#خوش_بحال_تو_که_می‌پری وقتی #دخترها خوب می‌نویسند، پر می‌شوم از زندگی، پر از انرژی و نشاطی که برخلاف خیلی از شادی‌های دنیا، #ماندگاری دارد. 14 ساله و 15 ساله و بیشتر و کمترشان، همین که #قلم به دست می‌گیرند، دلم برایشان پر می‌کشد برای کلماتی که #دخترانه کنار هم می‌نشانند و آنچه در درونشان #شعله می‌کشد و پر #پرواز می‌جوید، میان صف کلمات، #کاشت و #برداشت می‌کنند. نوشتن بیش از آنکه #تکنیک بخواهد یک وجود #عاشق می‌خواهد یک دل گشاده و یک سر و هزار سودا می‌طلبد. و #نوجوانی وقت همین‌هاست وقت همین است که یکی بنشیند و حال و روزش را از نرفتن به سفر #اربعین طوری بنویسد که دلت آتش بگیرد و آن یکی رفتنش را طوری به توصیف بیاورد که خیالت بابت دریافت‌های دقیقش نفس بکشد. و یکی برایت احساسات و ادراکات شبانه‌اش را به قلم بیاورد آنگونه که برای فهم لطیفش از #شب، دلت غنج برود و یکی دیگر طراحی دفتر نویسندگی‌اش را برایت ارسال کند و پر بشوی از شوق و دلت برای دیدن روزنوشت‌هایش پر بکشد. وقتی دخترها خوب می‌نویسند، یعنی #رشد دارد با همه‌ی سخت بودنش محقق می‌شود و همین برای آنکه روزت را بسازد، کفایت است. ف. حاجی وثوق @ghalamzann

کوچولوی 180 روزه‌ی من! حالا دیگر داری صاحبِ #شخصیت می‌شوی، صاحبِ #خواستن و #نخواستن، تلاش‌هایت رنگ و روی تازه‌ای گرفته‌اند و در حد و اندازه‌ی خودت اهل #مبارزه هم هستی! #تعلق‌ هایت دارند بیشتر می‌شوند و تعدد و تنوع پیدا می‌کنند، تعلقت را که می‌گیرند، #اعتراض میکنی و یاد گرفتن اعتراض، مرحله‌ای از #رشد توست، تو به اندازه توانت برای داشتن آنچه می‌خواهی، می‌جنگی و جنگیدن همیشه هم بد نیست! حتی غذایت دارد تغیبر می‌کند و طعم غذاهای #دنیا را داری کم‌کم می‌چشی و این، توقعت را از زندگی بالا می‌برد. در ماه‌هایی که گذشتند، از غذایی تاروپود بدنت جان گرفته است که ربط چندانی به دنیا ندارد، تنوعی هم ندارد، اما حالا داری کم‌کم با طعم‌ها و شکل‌های متفاوت غذاها آشنا می‌شوی و اشتهای تازه را تجربه می‌کنی و سهم بیشتری از زندگی میخواهی! نازنینم! دنیا همین‌قدر که می‌بینی پر از چراغ‌های #چشمک‌زن است، پر از تنوع‌هایی که حواست را پرتِ خودشان می‌کنند، پر از اشتها و خواستن‌هایی که تمام نمی‌شوند، یادت باشد، دنیا قرار است فقط سکوی پرش باشد و ما آن را فقط به قدرِ خوب پریدن، لازم داریم. ف. حاجی وثوق @ghalamzann

کوچولوی ٣۶۵ روزه من! اولین حرکت زمین به دور خورشیدِ عمرت به لطف خدا به انجام رسید و به قدر #یک‌سال #دنیادیده و #باتجربه محسوب می‌شوی...! سرعت #رشد تو و همسالانت در دوسال اول آنقدر بالاست که تفاوت ١١ ماهگی و ١٢ ماهگی کاملا قابل شمارش است و این یکی از زیبایی‌های #خلقت آدمیزاد است. بنده‌ی #کنجکاو و خستگی‌ناپذیر خدا! کلمات برایت معنای مشخص دارند، اگرچه نمی‌توانی ادایشان کنی اما با اصواتی که خودت می‌سازی و آواهایی که برای خودت کاملا جدی و معنادارند و حرکات دست و چشم و صورتت، با اطرافیانت حرف میزنی و #مقصودت را می‌رسانی، حالا #بازی برایت معنای جدی‌تری دارد و کتاب‌ها هم برایت وضوح بیشتر، آنقدر که برای تصاویر #کتاب، هویت مستقل قائل هستی و بیش از گذشته دلت می‌خواهد کسی کتاب را به زبان خودت برایت بخواند! اطرافیان هم برایت #هویت پیدا کرده‌اند و آنها را با اسم‌شان می‌شناسی و حتی #دوست‌داشتن‌هایت هم معنا پیدا کرده‌اند. تو حتی #ترس را هم تجربه میکنی و ترسیدن بخشی از مراحل رشد توست و خدا کند ترس از #بی‌خدایی و #ظلم و #ظلمت و #دروغ و #نفاق، برای همیشه، بزرگترین و #جدی‌ترین ترس‌هایت باشند...🌱 ف. حاجی وثوق @ghalamzann