گلایری بابلکناری: درباره تفاوت‌های میان اصولیان و اخباریان امامیه به ویژه از زمان شدت یافتن اختلافات بین این دو دسته در پایان قرن دوازدهم و ابتدای قرن سیزدهم قمری آثار فراوانی نوشته شده که بخشی از آنها نیز در مقام پاسخ به ادعای طرف مقابل به رشته تحریر درآمده‌اند. با ظهور میرزا محمد اخباری، به دلیل شخصیت جنجال‌برانگیز او و ادبیات گزنده و آمیخته با طعن و کینه‌ای که در نوشته‌هایش علیه فقیهان و اصولیان به کار گرفت، آتش نزاع میان این دو گروه شعله‌ور شد و به دنبال آن تعداد ردیه‌ها و دفاعیه‌ها از سوی هر دو طرف نیز فزونی یافت. مدّتی پیش کتابی با عنوان «الرسائل المتبادله بین الأخباریین و الأصولیین» منتشر شد که محقق آن، برخی از رساله‌های نوشته شده در این زمینه را جمع‌آوری و تحقیق نموده است. یکی از این رساله‌ها که پیش‌تر نیز مستقلاً در تهران به چاپ رسیده بود «الحقّ المبین فی تصویب رأی المجتهدین و تخطئه الأخباریین» به قلم شیخ جعفر کاشف الغطاء است که ظاهراً در ایام اقامتش در اصفهان آن را نگارش نموده و دربردارنده نکاتی بسیار مهم در دفاع از روش مجتهدان و نقد شیوه اخباریان در مواجهه با متون آیات، روایات و دیگر ادلّه است. کاشف الغطاء در این رساله با قلم رسا، استوار و دلنشین خود که در همه آثارش نمایان است، ذیل بخش هفتم از این رساله به نسبت قیاس‌گرایی که از سوی اخباریان علیه فقیهان/مجتهدان مطرح شده پاسخ گفته و در این مسیر از مثالی جالب توجه استفاده نموده که تفاوت میان این دو روش را دقیق و ماهرانه به تصویر کشیده است. کاشف الغطاء دلیل طرح این نسبت علیه مجتهدان از سوی اخباریان را ناتوانی آنها در فهم «تصریحات، تعریضات و تلویحات، رموز، اشارات و تنبیهات» و به طور خلاصه ناتوانی حدیث‌بسندگان از فهم زیر و بم خطابات و عبارات متون دینی می‌داند. وی سپس برای بیان دقیق‌تر مسأله به نکته‌ای مهم اشاره کرده و آن را با بیان یک مثال توضیح داده است. کاشف الغطاء اشتباه اخباریان را بسنده کردن به ظاهر احادیث و همچنین محروم ماندن از نگاه منظومه‌وار به اخبار و روایات دانسته است حال آن که با نگاهی جامع به احادیث می‌توان نکاتی را برداشت نمود که هرگز از یک روایت قابل فهم نیست و لذا باید روایات را در کنار یکدیگر و نه جدا از هم نگریست. بنابراین همان‌طور که کاشف الغطاء نیز اشاره کرده، مجتهد مانند خدمتکاری است که همواره در نزدیکی بارگاه پادشاه قرار دارد، عمق احوال وی و چگونگی سخن گفتن، مقاصد و دستورات وی را می‌داند. بنا بر این اگر خطابات و دستورات متعدد شود، از مجموع آنها معانی جدیدی زاده می‌شود که تنها از یک عبارت، قابل فهم نیست و مجتهد نیز مانند آن خدمتکار می‌تواند نکاتی را بفهمد که تنها از رهگذر نگاه به چند عبارت در کنار یکدیگر قابل فهم خواهد بود. حال آن که در نگاه او، اخباری همچون نوکری است که به بارگاه شهریار راه نیافته و سخن وی را تنها از آن سوی دیوار و با فاصله می‌شنود و لذا نسبت به قرائن احوال وی آگاهی ندارد. بنا بر آنچه ذکرش آمد، کاشف الغطاء علّت حدیث‌بسندگی اخباریان و گرفتار آمدن آنها در ظاهر عبارات را عدم فهم مقاصد شارع می‌داند. امری که از نگاه وی حتّی به انکار قیاس منصوص العله و تنقیح مناط از سوی اخباریان انجامید در حالی که تعمیم حکمِ علّت، عرفاً قابل فهم و مقبول است.( الرسائل المتبادله بین الأخباریین و الأصولیین ، صص۴۶۸-۴۶۵) به هر حال آنچه از عبارات شیخ جعفر کبیر می‌توان فهمید، توجّه فقیهان، اصولیان و مجتهدان به مقاصد و همچنین اهداف نهفته در پسِ آیات و روایات، از رهگذر نگاه مجموعی و منظومه‌وار به آیات و احادیث و البته غفلت ورزیدن اخباریان از این نگاه و عاجز ماندن از درک درست متون است. شیخ جعفر کبیر همچنین در پاسخ مهمش به «امیر عبدالعزیز بن سعود» که با عنوان «منهج الرشاد لمن أراد السداد» منتشر شده این نگاه جزئی و قشری که به سلفی‌گری و وهابی‌گری انجامید را با شیوه‌ای دل‌نشین و منطقی به نقد گرفته‌است.(منهج الرشاد لمن أراد السداد، ص۲۷) حال پرسش این است که آیا افراط و غرق شدن در صناعت اصولی و به‌کارگیری قواعد علم اصول خود نمی‌تواند رهزن بوده و ما را از دست‌یابی به لبّ و مغز شریعت دور سازد؟! از دیگر نکات قابل توجّه این رساله‌ها، سبک و سیاق نگارش و همچنین استفاده از اشعار عربی و حتّی فارسی در انتقال مطلب، ذمّ طرف مقابل و کری‌خوانی است انصاری، محمدرضا، الرسائل المتبادله بین الأخباریین و الأصولیین، ۲۰۲۱م، مؤسسه عاشوراء للطباعه و النشر – کاشف الغطاء، جعفر بن خضر، منهج الرشاد لمن أراد السداد، ۱۴۲۰ق، مرکز الغدیر للدراسات الإسلامیه

این کانال مباحث متنوع در خصوص #مهدویت را در اختیار شما قرار می‌دهد.⬇️⬇️⬇️ ✅ #احادیث_مهدوی ✅ #اشعار_مهدوی ✅ #پاسخ_به_شبهات_مهدوی ✅ #مطالب_مهدوی ✅ #مقالات_مهدوی ✅ #معرفی_کتاب 👈با مدیریت و قلم زین العابدین گلایری بابلکناری 🍃🌸JOiN👇👇👇 •••❥ https://eitaa.com/joinchat/2749366608C36bfaea010 💟دوستان خود را دعوت کنید💟

#نامه_امام_حسین_به_مردم_کوفه_و_معرفی_مسلم_بن_عقیل حضرت پیش از خروج از مکه و فرستادن مسلم بن عقیل، نامه ای در پاسخ «مردم کوفه» به دست سعید و هانی فرستاد و مسلم به دنبال این نامه روانه کوفه شد. نامه به این شرح است: «بِسم اللّه ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ مِنْ حُسَیْنِ بنِ عَلَیٍّ، اِلی الْمَلَأِ مِنَ الْمُؤمِنینَ وَ الْمُسْلِمیْنَ، اَمّا بَعْدُ: فَاِنَّ هانِیاً وَ سَعیْداً قَدَما عَلَیَّ بِکُتُبِکُمْ وَ کانا آخِرَ مَنْ قَدِمَ عَلَیَّ مِنْ رُسُلِکُمْ وَ قَدْ فَهِمْتُ کُلَّ الَّذی اقْتَصَصتُمْ وَ ذَکَرْتُمْ وَ مَقالَةَ جُلِّکُمْ: اِنَّهُ لَیْسَ عَلَیْنا اِمامٌ فَاقْبِلْ، لَعَلَّ اللّه ُ اَنْ یَجْمَعَنا بِکَ عَلی الهُدی وَ الْحَقِّ؛ بنام خداوند بخشنده مهربان. از حسین بن علی به سوی گروهی از مؤمنان و مسلمانان، پس از ستایش خدا، همانا هانی و سعید نامه های شما را آوردند و این دو نفر، آخرین فرستاده های شما بودند. من آنچه را که نوشته بودید و حکایت کردید درک کردم و سخن همه شما این بود که: امام و رهبر نداریم؛ به سوی ما بشتاب، شاید خداوند به وسیله تو ما را به هدایت و حق رهنمون سازد». «وَ قَدْ بَعَثْتُ اِلَیْکُمْ اَخی وَ ابْنَ عَمّی وَ ثِقتی مِنْ اَهْلِ بَیتی مُسْلمَ بْنَ عَقیلٍ وَ اَمَرْتُهُ اَنْ یَکْتُبَ اِلیَّ بِحالِکُمْ وَاَمْرِکُمْ وَرأیِکُمْ؛ فَاِنْ کُتِبَ اِلَیَّ اَنَّهُ قَدْ اَجْمَعَ رَاْیُ مَلَئِکُمْ وَذَوی الفَضْلِ وَ الْحِجی مِنْکُمْ عَلی مِثْلِ ما قَدِمَتْ عَلَیَّ بِهِ رُسُلُکُمْ وَ قَرَأتُ فی کُتُبِکُمْ اَقْدِمُ عَلَیْکُمْ وَ شیکاً اِنْ شاءَ اللّه . فَلَعَمْری ما الْاِمامُ اِلّا العامِلُ بِالْکِتابِ وَ الْآخِذُ بِالْقِسْطِ، وَ الدّائِنُ بِالْحَقِّ وَ الْحابِسُ نَفْسَهُ عَلی ذاتِ اللّه ِ وَ السَّلام؛ پس من برادر و پسر عمویم و فرد مورد اطمینان خود، از اهل بیتم مسلم بن عقیل را به سوی شما می فرستم و به او دستور دادم که احوال و اوضاع و نظر شما را برایم گزارش کند؛ پس اگر به من نوشت که نظر جمعیت شما و شرافتمندان و خردمندان شما همانند گذشته است که فرستادگان شما گفتند و در نامه های شما خواندم، با سرعت اگر خدا بخواهد به سوی شما می آیم. به جانم سوگند! امام نمی تواند باشد مگر کسی که به کتاب [خدا، قرآن] عمل کند و طبق عدالت رفتار کند و متدین به دین حق باشد و نفسش را در محدوده [خواسته های] خدا حَبْس نماید [و تسلیم بی چون و چرای خداوند باشد] (#گلایری_بابلکناری) 🆔http://eitaa.com/joinchat/79364100Cd909dde3a7

#خیانت_خون_بار علت شناسی خیانت کوفیان در محرم ۶۱هجری #زین_العابدین_گلایری_بابلکناری

#وصیتنامه امام حسین برای #محمد حنفیّه امام علیه السلام در نامه ای به برادرش «محمد حنفیّه» ـ هنگامی که او را از رفتن به عراق منع کرد ـ سفارشات خود را گنجانیده و اهداف قیام عاشورا را بیان داشت تا دست تحریفگران به آن نرسد و آیندگان، راز قیام عاشورا را متوجه شوند: «بِسم اللّه الرحمن الرحیم، هذا ما اَوصی بِهِ الْحُسَیْن بن علی بن اَبی طالِبٍ اِلی اَخیهِ مُحَمَّدٍ الْمَعْرُوفِ بِاِبْنِ الحَنَفِیَّةِ اَنَّ الْحُسَیْنَ یَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الّا اللّه وَحْدَهُ لا شَریْکَ لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، جاءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ الْحَقِّ وَ اَنَّ الْجَنَّةَ وَ النّارَ حَقٌّ وَ اَنَّ السّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فیها، وَ اَنَّ اللّه یَبْعَثُ مَنْ فی الْقُبُورِ؛ بنام خداوند بخشنده و مهربان. این وصیّت حسین بن علی بن ابی طالب به برادرش محمد، معروف به ابن حنفیّه است. حسین گواهی می دهد که معبودی جز خدای یگانه نیست و شریک ندارد و اینکه محمد صلی الله علیه و آله بنده و رسول خدا است و آیین حق را از سوی حق آورده است و اینکه بهشت و جهنّم حق است و قیامت بدون شک به وقوع خواهد پیوست و خداوند، همه کسانی را که در قبرها هستند زنده می کند.» «وَ اِنّی لَمْ اَخْرُجْ اَشِراً وَ لا بَطِراً وَ لا مُفْسِداً وَ لا ظالِماً وَ اِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْاِصْلاحِ فِی اُمَّةِ جَدّی صلی الله علیه و آله اُریْدُ اَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اَسیْرُ بِسیرَةِ جَدّی وَ اَبی علی بن ابی طالِبٍ علیه السلام ؛ [بدانید[ من برای سرکشی و خوشگذرانی و فساد و ستم [از مدینه به سوی کربلا[ خارج نشدم؛ بلکه فقط برای دنبال کردن اصلاح امّت جدّم [قیام کردم و[ خارج شدم و تصمیم گرفته ام که امر به معروف و نهی از منکر نمایم و سیره جدّم [رسولخدا صلی الله علیه و آله ] و پدرم علی بن ابی طالب علیه السلام را دنبال نمایم.» «فَمَنْ قَبِلَنی بِقَبُولِ الْحَقِّ فَاللّه ُ اَوْلی بِالْحَقِّ وَ مَنْ رَدَّ عَلَیَّ هذا اَصْبِرُ حَتّی یَقْضِیَ اللّه ُ بَیْنی وَ بَیْنَ الْقَوْمِ بِالْحَقِّ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ، وَ هذِهِ وَصِیَّتی یا اَخی اِلَیْکَ وَ ما تَوفیقی اِلّا بِاللّه ِ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ اِلَیْهِ اُنیبُ؛ پس هر کس این حقیقت را از من بپذیرد [و از من پیروی کند]، پس خدا اولای به حق است [و از خدا پیروی کرده] و هر کس حق را بر من رد کند [و تخلّف نماید]، صبر می کنم تا خداوند بین من و این قوم حکم کند که او بهترین حاکمان است. و این وصیت من است به تو ای برادر. و توفیق من جز به خدا نیست، بر او توکل می کنم و به سوی او می روم. خلاصه وصیّت نامه 1. شهادت به توحید، رسالت و قیامت، تا فردا امام حسین علیه السلام را به عنوان خارجی و غیر مسلمان معرفی نکنند. 2. بیان اهداف قیام، که عبارت است از: اصلاح امّت، امر به معروف و نهی از منکر، و دنبال کردن سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام . 3. دعوت مردم به این قیام و اتمام حجّت به آنهایی که دعوت او را لبیک نگویند. 🆔https://eitaa.com/gelayeri_babolkenari

#مهدویت_و_امام_حسین_علیه_السلام 🔶من ولدی سنة من یوسف و سنة من موسی بن عمران(ع) و هو قائمنا أهل البیت یصلح الله أمره فی لیلة واحدة. و عن الحسین(ع) قال فی القائم منا سنن من الأنبیاء سنة من نوح و سنة من إبراهیم و‌ سنة من موسی و سنة من عیسی و سنة من أیوب و سنة من محمد (ص) فأما من نوح فطول العمر و أما من إبراهیم فخفاء الولادة و اعتزال الناس و أما من موسی فالخوف و الغیبة و أما من عیسی فاختلاف الناس فیه و أما من أیوب فالفرج بعد البلوی و أما من محمد(ص) فالخروج بالسیف؛ 📚(اربلی، 1381: 2/ 522) ❇️در قائم ما سنت هایی از از انبیا باشد؛ سنتی از نوح، و سنتی از ابراهیم، و سنتی از موسی، و سنتی از عیسی، و سنتی از ایوب، و سنتی از محمد(ص). و اما از نوح پس آن درازی عمر است. و اما از ابراهیم پس خفای ولادت و اعتزال از مردم. و اما از موسی، خوف و غیبت. و اما از عیسی اختلاف مردم در او. و اما از ایوب پس فرج بعد از محنت و شدت. و اما از محمد(ص) خروج با شمشیر. ✅صفات یادشده، معانی مشخصی دارند، به جز صفت خوف که طبق روایت ایشان از حضرت موسی(ع) به ارث برده اند. برای روشن شدن معنای این صفت در مهدی(عج) باید به بیان آن در حضرت موسی (ع) پرداخت. در این باره سخن مولای متقیان علی(ع) راه گشا خواهد بود؛ ایشان می فرماید: 🔶لم یوجس موسی(ع) خیفة علی نفسه بل اشفق من غلبة الجهال و دول الضلال؛ 📚(دشتی، 1379: خطبه6) ❇️موسی(ع) هرگز به خاطر خودش در درون دل احساس ترس نکرد، بلکه از آن ترسید که جاهلان غلبه کنند و دولت های ضلال، پیروز شوند. 🔶ایشان محبوبیت و اهمیت وجود مقدس امام زمان(عج) را به گونه ای برای شیعیان ترسیم می کردند که همگان مشتاق دیدار وخدمت گزاری او می گردیدند. 🆔https://eitaa.com/mahdilomam

#نامه_ی_امام_حسین_به عبدالله_بن_جعفر ❇️یکی از کسانی که به امام حسین علیه السلام سفارش کرد که به سمت کربلا و کوفه نرود، عبد اللّه بن جعفر، شوهر زینب علیهاالسلام بود. به حضرت نوشت: «تو را به خدا سوگند می دهم که به سوی کربلا و کوفه حرکت نکنی؛ زیرا اگر تو را بکشند نور خدا را در زمین خاموش کرده اند، مهلت بدهید و من تلاش می کنم تا از یزید برای شما و خانواده تان امان بگیرم.» 🔽حضرت در جواب نوشت: «امّا بَعْدُ! فَاِنَّ کِتابَکَ وَرَدَ عَلِیَّ فَقَرَأْتُهُ وَ فَهِمْتُ ما ذَکَرْتَ وَ اُعْلِمُکَ اَنّی رَأَیْتُ جَدّی رَسُولَ اللّه صلی الله علیه و آله فی مَنامی فَخَبَّرَنی بِاَمْرٍ وَ اَنَا ماضٍ لَهُ، لی کانَ اَوْ عَلَیَّ، وَ اللّه ِ یَابْنَ عَمّی لَوْ کُنْتُ فی حُجْرِ هامَّةٍ مِنْ هَوامِّ الْاَرْضِ لَاِسْتَخْرَجُونی وَ یَقْتُلُونی ؛ وَ اللّه ِ یَا ابْنَ عَمّی لَیَعْتَدَنَّ عَلَیَّ کما اِعْتَدَتِ الیَهُودُ عَلَی السَّبْتِ وَالسَّلامِ؛🔶 امّا بعد [از ستایش خداوند[ نامه تو به من رسید و آن را خواندم و آنچه را یادآور شده بودی متوجه شدم و به تو اعلام می کنم که من جدّم رسول خدا صلی الله علیه و آله را در خواب دیده ام که به امری مرا خبر داد (یعنی شهادتم) که به سوی آن رهسپارم، [خواه] به نفع من باشد و یا به ضررم. به خدا سوگند پسر عمو! اگر من در لانه جنبنده ای از جنبندگان زمین آشیانه کنم، آنها مرا بیرون می آورند و می کشند. ای پسر عمو! به خدا قسم! بر من ظلم و تعدّی می کنند چنان که یهود تعدّی کردند بر [صید ماهی در روز] شنبه، والسلام». 🔶در این نامه حضرت، خبر شهادت قطعی خویش را داد و به جعفر فهماند که امان نامه گرفتن، ثَمَری ندارد و در هر جا باشد دشمنان او را به شهادت می رسانند و حرمت او را مراعات نمی کنند. 🆔https://eitaa.com/gelayeri_babolkenari

#امام_حسین_علیه_السلام_و_غیبت_ولیّ_ عصر(عج) ❇️از زمان امام حسین(ع) تا دوران غیبت کبرا و ظهور، زمان زیادی است؛ ولی از بیانات ایشان مشخص می شود که از همان ابتدا با توجه به این هدف و چشم اندازی که برای آینده بشریت در نظر داشت، گام برداشت و تمامی اقدامات خود را با این رسالت عظیم هماهنگ می فرمود. 🔶امام حسین(ع) در بیانات خود، اذهان جامعه را برای طولانی شدن غیبت امام مهدی(عج) آماده کرده و از آزمایش خطیر الهی در این دوران سخن می گوید: ✅لصاحب هذا الامر - یعنی المهدی(عج) - غیبتان؛ احداهما تطول حتی یقول بعضهم: مات و بعضهم: قتل و بعضهم: ذهب، و لا یطلع علی موضعه احد من ولی و لا غیره، الا المولی الذی امره؛ 📚(صدوق، بی تا: 1/317 ) 🔶برای صاحب امر، دو غیبت است؛ یکی از آن دو چنان طولانی شود که گروهی از آنان بگویند: مرده است. و جمعی بگویند: کشته شده است. و جمعی بگویند: او رفته است. و هیچ کس از جایگاه او اطلاعی نخواهد داشت، جز رهبری که به او امر کرده است. 🆔https://eitaa.com/mahdilomam

🔶نامه به بزرگان بصره ❇️برای توسعه انقلاب و ابلاغ پیام قیام، حضرت نامه ای به «بزرگان بصره» مانند: مالک بن مسمع بکری، احنف بن قیس، منذر بن جارود عبدی، مسعود بن عمرو، قیس بن هیثم، عمروبن عبیداللّه بن معمّر، نوشت و بوسیله «سلیمان بن زرین» ارسال نمود: ❇️«امّا بَعْدُ فَاِنّ اللّه اصطفی مُحَمَّداً صلی الله علیه و آله عَلی خَلْقِهِ وَ اکْرَمَهُ بِنُبُوَّتِهِ، وَ اخْتارَهُ لِرِسالَتِهِ ثُمَّ قَبَضَهُ اللّه اِلَیْهِ وَ قَدْ نَصَحَ لِعِبادِهِ وَ بَلَّغَ ما اُرْسِلَ بِهِ صلی الله علیه و آله وَ کُنّا اَهْلَهُ وَ اَوْلِیائَهُ وَ اَوْصِیائَهُ وَ وَرَثَتَهُ وَ اَحَقَّ النّاسِ بِمَقامِهِ فِی النّاسِ، فاسْتَأْثَرَ عَلَیْنا قَومُنا بِذلکَ فَرَضینا وَ کَرِهْنا الْفُرقَةَ وَ اَحْبَبْنا لَکُمُ الْعافِیَةَ وَ نَحْنُ نَعْلَمُ اِنّا اَحَقُّ بِذلِکَ الْحَقِّ المُسْتَحَقِّ عَلَیْنا مِمَّنْ تَوَلّاهُ؛ 🔶پس از ستایش پروردگار، همانا خداوند محمد صلی الله علیه و آله را برای [هدایت] مردم برگزید و با نبوّتش او را گرامی داشت و برای رسالتش او را انتخاب کرد، سپس او را به سوی خود برد، در حالی که بندگان خدا را نصیحت کرد و آنچه بر او ارسال شده بود [به مردم] رساند، و ما از خانواده و دوستان او و جانشینان او و وارثان او وسزاوارترین مردم به جانشینی او در [بین] مردم بودیم. پس قوم ما در خلافت بر ما پیشی گرفتند [و آن را غصب نمودند] پس راضی شدیم و تفرقه را خوش نداشتیم و برای شما سلامت را دوست داشتیم. در حالی که می دانیم ما [اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله ] از دیگران که متولی شدند، به این حق (خلافت) سزاوارتریم». ❇️«وَ قَدْ بَعَثْتُ اِلَیْکُمْ رَسُولی بِهذَا الْکِتابِ، وَ اَنَا اَدْعُوْکُمْ اِلی کِتاب اللّه ِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ صلی الله علیه و آله ، فَاِنَّ السُّنَّةَ قَدْ اُمیْتَتْ وَ اِنَّ البِدْعَةَ قَدْ اُحْیِیَتْ وَ اِنْ تَسْمَعُوا قَوْلی وَ تُطیعُوا اَمْری اَهْدِکُمْ سَبیلَ الرَّشادِ وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللّه ؛ 🔶اکنون قاصدم را با این نامه به سوی شما فرستادم و من شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله می خوانم. پس به راستی سنّت [پیامبر] مرده و بدعتها زنده شده است. پس اگر سخنان مرا بپذیرید واز امرم اطاعت کنید، شما را به راهی که رشد [و اصلاح شما در آن[ است هدایت می کنم. سلام و رحمت خدا بر شما باد». ⏺⏺نکات مهمّ نامه 1. پیامبر، رسالت خویش را به خوبی و کامل انجام داد. 2. وارثان اصلی خلافت رسول خدا صلی الله علیه و آله ما اهل بیت هستیم، ولی عدّه ای این خلافت را غصب کردند. 3. اثر غصب خلافت، از بین رفتن سنّت و زنده شدن بدعتها بود. 4. دعوت از مردم بصره، برای همراهی حضرت در قیامی است که در پیش دارد 🆔https://eitaa.com/gelayeri_babolkenari

شخصیت شناسی رقیه بنت الحسین زین العابدین گلایری بابلکناری 🆔https://eitaa.com/gelayeri_babolkenari

#مهدویت_و_امام_حسین 🔶امام حسین علیه السلام در بیانی دیگر به صبر در زمان غیبت سفارش می کند و آن را امری لازم و ضروری برای مردم آن دوران به شمار می آورد: ❇️له غیبة یرتد فیها اقوام و یثبت علی الدین فیها آخرون، فیؤذون و یقال لهم: متی هذا الوعدان کنتم صادقین. اما ان الصابر فی غیبته علی الاذی و التکذیب بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدی رسول الله(ص)؛ 📚(مجلسی، بی تا: 3/385) 🔶برای او غیبتی است که گروه هایی در آن از دین برمی گردند و گروه هایی دیگر بر آیین خود استوار می مانند و در این راه آزارها می بینند. به آنان گفته می شود: این وعده کی واقع خواهد شد اگر راستگو هستید؟ آنان که بر این آزارها و تکذیب ها صبر کنند، همانند کسی هستند که شمشیر به دست گرفته و در پیشاپیش رسول اکرم(ص) جهاد می کند. 🔶امام حسین(ع) ، وضعیت جامعه و روابط بین مسلمانان را در زمان غیبت کبرا چنین ترسیم می فرماید: ❇️لا یکون الامر الذی تنتظرو نه حتی یبرا بعضکم من بعض، و یتفل بعضکم فی وجوه بعض، و یشهد بعضکم علی بعض بالکفر، و یلعن بعضکم بعضا؛ 📚(شریفی، بی تا: 76) 🔶آن چه انتظارش را دارید تحقق نمی یابد، جز زمانی که انزجار و نفرت از یکدیگر بین شما رواج یابد، گروهی بر ضد گروه دیگر به کفر شهادت دهند و همدیگر را لعن و نفرین کنند 🆔https://eitaa.com/mahdilomam

#سوال آیا خواندن زیارت عاشورا بدون صد لعن و صد سلام ارزش و فایده ای هم دارد باتوجه به اینکه اصل زیارت با صد لعن و صد سلام وارد شده است؟ #پاسخ 🔶ثواب كامل و فضيلت تامّه زيارت عاشورا  كه برابر است با ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار بار جهاد در راه خدا، از آن كسي است كه زيارت را آن گونه كه مأثور و دستور است، بخواند. به آن چه مي‏خواند، ملتزم باشد. كساني كه اين زيارت را به طور مختصر مي خوانند و لعن ها را فقط يك بار مي گويند، گر چه ثواب عظيم مي برند (ان شاء الله) ولي ثوابي كه وعده داده شده، به تمام و كمال براي كساني است كه تكرار را رعايت كنند. 🔶البته اگر كسي وقت نداشته باشد و هر يك از اين دو قسمت را با نيت صد مرتبه بخواند و بعد از خواندن هر يك از آن دو قسمت بگويد: "مأة مرّة" يعني (100 بار) يا يك مرتبه كه خواند بگويد "و تسعاً و تسعين مرّة" يعني (به اضافه 99 بار ديگر)، اميد آن است كه خداوند ثواب كامل را به او عنايت نمايد. 🔶صاحب "قرّة المهج" مي‏نويسد: در پاورقي كتاب "شفاء الصدور" ج 1، ص 110 از كتاب "مشحون" به سندش از اميرالمؤمنين (ع) نقل مي‏كند كه حضرت فرمود: "كسي كه زيارت عاشورا (مشهوره) را بخواند، سپس يك دفعه بگويد: "اللهم العنهم جميعا تسعا و تسعين مرّة" مانند كسي است كه صد مرتبه گفته  و اين براي كساني كه وقت ندارند، فوزي است عظيم. 📚جواد بن عباس كربلائي، قرة المهج، ص 127. 🔶مولي شريف شيرواني از امام هادي نقل مي كند كه لعن را يك بار كامل بگويد: آن گاه 99بار بگويد: اللهم العنهم جميعا. در سلام هم يك بار آن را به طور كامل بگويد و بعد 99بار بگويد: « االسلام علي الحسين و علي علي بن الحسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين »مثل اين است كه تمام صد لعن و صد سلام را گفته باشد. 📚سيد علي موحد اصفهاني، زيارت عاشورا و آثار شگفت آن، ص 121. 🆔https://eitaa.com/gelayeri_babolkenari