‐عزیزم‌قاسم‌ابن‌الحسن²⁰¹‐ عسل‌عسل‌آقا آخر‌میکشی‌مارا،یابن‌نجمه‌خاتون کربلا‌مارا‌سوادآموز‌کرد •قَـمَـرپَـرَســت•

_

میکشی مرا ؛ سیزده بار اگر جان بستانی از من باز زنده شوم با تو گره خواهم خورد .

مستی‌خالص.... قـاســــمﷻ ‐01:02‐ "چون‌که‌استاد‌تو‌اباالفضل‌است" •قَـمَـرپَـرَســت•

شیشم‌ماه‌محرم پای‌خیمه‌گاه‌قاسم

تو یادگار مجتبی در کربلائی پیچیده در کرب وبلا عطر مدینه در خاطر من زنده شد تنگی کوچه... یاد جراحت های میخ در به سینه....

شیرینی مرگ چون عسل در دهن است آری هنر عشق پر از فوت و فن است با قامت کوچکش به میدان آمد دیدند همه چقدر قاسم،حسن است..

مظلوم ترین ،تشنه ترین طفل شهیدی در خون خودت مثل علمدار تپیدی می خواستی آرام بخوابی گل مادر با قهقهه ی حرمله از خواب پریدی همراه پدر آمدی و حرمله اینبار با خنده به خود گفت ،چه حلقوم سفیدی! گفتی که گلویم سپر غربت باباست آخر مگر از غربت بابا چه شنیدی این تیر برای تو بزرگ است عزیزم شش ماهه ی من! زود به معراج رسیدی

من یکی نمیتونم روضه ای چیزی از آقا علی اکبر بزارم یجورایی دستم به این حرکت نمیره حلال کنید یاعلی‌مدد

"حال‌مناسب"

‐من‌میدونم‌تواباالفضل‌باوفایی‐

ای ساقی سرمست ز پا افتاده دنبال لبت آب بقا افتاده دست و علم و مشک سه حرف عشق است افسوس ز هم این سه جدا افتاده