💢 چه کسی باورش می‌شد؟ ▫️در این کلیپ تصویری، حسین پاک به روایت وقایعی از محور مقاومت می‌پردازند که تا چند ماه گذشته، هیچ‌کس انتظار تحقق‌شان را نداشت! 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

🔹 قاضی مقیسه و رازینی چه پرونده‌های مهمی را قضاوت کردند؟ 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

💢 برآشفتگی پادوهای غرب از توافق ضد تحریمی تهران- مسکو 🔹 امضای توافق جامع میان ایران و روسیه، با عصبانیت رسانه‌های فارسی زبان بیگانه مواجه شد. همچنین، در حالی که برخی نشریات مدعی حمایت از دولت، خبر امضای قرارداد را به طور کامل سانسور کرده بودند، برخی دیگر مذاکره با آمریکا را برجسته کردند. 🔸 روزنامه زنجیره‌ای هم میهن (وابسته به کرباسچی) هیچ تیتری درباره این توافق مهم ضد تحریمی منتشر نکرد و در عوض، خودکشی طنزنویس آمریکا نشین را عکس اول کرد تا میزان سرخوردگی خود را هم به نمایش گذاشته باشد. روزنامه سازندگی هم از قول حسین مرعشی نوشت که قرارداد با روسیه نباید مانع گفت‌و‌گوی راهبردی با غرب برای رفع تحریم‌ها شود. او البته ترجیح داد مانند افراد فراموشکار، هیچ اشاره‌ای به سرنوشت رقت‌بار توافق برجام نکند! رویکرد سرد و بعضاً توام با سانسور رسانه‌های زنجیره‌ای از آن جهت قابل تأمل است که اولاً سخنگوی دولت اعلام کرده «موضوع توافق‌نامه ایران و روسیه از دولت اصلاحات آغاز، و اکنون به‌روز‌رسانی شده است». ثانیاً این قرارداد، ضد تحریمی است و می‌تواند فشارهای تحریمی را کم اثر کند. 🔹 همزمان، وبسایت صدای آمریکا ضمن شبهه‌افکنی نوشت: آیا با امضای توافق جامع تهران و مسکو ایران مستعمره روسیه می‌شود؟ این توافق به گفته برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی چیزی شبیه به مستعمره شدن رسمی است. صدای آمریکا به این واقعیت اشاره نکرده که بسیاری از کشورهای غربی پیش از جنگ اوکراین شراکت گسترده‌ای با روسیه داشته و همین حالا هم برخی از آنها مراودات خود از جمله خرید گاز را حفظ کرده‌اند، اما هیچ کس ادعا نمی‌کند که مستعمره شده‌اند. 🔸 وبسایت رادیو فردا اما در گزارشی خاطرنشان کرد: دشمن مشترکی به نام آمریکا، ایران و روسیه را با وجود تاریخ بی‌اعتمادی میان آن‌ها به یکدیگر نزدیک کرده است. اکنون، دو کشور یک پیمان استراتژیک‌ امضا کرده‌اند این توافقنامه، روابط میان تهران و مسکو را که در سال‌های اخیر گسترش یافته بود، عمیق‌تر می‌کند. ارگان رسمی سازمان سیا سپس خط رسانه‌ای را به محافل همسو داده و نوشت: این توافقنامه که در دیدار مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران و ولادیمیر پوتین، همتای روس امضا شد، احتمالاً با بی‌اعتمادی مردم ایران مواجه خواهد شد و حتی با تردید برخی سیاستمداران در داخل رو‌به‌رو خواهد شد. رادیو فردا در عین حال از اظهارات آقای پزشکیان ابراز ناخرسندی کرد که در نشست هم‌اندیشی با فعالان اقتصادی روسیه گفت: ایران به همراه روسیه و چین می‌توانند آمریکا را تحریم کنند. 🔹 اما دویچه وله درباره سفر آقای پزشکیان و امضای سند جامع همکاری نوشت: "در پی تشدید تحریم‌ها و تقابل ایران با غرب، روابط تهران با مسکو به یکی از ارکان اصلی سیاست خارجی تهران تبدیل شده است. توافق‌نامه‌ استراتژیک ۴۷ ماده‌ای به‌منظور تقویت همکاری‌ها در زمینه‌های مختلف از جمله نظامی، انرژی هسته‌ای، فناوری پیشرفته و همکاری مالی برای مقابله با تحریم‌ها تنظیم شده است. این توافق، مشابه با روند توافقات ایران با چین است. 🔸 سفر پزشکیان، ادامه‌دهنده توافق استراتژیکی است که در سال ۲۰۰۱ و در دوران ریاست‌جمهوری خاتمی به امضاء رسید و پایه‌گذار همکاری‌ها در زمینه‌های انرژی، دفاع و نظامی بود. اگرچه جزئیات این توافق جدید هنوز نامشخص است، مقامات ایرانی تأکید دارند که این توافق چارچوب این شراکت تاریخی را تقویت خواهد کرد. مبادلات تجاری دو کشور در ۱۰ ماه نخست سال ۲۰۲۴ میلادی بیش از ۱۵ درصد رشد داشته است". 🔹 یادآور می‌شود روزنامه نیویورک تایمز در همین زمینه گزارش داد: ایران و روسیه تحت تحریم‌های غرب قرار گرفته‌اند و تجارت و امور مالی در خط مقدم توافق‌نامه همکاری راهبردی قرار دارد که دو رئیس‌جمهور آن را امضا می‌کنند. 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

💢 خیلی با کلمه "شکست اسراییل" موافق نیستم. 👤 حجت‌الاسلام علی مهدیان 🔺اسراییل همان هفت اکتبر مرد، جسد بی‌جانش را آمریکا بلند کرد، بایدن فرتوت هنوز ده دوازده روز از جنگ نگذشته بود که خود را به اسراییل رساند. فرمانده ها، نیروی نظامی، ناو و تجهیزات نظامی فرستاد. جنگ غزه با اسراییل نبود با تمام هیکل تمام قد غرب بود. حماس را نمیگویم، حماس که مثل کوه مقتدر است. غزه را میگویم. غزه یعنی زن و بچه ها، غزه یعنی زندگی معصومانه ولی پر از غیرت، پر از استقامت، پر از ایمان. 🔺این پیروزی یک اتفاق منطقه ای نیست، بلکه یک رویداد بزرگ جهانی است. بایدن و ترامپ هر دو بر اسراییل فشار آوردند تا زیر بار خواسته غزه برود. چرا؟ چون زور آمریکا به غزه نرسید. و این یعنی چه؟ یعنی دو اتفاق جهانی بزرگ؛ اولا نظام قدرت در دنیا تغییر کرد، آمریکا و اروپا حریف یک گروه کوچک نشد، معنای شکست چیست اگر این نیست؟ جغرافیای سیاسی دنیا بر محور ایمان در حال تنظیم است. ثانیا اینکه منطق مقاومت به دنیا حالی شد. معلوم شد قدرت دیگری وجود دارد به نام قدرت ایمان، قدرت خدا. باورش کنید. 🔺خوب البته این پیروزی را باید تبریک گفت. به همه کسانی که درد غزه به جانشان شرر میزد و دوست داشتند از عمق جانشان که کاری کنند. و تبریک باید گفت حتی به کسانی که خودخواهانه و سنگدلانه میگفتند خودمان مهمیم نه غزه مظلوم. پیروزی غزه به نفع آنها هم شده، حتی اگر نفهمند. شکست استکبار راه نفس برای همه باز میکند حتی جاهلان و بددلان. 🔺این پیروزی را باید تبریک گفت به برخی مسوولین و برخی مشاورین که نسخه ذلت و حقارت میپیچند و هنوز قوت ایمان و عزت و هویت مردمشان را باور نکرده اند. البته این پیروزی را باید تبریک گفت به ترسوها به مرجفون. شاید کمی مقابل این غول هفت سر استکبار شجاعت پیدا کنند و به قدرت بینهایت الهی امیدوار شوند. 🔺این پیروزی را باید تبریک گفت به متدینین و انقلابیون و آخوندهایی که ترویج بی اعتمادی به فرماندهان میکردند، با زبانی دینی متاسفانه ترویج اختلاف و دو قطبی و بی صبری و خودتحقیری میکردند. امیدواریم به فهم و بینش رهبر حکیمشان حقیقتا مومن شوند و یاد بگیرند انقلابیگری بدون نظام، بدون عقلانیت بدون اخلاق، چیزی نیست جز خسران. 🔺این پیروزی را باید تبریک گفت به رییسی عزیز، به امیرعبداللهیان شهید، به سیدحسن نصرالله اسطوره، به اسماعیل هنیه مومن، به یحیی سنوار قهرمان به حاج قاسم مان حتی به عماد مغنیه و خلاصه به رهبر حکیم و مظلوم و مقتدر ایران سیدعلی عزیز. امیدواریم محو اسراییل را زودتر از آنچه فکرش را میکنیم ببینیم. 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

💢 جنگی متوقف شد و جنگی دیگر آغاز خواهد شد 🔹 آتش بس و سناریوهای احتمالی نتانیاهو و اسرائیل علیه جبهه مقاومت و ایران 👤 علی عبدی 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

💢 تغییر آرایش انجمن حجتیه 👤 سید علی موسوی 🔸 حرف و حدیث در مورد انجمن حجتیه در کلیشه‌های دهه 60 باقی مانده است. همانطور که تلقی‌ها در مورد بیوت مرجعیت همین طور. جریان خط امامی در دهه 60 خط اول انتقاد به این دو جریان بودند. نماد بارز آن کتاب حزب قائدین زمان عمادالدین باقی است که با یک تیر هر دو نشان یعنی انجمن حجتیه و آیت الله خویی را نشانه می‌گیرد؛ اما از ابتدای دهه 80 تغییرات قابل توجهی در دو طرف این طیف اتفاق افتاد. 🔹 در گذشته قالب عمومی ارتباط انجمن حجتیه همان جلسات مذهبی سنتی بود. به دلیل تمرکز بدنه انقلابی در فعالیت‌های سیاسی یا فعالیت‌های فرهنگی دارای بروز سیاسی، فضای ارتباط با بدنه متأثر از فضاهای اخلاقی و فرهنگی غرب تقریبا خالی شده بود. از سویی میل معنوی طیف گسترده‌ای از جوانان و نوجوانان دارای گرایش فرهنگی به ولنگاری غربی در کنار زاویه دید منفی نسبی این طیف به حاکمیت سیاسی ایران، فرصت خوبی برای یارگیری انجمن فراهم آورد. حاکمیت نیز فضایی را برای این جریان در این زمینه باز کرد. این جریان توانست در فضای معنوی و جلسات عمومی با استفاده از جذابیت‌های متعددی، از میان این طیف از جوانان یارگیری کند. 🔸 توسعه قدرت انجمن در انتهای دهه 80 باعث ایجاد محدودیت در این جنس فعالیت های این جماعت و از این رو انجمن به همان قالب سنتی ارتباط خود بازگشت اما یک تغییر اساسی در آن پدید آمده بود و آن شکل گرفتن نوعی رواداری در مقابل فضای مدرن فرهنگی. همان که امروزه به عنوان اسلام صورتی می شناسیم اما به شکلی کاملا ملایم. دیگر انتقاد انجمن حجتیه از نظام اسلامی این نبود که چرا وضع حجاب و ولنگاری جوانان این طور است . این بحث از نقطه حساسیت انجمن حذف شده و تنها بعد «ولایتی» آن باقی ماند 🔹 از سوی دیگر اتصال کم رمق اصلاح طلبان با کارگزاران محافظه کار دولت هاشمی در این دهه تبدیل به یک بافت همگن شد و از سوی دیگر نوعی جدید از ایدئولوژی محافظه کار در مقابل انقلابی گری در این جریان شکل گرفت. طبعا این جریان سابقا خط امامی، روحانیت انقلابی را آلترناتیو خود می دید. از این رو به سمت ساخت زمینه ارتباطی با همان طیفی رفت که قبلا خود پرچم دشمنی با آنان را بلند کرده بود. نوع مناسبات اصلاح طلبان با انجمن حجتیه و بیوت مراجعی همچون آقای سیستانی و شبیری و ... حکایت از تغییر عمیقی در آرایش صحنه است 🔸 با این همه قدرت مذهبی جریان اصلاح طلب و خط امامی، بر روی ظرفیت معنوی جوانان و نوجوانان دارای گرایش فرهنگی به ولنگاری غربی استوار است. تا وقتی بدنه مومن به نظام اسلامی، پروژه ارتباط خود با این بدنه را در قالب اسلام صورتی دنبال می کند، تنها در حال دادن پاس گل به رقبای خود است. خلأ واقعی معنوی، نیاز به جدی گرفتن «عرفان» در فعالیت فرهنگی جمهوری اسلامی دارد. عرفانی که همچنان متاع «ممنوعه» است. هرچند امام خمینی ره در سال 58 نتوانست تفسیر و محفل عمومی عرفانی اش را ادامه دهد، اما بحران معنوی اجتماعی، مطالبه تغییر مناسبت ما با این پدیده را می کند. پدیده ای که اگر «متاع حقیقی» در آن ارائه نشود، «متاع کاذب» بازار قاچاقش را پر خواهد کرد. ترس از بازار قاچاق نباید باعث بستن بازار حقیقی شود 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

💢 هدیۀ روسی‌ایرانی به مراسم تحلیف ترامپ 🔍 توافقنامه مشارکت جامع ایران و روسیه که بنیان آن از مارس 2001 گذاشته شد، چارچوبی گسترده است که هدف آن، تعمیق روابط اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگیِ بین دو کشور است. این توافق، با توجه به پس‌زمینه تشدید تنش‌ها با غرب، به‌ویژه با آمریکا، به‌علت برنامه هسته‌ای، فعالیت‌های نظامی و نفوذ منطقه‌ای ایران، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. 📰 در همین راستا، «فردریک کِمپه»، رئیس و مدیرعامل اندیشکده آمریکاییِ «شورای آتلانتیک» دست به قلم شده و پیامدهای توافق ایران و روسیه را برای سیاست جهانیِ آمریکا برشمرده است. 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

💢 سه شرط نتانیاهو برای پایان جنگ غزه چه بود؟ 🔹 ۱۱۰ روز پیش نتانیاهو سه شرط تسلیم حماس، خلع سلاح این گروه و آزادی همه گروگان‌ها را شرط اتمام جنگ غزه دانست. جنگ غزه حالا در حالی تمام شده است که نتانیاهو به هیچ کدام از این اهداف و شرط دست پیدا نکرد. 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

🔺غزه و اسرائیل و دو تصویر متفاوت! 👤 صابر گل عنبری صبح امروز آتش‌بس در باریکه غزه رسما آغاز شد و جنگ ویرانگر 15 ماهه در این منطقه متوقف شد. لحظه توقف این جنگ نه فقط برای مردم غزه بلکه برای منطقه و جهان نیز مسرت‌بخش است و دستکم برای مدتی و لو چند ماه یا چند سال صحنه‌های نسل‌کشی و قتل عام آنلاین کودکان و زنان از صفحات شبکه‌های تلویزیونی کنار می‌رود. بازگشت آرامش به غزه کلید بازگشت آرامش به منطقه است و متعاقب آن هم حملات حوثی‌های یمن به اسرائیل نیز متوقف می‌شود و آب‌های دریای سرخ و باب المندب هم «فعلا» آرام می‌گیرند. به طور حتم مواردی از نقض آتش‌بس در سطحی محدود رخ می‌دهد و به احتمال زیاد هم بعد از مرحله نخست آن مرحله دوم شروع خواهد شد؛ هر چند ممکن است که مذاکرات آتی ظرف دو هفته آینده درباره این مرحله با دشواری‌ها و مشکلاتی و حتی تا سر حد انفجار مواجه شود. در کل چنان که قبلا هم در یادداشتی گفته شد، جنگ بعد از سه مرحله آتش‌بس به دو دلیل بعید است از سرگرفته شود؛ نخست مخالفت دونالد ترامپ و دیگری این که بازگشت اسرائیل به جنگ در واقع به معنای افتادن دوباره در «چرخه فرسایشی» و «بن‌بستی راهبردی» است. پیام دیشب دونالد ترامپ در تایید مدعای پیشگفته روشن بود. وی به شبکه «ان بی سی» گفت که «معنای احترام به ما پایداری آتش‌بس است و عکس آن یعنی جهنمی که برپا خواهد شد.» این سخنان او در حالی است که برخی منابع اسرائیلی از وعده نتانیاهو به شرکای اولتراراست خود مبنی بر بازگشت به جنگ در آینده خبر داده بودند. قبل از توافق آتش‌بس نیز دو بار ترامپ این «تهدید جهنمی» خود را تکرار کرد و همان زمان هم بیان شد که مقصود او نتانیاهو است؛ به این علت که ترامپ این آتش‌بس را برای آغاز سیاست خاورمیانه‌ای خود ضروری می‌داند، اما ابزار فشاری بر حماس برای به تسلیم واداشتن آن نداشت؛ ولی در مقابل بر نتانیاهو فشار آورد و احیانا جنبه رسانه‌ای هم به آن داد‌. این مواجهه واقع‌بینانه ترامپ با جنگ غزه مولود این باور بود که اهداف جنگ پس از 15 ماه دیگر قابل تحقق نیست. حالا هم تهدید جهنمی جدید ترامپ بعد از توافق می‌تواند ضامن عدم از سرگیری جنگ شود. ناگفته هم نماند که اقتضای شخصیت خودشیفته ترامپ کار با رهبران «قوی و مقتدر» است؛ اما به نظر می‌رسد که بی‌بی از نظر او دیگر چنین خصوصیتی ندارد و دستکم این که آینده‌‎ای سیاسی برای او در اسرائیل نمی‌بیند که خود را در گیر و دار کار با او ببیند. از این منظر می‌توان گفت که همین رویکرد ترامپ در صورت استمرار بعید نیست که پایان عمر سیاسی نتانیاهو و دولت راستگرایان تندرو را نزدیک‌تر کند. این که ترامپ «بهترین» رئیس جمهور آمریکا برای اسرائیل باشد، لزوما به این معنا نیست که برای نتانیاهو نیز چنین باشد. این موضوع را در آینده بیشتر می‌توان شکافت. در این میان، دیروز نتانیاهو پس از چند روز از اعلان توافق آتش‌بس، سکوت خود را شكست و سخنرانی کرد که«ضعیف‌‌ترین» سخنرانی او از آغاز جنگ غزه تاکنون بود و برونداد بدترین روزهای بی‌بی است که با پذیرش توافق آتش‌بس شروع شده است. اجماع اسرائیلی مبنی بر شکست جنگ غزه در تحقق اهدافش روزهای پرفشار و پردردسری برای او رقم خواهد زد. چه بسا گریه دیروز برخی وزرای اسرائیلی پس از تصویب توافق آتش‌بس تصویری سوررئال در اسرائیل درباره پایان جنگی است که غزه را با خاک یکسان کرد؛ با این حال طرف قوی معادله احساس شکست می‌کند و طرف مقابل با وجود این حجم تاریخی ویرانی احساس پیروزی می‌کند. در این باره هم آنچه فشار روانی توافق را بر نتانیاهو مضاعف کرده است این که اسرائیل هنوز نمی‌داند که چه تعداد از 33 گروگانی که قرار است در مرحله اول آزاد شوند، زنده و چه تعدادی مرده هستند. به احتمال زیاد از امروز هم فشار افکار عمومی، مخالفان و شرکای او با انتشار تصاویر جشن ساکنان نوار غزه و بازگشت نیروهای پلیس حماس به خیابان‌های غزه مضاعف شود. تحلیلگران اسرائیلی از جمله امیحای استاین این بازگشت را به معنای تداوم حکمرانی حماس و شکست ایجاد جایگزینی برای آن دانسته و نوعم امیر تحلیل‌گر اسرائیلی هم این پرسش را مطرح کرد که پس از 15 ماه جنگ چرا باید جیپ‌های نظامی حماس همچنان در خیابان‌های غزه بچرخند؟ البته این حکمرانی هم در سایه پیامدهای انسانی و اقتصادی سنگین جنگ از جمله ویرانی بی‌سابقه باریکه غزه و مانع‌تراشی‌ها برای بازسازی آن با چالش‌های بزرگی مواجه خواهد بود. گفته می‌شود که قطر و کشورهای دیگری برای بازسازی غزه وعده داده‌اند، اما در سایه تداوم حکمرانی حماس در این منطقه احتمالا، اسرائیل در آینده به اهرم‌های فشار دیگری به ویژه تشدید محاصره اقتصادی برای جلوگیری از بازسازی غزه روی آورد. حالا باید دید که کمیته مشترک میان فتح و حماس برای اداره نوار غزه تشکیل می‌شود یا خیر و حماس به تنهایی به مواجهه با این معضل خواهد رفت. 🇮🇷 @geraa_plus

💢 هر کس هنوز شکست اسرائیل را باور نکرده، بخواند 🔹یوآف شترین، تحلیلگر صهیونیست: آتش‌بس، یکی دیگر از سیاست‌های شکست خورده نتانیاهو است؛ به دلیل سیاست‌های این مردک داریم سنگین‌ترین تاوان تاریخ یهودیت را پرداخت می‌کنیم. 🔻منوشه امیر مدیر رادیو اسرائیل: هیچ‌یک از اهدافی که نتانیاهو در جنگ به دنبال آن بود، محقق نشده و این، یک پیروزی برای حماس و شکستی بزرگ برای اسرائیل است. 🔹نیر کیپنیس، وبسایت عبری واللا: کابوس شکست اسرائیل برای سال‌ها در ذهن همه اسرائیلی‌ها باقی خواهد ماند. ما در نتیجه سال‌ها نفهمی سیاسی و شکست نظامی شرم آور و وحشتناک، شکست خوردیم. 🔻روزنامه تایمز اسرائیل: اسرائیل برای اولین بار [چهارمین بار] در جنگ شکست خورد. چهارده دلیل : افکار عمومی جهان علیه اسرائیل برگشت/ صدها زندانی فلسطینی محکوم به حبس ابد آزاد می‌شوند/ حماس با وجود کشته شدن برخی رهبرانش، بسرعت افراد دیگری را جایگزین کرد/ حماس کاملا تجدید سازمان کرده و ۱۲هزار نیروی رزمی در اختیار دارد/ حماس با غرور می گوید اسرائیل ضعیف تر از قبل است/ اسرائیل نتوانست گروگان ها را آزاد کند و تاوان واقعی را پرداخت/ حماس همچنان غزه را در کنترل خواهد داشت/... 🔹روزنامه هاآرتص: عملیات نظامی در غزه، و تخریب خانه‌ها و کشتار غیرنظامیان، به جای دستیابی به پیروزی، به شکست ما انجامید. 🔻"زوی حزکیلی" روزنامه‌نگار صهیونیست: نتوانستیم حماس را نابود کنیم. وقتی ویدیوهای مبارزان مسلح آنها را می‌بینم که در میان مردم شاد قدم می‌زنند و ما عصبانی هستیم، متوجه می‌شوم که در طول یک سال و پنج ماه، هیچ کاری نکرده‌ایم... فقط خانه‌ها را ویران کرده‌ایم و فرزندانمان را از دست داده‌ایم. 🔹ژنرال گیورا آیلند در شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی: حماس به پیروزی رسید و اسرائیل شکست فجیعی خورد. جنگ غزه، یک شکست بزرگ است، زیرا به اهداف خود نرسید. 🔻دیوید هرست سردبیر میدل ایست آی: این بزرگترین شکست در یک تهاجم زمینی برای اسرائیل است، تل‌آویو چاره‌ای جز پذیرش این توافق تلخ را نداشت و این آتش بس، سرآغازی بر کابوس‌های اسرائیل است. 🔹ژنرال گادی شمنی، عضو جنبش "فرماندهان حامی امنیت اسرائیل" : نتایج جنگ غزه، قدرت حماس را افزایش داده و فشار بیشتری را بر ما تحمیل می‌کند، زیرا پیامدهای آن بر شرایط کرانه باختری جدی است. در سطوح استراتژیک و سیاسی ارتش، تصویری تیره و تار مشاهده می‌شود. دولت، شکست خورده ظاهر شده، زیرا فاقد برنامه راهبردی روشن در مورد اهداف جنگ و ابزارهای دستیابی به آن است. بهای جنگ ۱۵ ماهه را، نظامیان اسرائیلی در جنگ فرسایشی نامیدانه پرداختند و این نه تنها نتیجه شکست نظامی، بلکه نتیجه شکست رهبری است. 🔻یوسی یهوشوا، تحلیلگر نظامی «یدیعوت آحارانوت» در حالی که در استودیوی شبکه عبری i24 فریاد می زد: اسرائیل شکست خورد؛ ارتش بزرگ ما با تمام امکانات، نتوانست پس از ۱۵ ماه بر حماس پیروز شود! سخت در اشتباه است، هر کس که فکر کند ترامپ می‌تواند معجزه کند. او هم نمی تواند، چون حماس همان غزه، و غزه همان حماس است؛ مردم با آنها هستند و این کار را سخت می‌کند. 🔹نوعم امیر، خبرنگار صهیونیست: چطور ممکن است بعد از یک سال و چند ماه جنگ، هنوز خودروهای نظامی حماس در نوار غزه حضور دارند؟! این واقعا شکست اسرائیل است. 🔻رادیو ارتش اسرائیل: بلافاصله پس از آتش‌بس، نیروهای حماس با سربندهای سبز و پلیس غزه با لباس فرم در خیابان‌ها حاضر شدند. حماس در طول جنگ حتی یک لحظه هم کنترل غزه را از دست نداد و این نشان می‌دهد هیچ جایگزینی برای آن‌ها در این باریکه وجود ندارد. 🔹 روزنامه معاریو: پس از ۱۵ ماه، برای همه روشن شد که جنگ غزه، یک رسوایی راهبردی بدون دستاورد است. حماس همچنان کنترل دارد، موشک شلیک می‌کند و ما را دچار فرسایش کرده‌است. 🔻خبرنگار عبری کانال ۱۴ تلویزیون اسرائیل: چه کسی باور می‌کرد که یک سال و نیم پس از حمله‌ هفت اکتبر، در برابر عامل آن تعظیم کرده و همه چیز را تسلیم او کنیم. 🔹آریل اوسران، تحلیگر امنیتی: اسرائیل به توافق آتش‌بس نیاز داشت، زیرا بازگرداندن اسرا از غزه از طریق عملیات نظامی با وجود تلفات سربازان، موفقیت آمیز نبود. انزوای بین‌المللی را هم نباید نادیده گرفت. 🔻شبکه ۱۲ به نقل از وزیر خارجه اسرائیل: ماه‌هاست که نتوانستیم حتی یک اسیر را زنده برگردانیم، بنابراین مسئولیت ما به عنوان دولت سنگین است. با وجود وارد کردن ضربه‌های قوی به حماس، ما به اهداف جنگ دست نیافتیم. 🔹جان مرشایمر نظریه پرداز آمریکایی: روشن است که اسرائیل با این توافق شکست خورد و حماس، همچنان سرزنده است. 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

💢 شروط ترامپ برای مذاکرات هسته‌ای 🔹 مروری بر اقداماتی که ترامپ در مذاکرات با ایران انجام داد 👤 سید مصطفی خوش چشم، کارشناس مسائل بین الملل 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus

💢 اسرائیل پس از هفتم اکتبر؛ سه بحران بنیادین 🔹 در تحلیل وضعیت اسرائیل و فلسطین پس از توافق اخیر، شاید مهم‌ترین مسئله آن باشد که دیگر نمی‌توان صرفاً بر معیارهای سنتیِ پیروزی و شکست یا آمار و ارقام تکیه کرد. اتفاقات هفتم اکتبر نشان دادند که اسرائیل – صرف‌نظر از بحث‌هایی دربارهٔ رکود اقتصادی، بحران آوارگی شهرک‌نشین‌ها، مهاجرت معکوس و پرسش از باقی‌ماندن یا از دست‌رفتن قدرت بازدارندگی‌اش – اکنون با سه بحران بنیادین روبه‌رو است. این بحران‌ها چنان ابعاد و عمقی دارند که دولت و جامعهٔ اسرائیل مجبور خواهند بود بخش بزرگی از توان خود را صرف مهار آن‌ها کنند؛ حتی در شرایطی که همچنان خطر درگیری‌های نظامی تازه در اطراف خود را حس می‌کند. 🔸 نخستین بحران، انزوای فزایندهٔ اسرائیل در صحنهٔ جهانی است. رژیمی که پایه‌های مشروعیت خود را بر تبلیغ یک تصویر ظاهراً مدرن و لیبرال و اخلاقی بنا کرده بود، اکنون با واکنش شدید افکار عمومی جهان روبه‌روست. رسانه‌ها و نهادهای بین‌المللی هر روز از جنایات و تخریب‌هایی سخن می‌گویند که اسرائیل در غزه مرتکب می‌شود. مفهوم «نسل‌کشی» بیش از هر زمان دیگری با نام این رژیم گره خورده و سیاست‌های صهیونیسم دینی – که در این دولت عیان‌تر از همیشه به چشم می‌آید – تصویر اشغالگری را بدون هیچ پرده‌پوشی عیان کرده است. این تحولات، نه‌تنها جامعهٔ جهانی را واداشته نتانیاهو و فرماندهان نظامی او را تحت پیگرد احتمالی قضایی قرار دهد، بلکه هر توافقنامه یا قراردادی با اسرائیل، به امضای سندی ختم می‌شود که طرف مقابل را در مظان همدستی با متهمان به نسل‌کشی قرار می‌دهد. 🔹 دومین بحران، ناتوانی آشکار ارتش اسرائیل در به سرانجام رساندن یک جنگ زمینی است. سال‌هاست که ژنرال‌های اسرائیلی دربارهٔ آمادگی ارتش برای ورود به درگیری زمینی ابراز تردید می‌کنند، اما اکنون این تردید به یقین بدل شده است. از زمان جنگ ۲۰۰۶ به این‌سو، ارتش در کسب یک پیروزی قاطع زمینی ناتوان بوده و اقداماتش اغلب به ویرانی‌های گسترده و واکنش‌های انتقام‌جویانه محدود شده است. شکاف‌های درونی ارتش، از پذیرش مسئولیت شکست گرفته تا بحث بر سر میزان مشارکت نیروهای مذهبی افراطی، پتانسیل تبدیل‌شدن به یک بحران داخلی گسترده را دارد. در همین حال، آمار چشم‌گیر تلفات انسانی از کشته و زخمی در میان نظامیان ارتش، بر زخمی کهنه نمک می‌پاشد و زمینه را برای رویارویی‌های قضایی و سیاسی در آینده فراهم می‌کند. 🔸 اما شاید مهم‌ترین بحران، گسست فزاینده در بافت درونی جامعهٔ اسرائیل باشد؛ گسستی که دیگر نمی‌توان آن را نادیده گرفت یا بر آن سرپوش گذاشت. رویدادهای نظامی اخیر و شیوهٔ مدیریت دولت، این باور را در بخش لیبرال جامعه اسرائیل تقویت کرده که دیگر «سرزمین موعود» نه به معنای امنیت، بلکه به مکانی بدل شده که می‌تواند آنان را درگیر جنگ‌های بی‌پایان کند. از سوی دیگر، جریان مذهبی افراطی که با شعار «اسرائیل بزرگ» به میدان آمده بود، اکنون درمی‌یابد که استناد به توجیهات دینی برای ادامهٔ بی‌قیدوشرط جنگ، با توافق‌های دیپلماتیکی که دولت امضا می‌کند، در تعارض است. درواقع نه نظامیان توان به ثمررساندنِ ایدهٔ «جنگ سرنوشت‌ساز» را دارند و نه دولت می‌تواند کاملاً براساس دیدگاه‌های افراطی مذهبی پیش برود. نتیجه آن شده که شکافی جدی میان طیف‌های لیبرال و مذهبی شکل بگیرد؛ شکافی که محور انتخابات آینده و تحولات سیاسی پس از آن خواهد بود. 🔹 اینک پرسش کلیدی برای جامعهٔ اسرائیل آن است که هفتم اکتبر را در تاریخ خود چگونه تعریف کند؛ آیا باید از آن به‌عنوان روزی فاجعه‌بار یاد کند یا تولد مرحله‌ای جدید از اختلافات درونی؟ بحران‌های سه‌گانهٔ یادشده – انزوای جهانی، زمین‌گیرشدن توان نظامی در جنگ زمینی، و تعمیق شکاف‌های اجتماعی – احتمالاً پاسخی دشوار برای این پرسش رقم می‌زنند. آنچه مسلم است، نظام سیاسی و اجتماعی اسرائیل هرگز به پیش از هفتم اکتبر بازنخواهد گشت و مسیری پرهزینه و فرسایشی در پیش روی آن قرار گرفته است؛ مسیری که شاید سرنوشت موجودیت این رژیم را بیش از هر زمان دیگری به چالش بکشاند. 👤 ابوهدی 💡 پایگاه تحلیلی گرای انقلاب 🆔 @geraa_ir 🇮🇷 @geraa_plus