🔴یادداشت‌های امیر اسدالله علم از ۱۳۴۷ ۱۳۵۶ را میتوان به عبارتی فصلی از زندگی روزانه محمدرضا شاه پهلوی و طرز فکر و نگرش سیاسی و اجتماعی او در این دوره دانست. ✅مقدمه / خاطرات #اسدالله_علم ✍یادداشت‌ها از هنگامی آغاز می‌شوند که شاه به پرقدرت‌ترین مرحله زندگی سیاسی خود رسیده است؛ رقیبان سیاسی او یا مرده اند یا دیگر از صحنه بیرون رفته‌اند. 🔹️نمایندگان پارلمان خوب می‌دانند که از سوی دستگاه شاه دست‌چین شده‌اند و باید تنها به او سرسپردگی داشته باشند. در نتیجه در مورد مسائلی مانند انتخاب نخست وزیر و وزیران، بودجه، سیاست خارجی و دفاعی نقش آنان چیزی مگر صحه‌گذاردن بر تصمیم‌های شاه و تکنوکرات‌های او نیست. 🔹از سال ۱۳۴۱ به بعد سیاست خارجی، دفاعی، و مسائل نفتی را شاه شخصی سرپرستی میکند و متصدیان امر مستقیم به او گزارش می‌دهند و از او دستور می‌گیرند. سران، سیاستمداران و سفیران کشورهای بزرگ و یا مهم از نظر ایران، می‌دانند که مسائل اصلی را باید با شاه در میان بگذارند و تماس با وزارت خارجه یا دستگاه‌های دیگر سودی ندارد؛ به این ترتیب شاه کانون اصلی تدوین سیاست کشور در همه زمینه‌ها می شود و قدرتی بی سابقه به دست می‌آورد. 🔸🔸🔸در چنین شرایطی شاه نیازمند دستیاری است که دستورهای او را ابلاغ و تا اندازه‌ای اجرای آنها را نظارت کند و با مقام های خارجی در تماس باشد و نکاتی را که خود نمی خواهد به زبان بیاورد این دستیار به خارجیان بگوید. در داخل کشور از نفوذ کلام و اعتبار اجتماعی بهره‌مند باشد و بتواند کارهایی را که شاه به او ارجاع می‌کند با قاطعیت به انجام برساند. 🔹️در آذرماه سال ۱۳۴۵ شاه مرد دلخواه خود را برای چنین شغل حساسی می‌یابد و امیر اسدالله علم را که سال‌ها از نزدیکان وفادار و در سال‌های سرنوشت‌ساز ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ نخست وزیر بوده است به وزارت دربار می‌گمارد. 🔸️از جایی که محمدرضا شاه پهلوی به همه چیز و همه کسی مشکوک بود و نسبت به همه سوء ظن داشت تنها کسی که می‌توانست به او نزدیک شود و مورد اطمینان واقع شود امیراسدالله علم بود؛ در نتیجه علم در همه جنبه‌های زندگی شاه و روابط او با خانواده و نزدیکانش به نحوی دخالت دارد. هر بار که شاه از اعضای خانواده‌اش ناراحت می‌شود با عَلَم درد دل می‌کند و احیاناً از او نظر می‌خواهد یا به او دستور می‌دهد مسئله را به صورتی که دلخواه شاه است حل کند. در مورد دخترش شهناز که از همسر اولش فوزیه دارد و رفتارش شاه را آزار می‌دهد، همه اختیارها را به علم واگذار و او را قَیِّم دخترش می‌کند. 🔹🔸علم هر بامداد پیش از هر کسی پیش محمد رضا می‌رود و پس از آن نیز چندین بار در روز با شاه گفتگوی تلفنی یا نامه نگاری دارد و اغلب هنگام ناهار و به ویژه شام سرمیز شاه است. بعد از ظهرهایی که شاه می‌خواهد برنامه استراحت خصوصی داشته باشد و به اصطلاح معمول میان خودشان به «گردش» برود باز ترجیح می‌دهد عَلَم همراهش باشد؛ به این ترتیب علم روزی چند ساعت یا نزد شاه یا با او در تماس است و در واقع همه زندگی علم با شاه پر می‌شود. 🔹️🔸🔸🔹ولی با همه نزدیکی‌اش به شاه جانب احتیاط را نگاه می‌دارد و او را از نیت خود درباره نوشتن یادداشت روزانه و نگهداری رونوشت مدرک‌های مهم آگاه و کسب اجازه می‌کند. همیشه بیم داشته است مبادا این یادداشت‌ها به نحوی به دست رقیبانش بیفتد و برای او دردسر ایجاد کند؛ به همین دلیل گاهی بعضی موضوع‌ها را در پرده می‌گوید که اگر خیلی حساس باشد تنها به اشاره‌ای مبهم بسنده می‌کند. در بسیاری از موردها که از گفتار و کردار شاه انتقاد می کند، در پایان جمله‌ای در مدح شاه و اینکه او بهتر از هرکس از صلاح خود و کشور را میداند می‌گذارد و به این سان تا اندازه‌ای از حساسیت می‌کاهد. 🔸️اما پس از چندی اصولاً بهتر می‌بیند این یادداشت‌ها را در ایران نگاه ندارد و هر چند ماه یکبار حاصل کار خود را به سوئیس می‌برد و در بانکی نگاه می دارد. ✍ادامه دارد... 🔴کانال گام دوم انقلاب ✌ 🔴https://eitaa.com/joinchat/3861577738C3c3b839fff