با وجود این که در کم تر فرهنگی در جهان همچون فرهنگ ما مفهوم و محتوای متعالی و فاخر و قهرمانان رشک برانگیز و ستودنی واقعی وجود دارد، ضعف اساسی در #سینمای_ایران همچنان #ضعف_مفهومی_و_محتوایی است. 🔘 علت را باید در کجا جست و جو کرد؟ به فرموده ی معصوم، کارها توسط کارگزاران، به سامان می شوند. اما در سینمای ایران و حتی سینمای پس از انقلاب، کارگزاران و متخصصان کاربلد که نسبت به فرهنگ اسلامی ایرانی ما شناخت و اعتقاد عمیق داشته باشند به میزان کافی پرورانده نشدند؛ چرا که مسئله ی سینما نیز همچون مسئله ی روشنفکری، در ایران، بیمار و ناقص زاده شد و همان طور بیمار و ناقص، رشد و گسترش یافت. برخی که #غربزده بودند با این بهانه که سینما مولود غرب است، راه تندروی و افراط را برگزیدند و گفتند که علاوه بر قالب، باید محتوای حاکم بر سینمای غرب را هم پذیرفت و برخی دیگر که #خشکه_مقدس بودند با همان بهانه، راه کندروی را برگزیدند و علاوه بر محتوا، قالب سینما را هم انکار کردند و آن را حرام و تقابل با دین و فرهنگ دانستند. ✔️ چاره ی کار، پرورش نیروهایی است که هم شناخت و اعتقاد عمیق به #فرهنگ_اسلامی_ایرانی داشته باشند و هم بر شگرد (تکنیک)های سینمایی و قالب سینما مسلط باشند و آن گاه باید این نیروها را برای سالها در مصادر و مقام های سینمایی گماشت. اما این به معنای نگاه جناحی و سیاست زده به سینما نیست بلکه به معنای نگاه فرهنگی به مسئله ی کاملاً فرهنگی سینماست. 📽 سینما یک ابزار است و هیچ ابزاری نمی تواند هدفی برای خودش باشد بلکه باید با توجه به هدف و نیازی در جهان بیرون از خود، به وجود آمده باشد. بنابراین از این منظر، دیدگاه «هنر برای هنر» یا «سینما برای سینما» و نفی نگاه فرهنگی، محتوایی و مفهومی از هنر و سینما نه امکان پذیر است و نه ارزشمند. ✍🏼 «صابر دیانت» 🔴کانال گام دوم انقلاب ✌️ 🔴https://eitaa.com/joinchat/3861577738C3c3b839fff