🌃#شب_بخیر | #بهانه_بودن صــفــای زنــدگـی روی زمــیــن بـه خـوب‌هـایـی بـسـتـگی دارد کــه روی آن راه مــی‌رونــد. هــر کـدام از آنـهـا کـه زمــیــن را خـــالی مـی‌کـنـنـد، زنــدگــی روی زمـــیـــن ســخـــت‌تــر مـی‌شـود و مـی‌بـیـنـی کـه خــوب‌هـا یـکـی یـکـی دارنـد پـر می‌کشند و به آسمان می‌روند. دارم‌نفس‌کم‌می‌آورم‌آقا! سرعت‌رفتن‌خوب‌ها زیـاد شده و فـاصلۀ میان پرکشیدن‌هـایشان کـم. مـا بـه زمـیـنـی کـه ایـن خوب‌ها روی آن زنـدگـی مـی‌کـنـنـد عـادت کـرده‌ایم. بدون آنها ایـن زمـیـن بـرایـمـان غریـبـه اسـت. احـساس غـربـتـی کـه پـس از آنـهـا بـه سـراغمـان آمده، میل زندگی روی زمین را از ما گرفته. آقـا! در ایـن روزهـا نفـس کشیدن روی زمین را تنها با فکر کردن به نفس کشیدن تو روی همـین زمیـن می‌شـود تـاب آورد. کسـانی که بـه حضـور تو در زمین ایمـان ندارند، زنگـی را چگونه تاب می‌آورند؟! کـاش گـرمـای نـفـسـت را حـس مـی‌کـردیم تا تـاب‌آوری‌مان در فراق خوبان بیشتر می‌شد! شبت بخیر نفَس دنیا! ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌https://eitaa.com/ghalehno_online

🌃#شب_بخیر | #بهانه_بودن مـا تـو را بـایـد در مــتـن زنــدگــی‌هـایـمـان پـی مـی‌گرفتیم تا به هر جا چـشـممان می‌افتاد، به‌یاد‌تو‌می‌افتـادیم؛ اما تو را در دعای ندبه‌ها و درجمکران محصورکردیم. این‌شد که صبـح جـمعـه‌ها اگر چه یابن الحسن می‌گوییم اما از بـعد از این دعای ندبه تا دعای ندبۀ دیگر، نشانی ازتو در ماو زندگی‌مان یافت‌نمی‌شود. مـا شاید پا به مسجد جمکران که می‌گذاریم بـه یــادت بـاشـیـم؛ امـا پـایـمـان را از مـسـجـد بیرون‌نگذاشته، تو از خاطرمان‌محومی‌شوی. مـا بـا تو زندگی کـردن را یاد نـگرفته‌ایم؛ برای همین‌هم‌ندبه‌خواندن‌وجمکران‌رفتن‌هایمان ما را به تو نزدیک نمی‌کند. از هـر دری سخن می‌گویم، آخرش به غربت تو می‌رسم. شبت بخیر امام غریب! ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌https://eitaa.com/ghalehno_online