🌹🍃 ✨🌱✨🌱✨🌱✨ #سلام_بر_ابراهیم #قسمت_شصت‌و_دوم يڪ روز مدير مدرسه راهنمائي پيش من آمد. با من صحبت ڪرد و گفت: تو رو خدا، شما که برادرآقاے هادے هستيد با ايشان صحبت ڪنيد ڪه برگردد مدرسه! گفتم: مگه چي شده؟! کمي مڪث ڪرد و گفت: حقيقتش، آقا ابراهيم از جيب خودش پول مي داد به يڪي از شاگردها تا هر روز زنگ اول براے کلاس نان و پنير بگيرد! آقاےهادے نظرش اين بود ڪه اين ها بچه هاے منطقه محروم هســتند. اکثراً سر ڪلاس گرسنه هستند. بچه گرسنه هم درس را نمي فهمد. مدير ادامه داد: من با آقاے هادے برخورد ڪردم. گفتم: نظم مدرسه ما را به هم ريختي، در صورتي ڪه هيچ مشڪلي براے نظم مدرسه پيش نيامده بود. بعد هم سر ايشان داد زدم و گفتم: ديگه حق ندارے اينجا از اين ڪارها را بڪني. آقاے هادے از پيش ما رفت. بقيه ساعت هايش را در مدرسه ديگرے پر ڪرد. حالا همه بچه ها و اوليا از من خواستند ڪه ايشان را برگردانم. همه از اخلاق و تدريس ايشان تعريف مي ڪنند. ايشان در همين مدت كم، براے بسيارے از دانش آموزان بي بضاعت و يتيم مدرسه، وسائل تهيه ڪرده بود ڪه حتي من هم خبر نداشتم. با ابراهيم صحبت ڪردم. حرف هاي مدير مدرسه را به او گفتم. اما فايده اے نداشت. وقتش را جاے ديگرے پر ڪرده بود. ابراهيم در دبيرستان ابوريحان، نه تنها معلم ورزش، بلڪه معلمي براے اخلاق و رفتار بچه ها بود. دانش آموزان هم ڪه از پهلواني ها و قهرماني‌هاے معلم خودشان شنيده بودند شيفته او بودند. درآن زمان ڪه اڪثر بچه هاے انقلابي به ظاهرشان اهميت نمي دادند ابراهيم با ظاهرے آراسته و ڪت وشلوار به مدرسه مي آمد. چهره زيبا و نوراني، ڪلامي گيرا و رفتارے صحيح، از او معلمي ڪامل ساخته بود. ✍ادامه دارد... http://eitaa.com/joinchat/2374696992C9e217bcccd