📌فریب حلوای #معاویه و #آمریکا را نخوریم روزی #معاویه، #حلوایی زعفرانی برای #ابوالاسود دُؤلی فرستاد. ابوالاسود حلوا را کنار گذاشته بود، اما دختر وی نادانسته انگشتی از آن را خورده بود. ابوالاسود به دخترش اعتراض کرد که چرا حلوای معاویه را خورده است؛ زیرا معاویه قصد دارد دل ما را از #مال_حرام سیاه کند تا #محبت امیرمؤمنان #علی(ع) از آن گرفته شود. دختربچه گفت: پدر جان، هنوز حلوا جذب بدن من نشده است. پاهایم را بگیر و من را وارونه کن تا آن را بالا بیاورم. ابولاسود چنین کرد و در قابل شعری گفت: «ای پسر هند! ایا با حلوای زعفرانی، میخواهی #فضائل و #دین خود را به تو بفروشیم؟ پناه بر خدا! چگونه این کار عملی خواهد شد، در حالیکه سرور ما امیرمؤمنان علی(ع) است.» 📚عباس قمی، الكنى والألقاب، ج1، ص10. 📚منتجب الدين بن بابويه، الاربعون حدیثا، ص81.

📌گزارش امیرمؤمنان علی(ع) از یک #رشوه امیرمؤمنان #علی(ع) گزارشی از یک رشوه را چنین نقل می کند: «شب هنگام كسى ما را ديدار كرد و ظرفى سرپوشيده آورد.- درون آن ظرف #حلوايى- سرشته،- با روغن و قند آغشته- بود که من آن را دوست نداشتم؛ زیرا گويى آب دهان مار به آن آميخته است. گفتم: #صله است يا #زكات، يا براى رضاى خدا است؟ میدانی که گرفتن #صدقه بر ما ناروا است؟ آن مرد گفت: نه اين است و نه آن است، بلكه ارمغان(رشوه) است. گفتم: مادرت بر تو بگريد! آمده‏اى من را از راه دين خدا برگردانى؟ يا بی عقلی يا به بيهوده سخن مي رانى؟ به خدا قسم، اگر هفت اقليم را با آنچه زير آسمانها است به من دهند، تا خدا را نافرمانى نمايم و پوست جوى را از مورچه‏اى به ناروا بربايم، چنين نخواهم كرد.» 📚سیدرضی، نهج‏ البلاغه، خطبه: 224، ص374.

📌رابطه رزق حلال با محبت امیرمومنان علی علیه السلام روزی #معاویه،#حلوایی زعفرانی برای #ابوالاسود دُؤلی فرستاد. ابوالاسود حلوا را کنار گذاشته بود، اما دختر وی نادانسته انگشتی از آن را خورده بود. ابوالاسود به دخترش اعتراض کرد که چرا حلوای معاویه را خورده است؛ زیرا معاویه قصد دارد دل ما را از #مال_حرام سیاه کند تا #محبت امیرمؤمنان #علی(ع) از آن گرفته شود. دختربچه گفت: پدر جان، هنوز حلوا جذب بدن من نشده است. پاهایم را بگیر و من را وارونه کن تا آن را بالا بیاورم. ابولاسود چنین کرد و در قابل شعری گفت: «ای پسر هند! ایا با حلوای زعفرانی، میخواهی #فضائل و #دین خود را به تو بفروشیم؟ پناه بر خدا! چگونه این کار عملی خواهد شد، در حالیکه سرور ما امیرمؤمنان علی(ع) است.» 📚عباس قمی، الكنى والألقاب، ج1، ص10. 📚منتجب الدين بن بابويه، الاربعون حدیثا، ص81.