#رمان_فرار_از_جهنم 🔖📚 #پارت5 این قسمت:  زندگی در خیابان   شب رفتم خونه … یه سری از وسایلم رو برداشتم و زدم بیرون ...🌛 شب ها زیر پل یا گوشه خیابون می خوابیدم … دیگه نمی تونستم سر کار پاره وقتم برم. می ترسیدم فرارم رو از پرورشگاه به پلیس گزارش کرده باشن ...👮‍♂ اوایل ترس و وحشت زیادی داشتم … شب ها با هر تکانی از خواب می پریدم توی سطل های آشغال دنبال غذا و چیزهای دیگه می گشتم …🍞 تا اینکه دیگه خسته شدم … زندگی خیلی بهم سخت می گذشت …😖 با چند تا بچه خیابون خواب دیگه مثل خودم آشنا شدم و رفتیم دزدی … اوایل چیز دندون گیری نصیب مون نمی شد … ترس و استرس وحشتناکی داشت … دفعات اول، تمام بدنم به رعشه می افتاد و تکرر ادرار می گرفتم …😑 کم کم حرفه ای شدیم … با نقشه دزدی می کردیم … یه باند تشکیل دادیم و دست به دزدی های بزرگ تر و حساب شده تر می زدیم …😏 تا اینکه یه روز کین پیشنهاد خرید اسلحه داد و کار توی بالای شهر رو داد …🔫 من از دزدی مسلحانه خوشم نمی اومد … کارهای بزرگ پای پلیس رو وسط می کشید … توی محله های ما به ندرت پلیس می دیدی … اگر سراغ قاچاقچی ها هم نمی رفتی امنیتش بیشتر بود … اما اونجا با اولین صدایی پلیس می ریخت سرت و اصلا مهم نبود چند سالته …😰 بین بچه ها دو دستگی شد … یه عده طرف منو گرفتن ولی بیشتری رفتن سمت کین … حرف حالی شون نبود … 🙄 در هر صورت از هم جدا شدیم … قرار شد هر کس راه خودش رو بره …😪 #ادامه_دارد... #این‌داستان‌واقعی‌است...