کودک و سه گانه تربیت رسانه ای(بخش دوم) 🔸اساسا توجه انسان و خصوصا کودک، با ابزار چشم و گوش جلب می شود و برخی روانشناسان پایه رشد کودک و ذهن فعال را #درست_دیدن و طرح اساسی برای #چه_دیدن و #چگونه_دیدن می دانند. 🔸خب در این موضوع باید حساسیت لازم‌را به خرج داد تا متناسب با سن و اقتضای فهم کودک، خوراک تصویری وارد مغز و ذهن او شده و دچار #اختلال_تصویری نشود. می توان ادعا نمود که اگر دیدنی های کودک به درستی و دقت مدیریت نشود، ذهنی مشوش و #شخصیتی_فانتزی و تنوع طلب برای دوران نونهالی اش درحال شکل دهی خواهیم بود. 🔸در مرحله دوم اگر چه دیدن و چگونه دیدن و در یک کلام، توجهات کودک را درست ریل گذاری نکنیم، #تخیلات او را نیز مبتلا به پرتاب شدگی و #ولنگار خواهیم یافت. یکی از لوازم کسب تخیل در مسیر رشد، #قصه_خوانی برای کودک و گوش دادن و در اصطلاح زبان آموزی، لیسینینگ(lisining) از جانب کودک ماست. 🔸 هرچقدر از قهرمانان و الگوهای شایسته برای کودک بخوانیم و #عادت_های_شنیداری فرزندانمان را حماسی و باچاشنی مهربانی و قدرت و نه با خشونت و شهوت موزیکال و نه با ترانه های فانتزی و کم مایه از معرفت و واقعیت مهندسی نماییم، تمرکز، دقت و تخیل و آرمان گرایی مقدس را برایش به ارمغان خواهیم آورد. 🔸تعقل کودک و نونهال نیز بعد از شکل گیری توجهات و تخیلات هارمونیک و منسجم، شروع به رشد و شکوفایی می نماید و با‌ #آموزش_کشفی در دریافت، پردازش و انتقال داده ها به یک وضعیت مناسب و فعالی بلحاظ ذهنی و ضریب هوشی خواهد رسید. 🔸 در این مرحله با سرمایه گذاری مجدد و توام با مهارت و بهره گیری از رژیم درست مصرف در #سه_سطح 1.گوش فعال و 2.ذهن گیرا و 3.زبان گویا، می توان قدرت تعقل کودک را مدیریت و اسباب شکوفایی اش را فراهم نمود. ✍علیرضامحمدلو 🆔 @andisheengelabi