طلبه ها برای کار نکردن شبیه این است که اگر سوار این اسب بشوم و بروم نکند یک دفعه نعل اسبم کج بشود یا زین کج بشود؛ خب بشود! ، می خوری زمین دو مرتبه سوار می شوی. 📌 @fvtt_ir