#استغنا_اگر_آدم_بود #دهه_هشتادیها #این_نامه_حاوی_مطلبی_مهم_است دوستان ۱۷ ساله‌ی من! شما هم می‌توانستید برای حضور در برنامه و در مقابل دوربین و در میان جمع، رنگی به صورت‌تان بپاشید و روسری دلبرانه‌ای بپوشید و ناز و غمزه‌ای اضافه کنید. شما هم می‌توانستید جایی که پسران همسن و سال خودتان بودند، تلاشی برای جلب توجه داشته باشید، اما مدل رفتاری شما و سلوک شما آن‌قدر دوست‌داشتنی بود که نقش واضحی از استغنای روح و جان شما را برایم به تصویر کشید. عزیزان دلم! این بی‌نیاز بودن را دست کم نگیرید، آن هم در فصلی از زندگی که تمایل به دیده شدن در شما در اوج خودش قرار دارد و شما هم استثناء نیستید، اما در توانایی‌هایتان دارید دیده می‌شوید، در نخبه بودن، در باسواد بودن، در محجوب بودن و در داشته‌های زیاد دیگرتان ... و این زیباترین شکل از دوران نوجوانی است که باید قدرش را بدانید و بیشتر از شما، من و ما و جامعه باید قدر این محجوبیت ارزشمند و این وسعت وجودی را در شما بدانیم. عمیقاً برایتان از خداوند افزونی این وسعت را می‌خواهم و ثبات در آن‌چه هستید و فردایی روشن و نورانی که حقیقتا حق و پاداش این خودساختگی شماست، خوش به احوالتان...🌱 ✍ ف. حاجی وثوق @ghalamzann