🌺 شهید امیرتوکل کامبوزیا و کشف حجاب
1⃣ استاد #امیرتوکل_کامبوزیا در سال ۱۳۱۲ بار دیگر برای آبادانی مزرعه‌ی خود به اطراف زاهدان بازگشت و کلاته و کتابخانه کامبوزیا را گسترش داد.
2⃣ ظاهراً از این تاریخ بود که دربار #پهلوی اجازه‌ی بازگشت او به تهران را نداد.
3⃣ آن‌ها فهمیده بودند که این دانشمند، فرزند مشیر دیوان (یکی از بزرگان دربار قاجار) است و نظر مثبتی به #خاندان_پهلوی ندارد. برای همین بود که استاد، نام خانوادگی خود را به #کامبوزیا تغییر دادند.
4⃣ درست از این تاریخ، بحث #کشف_حجاب پیش آمد. از سوی دستگاه حاکمه رضاخانی، بارها به سراغ استاد می‌آمدند تا ایشان را همراه با همسرشان به جلسات عمومی دولتی دعوت کنند.
5⃣ استاد می‌دانست که باید، #حجاب از سر همسر خود بردارد. لذا روزها سوار اسب می‌شد و همراه با چند جلد کتاب از کلاته دور می‌شد تا مأمورین حکومتی او را پیدا نکنند.
6⃣ او شب‌ها وقتی که مأموران دور می‌شدند بازمی‌گشت.
📚 منبع: کتاب «کامبوزیا»، ص٢۶
🌺 شهید کامبوزیا و طرح یهودی کشف حجاب
1⃣ استاد #امیرتوکل_کامبوزیا در دوران #رضاخان و پس از بازگشت از بیرجند، تصمیم به مهاجرت از ایران به فرانسه گرفت، آن زمان، دوران کشف حجاب رضاخانی آغاز شده بود و یکی از دلایل استاد برای مهاجرت، حفظ #چادر و #حجاب همسر و فرزندانش بود.
2⃣ ایشان از مخالفان سرسخت و جدی #کشف_حجاب بود و به صراحت اعلام کرده بود:
✡ «پهلوی‌ها دست‌نشانده‌های #یهود و #صهیونیسم هستند که می‌خواهند علیه جامعه اسلامی اقدام کنند. این کشف حجاب هم نشانه‌ای از همین مسئله است.»
3⃣ به‌دنبال کشف حجاب، همسر کامبوزیا نیز می‌بایست چادرش را از سر برمی‌داشت و این قضیه کاملاً با عقاید استاد مغایر بود. لذا ایشان شرایط سخت زندگی در روستاهای زاهدان را بر ترک این اعتقاد دینی ترجیح داد.
4⃣ مهدی پسر آخر استاد می‌گوید:
🔸 «پدر روی حجاب تعصب زیادی داشت، حتی بچه‌های خود را از همان کودکی با چادر بیرون می‌برد و به‌شدت تاکید می‌کرد که این‌ها (پهلوی‌ها) وابسته به یهود هستند و می‌خواهند چادر و حجاب نباشد؛ در حالی‌که شاید از روی تیپ ظاهری ایشان مشخص نبود در مسائل دینی چه تفکری دارد.
🔸 پدر کسی را مجبور به انجام واجبات نمی‌کرد. چه در خانواده و چه در میان دوستان. بلکه برای آن‌ها دلیل می‌آورد و راه درست را از این طریق به آن‌ها نشان می‌داد و خانواده او، با رغبت به سراغ چادر می‌رفتند.»
📚 منبع: کتاب «کامبوزیا»، صص۵٠-۵١